DVD: Tweemaal Tarantino

Joppe
In het grauwe Detroit leidt stripboekverkoper Clarence Worley (Christian Slater) een nogal eenzaam bestaan. Dit verandert echter wanneer hij op z’n verjaardag de knappe Alabama (Patricia Arquette) ontmoet. In een morsige bioscoop wordt Clarence versierd door de appetijtelijke blondine en er volgt een zwoele nacht. 's Ochtends bekent Alabama een callgirl te zijn, als verjaardagcadeautje voor Clarence ingehuurd door diens werkgever. Maar inmiddels houdt ze echt van hem en wil ze niets liever dan de rest van haar leven met Clarence delen – een paar uur later zijn ze getrouwd. Wanneer Clarence vervolgens een tas met kleren gaat ophalen bij Drexl (Gary Oldman), de ex-pooier van Alabama, eindigt de confrontatie tussen beide mannen in een bloederig gevecht. Terwijl de kogels in het rond vliegen, grijpt Clarence per ongeluk de verkeerde tas. Bij thuiskomst blijkt deze tas namelijk geen kleding te bevatten, maar voor miljoenen dollars aan maffiacocaïne. De pasgetrouwden besluiten af te reizen naar Los Angeles, om daar met behulp van Clarence’s vriend Dick (Michael Rapaport) de drugs te verkopen. Ze weten echter niet dat maffiosi Vincenzo Coccotti (Christopher Walken) en Virgil (James Gandolfini) hen op de hielen zitten en de drugs graag terug willen.



Op de hoes van True Romance prijkt in dikke letters de naam van schrijver/regisseur Quentin Tarantino. Van zijn hand kwamen onder andere de moderne klassiekers Reservoir Dogs, Pulp Fiction en Kill Bill Vol. 1, de film die afgelopen jaar Tarantino’s ster nog verder deed rijzen. Over een kleine maand verschijnt het tweede en laatste deel van dit bloedige wraakepos en zodoende is Taratino 'hotter' dan ooit. Gezien deze enorme populariteit is het niet zo vreemd dat men Tarantino’s naam zo prominent op de hoes heeft vermeld. Toch schreef hij ‘slechts’ het script – de film werd geregisseerd door Tony Scott.



Begin negentiger jaren verkocht Tarantino het verhaal van True Romance – het eerste script dat hij ooit schreef – voor slechts enkele tienduizenden dollars. Hij had het geld nodig voor zijn regiedebuut Reservoir Dogs. Toen deze film een enorm succes bleek, werd er besloten om ook het True Romance script te verfilmen. Men koos echter voor de Brit Tony Scott om het geheel te regisseren. Een keuze die de film bijna noodlottig werd. Scott, die vooral simpele actiefilms als Top Gun op zijn naam had staan, deed het fantastische script namelijk geen eer aan. Tarantino’s typische niet-chronologisch verhaal werd veranderd in een rechttoe rechtaan vertelling en de ontknoping van de film onderging een drastische metamorfose. Daarnaast maakte Scott verschillende regieblunders, zoals het op verkeerde momenten toepassen van slowmotioneffecten. Schrijver Tarantino was niet geamuseerd; hij zou later meerdere malen Tony Scott belachelijk maken.



Toch is True Romance zeker geen slechte film. Het script onderging veel veranderingen, maar de vaardige hand van Tarantino is nog steeds te herkennen: de slimme dialogen, de macabere humor en een overvloed aan geweld en citaten. Daarnaast doet Clarence’s liefdesverklaring aan Elvis sterk denken aan de geweldige Madonna-dialoog waar Reservoir Dogs mee opent. Een belangrijke troef in het voordeel van de film is ook de geweldige cast. Christian Slater, Patricia Arquette, Dennis Hopper, Val Kilmer, Christopher Walken, Brad Pitt, Gary Oldman, James Gandolfini, Samuel L. Jackson, Chris Penn en Michael Rapaport; het is één van de indrukwekkendste casts van de laatste tien jaar. Kwantiteit wordt in dit geval ook omgezet in kwaliteit, want hoewel leading man Slater soms slecht op zijn plaats lijkt, zijn de acteerprestaties allemaal bijzonder goed. Legendarisch is nu al het moment waarop Hopper aan maffiabaas Walken uitlegt dat Sicilianen eigenlijk afstammen van de ‘niggers’. De scène is zowel spannend als humoristisch en heeft een verbijsterende afloop.

Dankzij dit hoogstandje zal men zich True Romance herinneren; een indrukwekkende scène waarin Tarantino’s kunde en een uitstekende cast elkaar ontmoeten. Het is ook dankzij hen dat True Romance ondanks Scotts matige regie toch nog een prima film is geworden.