DVD: Cabin Fever

Joppe
Cabin Fever, het filmdebuut van schrijver/regisseur Eli Roth, kent zeer verschillende ingrediënten en inspiratiebronnen. Roth werkte enkele maanden nauw samen met regisseur David Lynch en inderdaad, in Cabin Fever vinden we typische Lynchiaanse elementen, zoals naargeestige humor en absurdistische momenten. Roths debuut is tevens een hommage aan de door hem zo bewonderde horrorfilms uit de jaren zeventig en tachtig; films als Night of the Living Dead en The Evil Dead worden in Cabin Fever veelvuldig geprezen (of bestolen?). Ten slotte is Cabin Fever ook gebaseerd op een stukje eigen ervaring: tijdens een bezoek aan IJsland kwam Roth net zoals de personages in zijn film in aanraking met vleesetende bacteriën. In tegenstelling tot veel van deze personages, overleefde Roth het treffen echter wel.



Seks en drank, dat is alles waar de losbandige studenten in Cabin Fever nog aan kunnen denken. Om het einde van het studiejaar te vieren, vertrekken ze naar een afgelegen hutje in de bossen. Jeff en Marcy belanden meteen in bed, Paul en Karen rollebollen wat op het strand terwijl Bert zijn lusten botviert op een eekhoorn. De pret is echter snel voorbij wanneer een dodelijk zieke zwerver bij hen aanklopt voor hulp. De geschrokken studenten jagen de man weg, niet wetende dat het lijk van de zwerver uiteindelijk terecht komt in het waterreservoir van de blokhut. Wanneer vervolgens ook Karen ziek wordt, besluit men om haar op te sluiten in het gereedschapshok, in de hoop de ziekte zo te isoleren. Tevergeefs…



In de featurette (waarover later meer) op deze Cabin Fever Special Edition DVD verkondigt regisseur Eli Roth vol overtuiging dat zijn debuut het publiek pure angst aan zal jagen. Het is echter waarschijnlijker dat mensen zullen walgen van zijn film – en dat is positief. Lichamen rotten weg, worden kaalgevreten en uiteengescheurd: ranzigheid ten top. Het moment van Cabin Fever is dat waarop Paul zijn vriendin Karen betast op haar meest intieme plekje en vervolgens tot de ontdekking komt dat haar lichaam daar in verregaande staat van ontbinding is. Deze expliciete smerigheid maakt – net zoals de hommages – Cabin Fever tot een knipoog naar de horror- en exploitatiefilms van zo’n vijfentwintig jaar geleden. Horrorliefhebbers van het kaliber I Know What You Did Last Summer zijn dus gewaarschuwd.



Vanzelfsprekend is Cabin Fever verre van foutloos. Zo introduceert Roth wel erg veel bijpersonages; skater Justin (Roth zelf), een kannibalistisch jongetje, een racistische grutter en een corrupte agent. Vooral de scènes met deze hulpsheriff (en tevens feestbeest) Winston halen de vaart uit de film. Daarnaast zijn de dialogen vaak nogal stompzinnig en de acteerprestaties tenenkrommend, maar goed, daar hebben horrorfilms wel vaker last van. Maar in tegenstelling tot veel van deze genregenoten, ontstijgen de personages in Cabin Fever de anonimiteit wel. Ook de uitstekende make-up en de altijd sfeervolle muziek van Angelo Badalamenti – Lynch’ huiscomponist – geven Cabin Fever net dat beetje extra. Een lekker ranzig tussendoortje.