Terug naar school
Ook voor mij is het nieuwe leven begonnen. Op kamers én een nieuwe opleiding (journalistiek). Dit verhaal schreef ik ongeveer 2 maanden geleden.
Ik had er toen nog flink de pee in. Hoewel het nu nog steeds wel flink wennen is, begint het studenten leven al wel te prikkelen. En ach, alles went!
Op kamers. De spanning begint te stijgen. Ik weet niet of ik er nu blij mee moet zijn of niet. Al enkele nachten slaap ik slecht en mijn hoofd heeft dan ook een opgeblazen gevoel gekregen.
"En hoe komt dat allemaal?" Vraag je je natuurlijk af. Nou, ik ga op kamers! Ik word student!
Via de studenten huisvesting hoorde ik dat ik de kamer aangeboden had gekregen. En omdat het niet zo makkelijk is om een kamer te vinden, was veel van mijn hoop (eigenlijk alles) op die kamer gevestigd.
Ik had de bewoonster opgebeld die er nu nog in woont en haar gevraagd of ik langs mocht komen om even te kijken.
Dat mocht en dus stonden mijn moeder en ik om half 11 's ochtends al op de stoep.
De kamer zit in een enorme flat die helemaal volgestouwd is
met studenten. De wind waaide om mijn oren en toen ik mijn inschrijfformulier, waar ook het adres op stond van de kamer, iets te zwak vasthield waaide die als een veertje in de wind mee en moest ik er als een gek achteraan rennen om het nog te pakken te krijgen.
We moesten op de een na hoogste verdieping zijn en wel de 15e. De lift bracht ons omhoog. We moesten even wachtten en toen we uitstapten keken we verdwaasd om ons heen. Waar was de kamer? Die was 'verstopt' achter een algemene voordeur en dus belden we aan. Het meisje deed open en liet ons naar binnen. Ik moet toegeven, ik vond het wel leuk, maar aan de andere kant vroeg ik me ook af wat ik in godsnaam aan het doen was. Waarom wilde ik ook alweer op kamers? Dacht ik even, maar het antwoord was al snel gevonden: ik moet wel, anders kom ik niet bij mijn opleiding en kan ik elke dag 2 uur met de trein op en neer.
Tja dat was weer een sterke en dus hield ik de moed erin en hield mezelf voor dat dit leuk zou gaan worden. We liepen naar de kamer die van mij zou worden en die was klein. Ik dacht even met weemoed terug aan de slaapkamer die ik nu heb, in mijn ouderlijk huis.
Tegelijkertijd besefte ik ook dat dit het teken was dat het middelbare-school leventje erop zat en dat ik nu voor mezelf zou moeten gaan zorgen.
Zelf koken, zelf wassen, zelf je geldproblemen oplossen en zelf zorgen dat het leuk wordt. Een hele opgave.
Ik keek naar het meisje toen ze me vertelde hoe het er zo op de afdeling aan toe ging en dat het allemaal bestwel leuk
was.
"Kijk", zei ze toen we op het balkon stonden, "en daar is de sportschool en het zwembad, daar kun je voor maar 110,- per jaar sporten. Dat heb ik ook gedaan, hoor!"
Ze leek het echt leuk te vinden, maar de wind daarboven in de flat was zo scherp, dat we weer snel naar binnen vluchtten en een bak thee gingen drinken.
PS: de vorige keer heb ik gevraagd om verhalen over vakantie-ergernissen, of gebeurtenissen die je gewoon kwijt moét! Als je ook zo'n verhaal hebt, reageer dan en probeer ook een illustratie mee te sturen, ik ga er namelijk een special over maken. Dus misschien kom jij wel op deze site!
