De neuk !

Ik haat de liefde, en dan vooral de utopische symbiose tussen twee hevig copulerende lichamen.
Het elkaar in de ogen staren, schaapachtig om mateloos domme opmerkingen lachen en compleet vergeten dat je wederhelft en zijn quasi lollige hersenscheten gewoon stinken.


Kinderen stinken ook, vooral de kleine variant. Een lelijk, autistisch propje dat geen fatsoenlijk woord kan uitbrengen, zijn stront laat lopen en doorgaans qua entertainment niet verder komt dan tergend gekrijs en mongoloïde gebrabbel.
Nog meer haat ik de verwekkers van een dergelijk propje. Zeker die verwekkers die het rookgordijn van snotterig, stinkend wezentje angstvallig ophouden en de wereld luidkeels verkondigen dat hun propje echt het mooiste is dat ze ooit hebben mogen beminnen.
Je moet toch minstens een breed scala aan synthetische drugs hebben weggetikt om zulke onwaarheden in het juiste perspectief te zien.

Onwaarheden haat ik ook, onwaarheden als liefde op het eerste gezicht.
'Ik zag haar en was meteen verkocht'
Dit moet zijn: 'mijn pik is nu al zo lang hard, dat als ik nu niet heel snel iets neuk, ik bezwijk door een tekort aan bloed op cruciale plekken en ram ik 'm desnoods tussen de deuren van de V & D'.
Eerstgenoemde is natuurlijk een sociaal wenselijk antwoord, maar een pertinente onwaarheid.
Net zo’n onwaarheid als 'nu niet schat, ik heb hoofdpijn'. Die trut liegt en iedereen weet het en accepteert het. Ze bedoelt eigenlijk te zeggen dat ze helemaal niet geil van je wordt, dat ze misselijk wordt bij de gedachte aan je primitief gesteun en gekreun, en dat ze nog liever door de tandarts in haar mond geboord wordt. Of ze neukt die tandarts, dat kan natuurlijk ook.
Toch is het een onwaarheid en bovendien, als iets goed is tegen hoofdpijn is het wel seks. Geen ibuprofen kan daar tegenop. De endorfine die vrijkomt tijdens een matig vrijpartijtje doet immers prima dienst als pijnstiller.

Matige vrijpartijtjes haat ik ook. Misschien nog wel het meest.
Het zogenaamd liefkozen, terwijl je eigenlijk gewoon uit elkaar getrokken wil worden. Je wil dat hij je lange lokken vastgrijpt, je voorover op het aanrecht duwt en al zijn ziel en zaligheid in je pompt. Maar nee, er is zoiets als voorspel... net zo onnozel als een voorgerecht. Als je wil eten ga je toch niet eerst een klein beetje eten, om vervolgens pas echt te gaan eten. Het is bijna masochistisch. Zo ook met voorspel, eerst een klein beetje neuken?
Nu weet ik heus wel waarom menigeen zich eraan waagt hoor, de tijdschriften voor zeurderige kapstertjes en brallerige rukkers staan er vol mee. Voorspel is een must naar de opbouw van je orgasme!, dit inclusief een batterij aan leugenachtige tips en trucs.
Met als grootste onwaarheid toch wel het magische orgasme.
Je zou engelen horen zingen, helemaal van de wereld zijn en jezelf voor heel even bevinden op de transcendente snelweg naar goddelijkheid.

Ik kom gewoon klaar. Die engelen klinken bij mij toch echt als de primitieve oerkreten van mijn partner en op die transcendente snelweg, neem ik hoogstwaarschijnlijk heel consequent de verkeerde afslag, namelijk die naar de V&D voor een pakje ibuprofen.

Ik heb hoofdpijn en dat haat ik.