Homofilie: over sushi en dooie varkens

De bisschoppensynode in Rome heeft zich uitgesproken. Homoseksuelen hebben wel 'specifieke en nuttige' talenten, maar een huwelijk en algehele acceptatie zitten er voorlopig toch echt niet in. De wereld buiten de kerk staat weer op z'n kop. Maar waarom eigenlijk?

Zelf heb ik aardig wat gewoonten en eigenschappen die ook door de katholieke kerk worden verworpen. Laten we beginnen bij het simpele feit dat ik hun hele verhaal gewoon niet geloof. Binnen die context plaats ik mezelf feitelijk buiten iedere religie, want met het jodendom, de islam, hindoeïsme of welke ander geloof dan ook, heb ik ook helemaal niets.

Voel ik me dan buitengesloten? Nou, nee. Ik wil me namelijk niet eens binnengesloten voelen. Het is mijn keuze om niet gelovig te zijn, dus voel ik me ook niet geroepen om mijn levensvisie of gedrag aan te passen om binnen zo'n clubje te horen. Wat zij daar dan van vinden, kan mij vervolgens gruwelijk weinig boeien.

Is dat dan lastiger als je én gelovig én homofiel bent? Dat vraag ik me dus af. Natuurlijk sta je voor een dilemma. Maar een dilemma is nu eenmaal altijd het uitgelezen moment om keuzes te maken. En die keuzes hoeven echt niet altijd een complete omslag te betekenen. Wat ik dan echter weer wel de domste keuze vind is om te kiezen om halsstarrig bij een clubje te willen blijven horen, dat jouw seksuele voorkeur ernstig veroordeelt. De gemiddelde neger wil toch ook niet hoe dan ook lid worden en blijven van de KKK?

Binnen de grotere wereldreligies heb je tal van stromingen, die de verschillende ge- en verboden allemaal verschillend interpreteren. Van zwaar conservatief tot extreem liberaal. Over een paar dingen zijn voorlopig de meeste stromingen het echter toch steeds weer eens: de erkenning van hun eigen specifieke goden en profeten en de absolute afwijzing van iedere andere seksuele voorkeur dan die tussen man en vrouw. Het staat dan ook gewoon zwart op wit in al de verschillende geschriften. Dan blijft het de vraag of je daar als homoseksueel, lesbienne of transgender je levensovertuiging aan wilt verbinden.

Als er dan toch al zo veel stromingen zijn, snap ik niet dat er niet gewoon nieuwe stromingen worden verzonnen. Als 10% van de wereldbevolking (al dan niet latent) homoseksueel is, zie ik een aardig potentieel voor iedere mogelijke andere variatie op de bestaande religies. Je schrapt gewoon de passages over homofielen en dan zit je nog gezellig met gelijkgezinden bij elkaar ook. Zonder strijd en zonder het gevoel buiten te worden gesloten. Zelfs daten wordt makkelijker!

Trouwens. Is er met zo veel stromingen dan echt geen kerkje, moskee of tempel te vinden, waar ze minder moeite hebben met jouw geaardheid? 

Mijn eigen kerkje bestaat overigens enkel in mijn eigen kop. We zijn het altijd eens en wij zijn bijzonder flexibel. Als we zin hebben in sushi schrappen wij probleemloos de ban op rauwe vis. Als de sushi me de strot uitkomt, stap ik weer moeiteloos over op dooie varkens en koe. Nu nog een zooitje jongedames voor mijn overige dagelijkse behoeften. Ik heb namelijk net de veelwijverij weer ingevoerd.

Daar heb ik geen bisschop voor nodig. Enkel gelijkgezinde jongedames.