The falling man
Velen kunnen zich de bovenstaande foto nog wel herinneren. In september 2003 heeft Esquire een indrukwekkend artikel geschreven over deze falling man.
Deze schokkende foto is door de meeste amerikaanse kranten maar één keer gebruikt. De kranten werden er van beschuldigd dat ze de dood van deze man misbruikten, dat het een inbreuk op de privacy van deze man is, dat ze de waardigheid van deze man ontnamen.
In de foto verlaat de man de aarde als een pijl. Al hoewel hij dit lot niet gekozen heeft, lijkt het of hij in de laatste momenten van zijn leven het geaccepteerd heeft. Als hij niet viel, kon hij ook zomaar vliegen. Het lijkt of hij ontspannen is, vallend door de lucht. Hij lijkt comfortabel in de niet voor te stellen val. Het lijkt wel of hij niet onder de indruk is van de zwaartekracht die hem naar beneden trekt of wat hem te wachten staat. Armen langs zijn zij en zijn linkerbeen gebogen, bijna nonchalant. Zijn witte shirt of jas uit zijn zwarte broek. De man heeft zijn zwarte schoenen nog aan.
In andere foto's, van mensen die de zelfde beslissing namen als deze man, lijken ze te vechten tegen de verschrikkelijke tegenstrijdigheid van hun keuze. Ze lijken nietig door achtergrond van de torens, die als kolossen opdoemen. Ze lijken nietig door het gebeuren zelf.
Sommige dragen geen shirt meer, hun schoenen schieten los als ze vallen. Ze zien er verward uit, alsof ze naar beneden proberen te zwemmen. De man in de foto daarentegen is perfect verticaal en in harmonie met de lijnen van het gebouw. Hij verdeelt de torens, alles links van hem op de foto is de North Tower. Alles aan de rechterkant is de South Tower.
Sommige mensen die deze foto zien, zien stoïcisme, wilskracht, berusting. Anderen zien iets anders, iets geheel strijdigs en daarom iets verschrikkelijks: vrijheid. Er is iets van rebellie in de houding van de man, hoewel geconfronteerd met een niet te vermijden dood besluit hij het heft in eigen hand te nemen. Als een projectiel, als een speer vastbesloten om zelf zijn einde te bepalen.
Hij is vijftien seconde na 09.41 EST (het moment dat de foto genomen wordt) in de greep van pure wetenschap, accelererend met een snelheid van 32 feet per second squared. Hij zal snel vallen met een snelheid van ruim 150 mijlen per uur. In de foto lijkt hij stil te staan, in het echt valt hij en blijft hij vallen net zolang tot hij verdwenen is.
Het springen begon kort nadat het eerste vliegtuig zich in de North Tower had geboord, niet lang nadat de branden uitbraken. Ze bleven springen tot het moment dat de toren naar beneden kwam. Ze sprongen om te ontkomen aan rook en vuur, ze sprongen toen plafonds naar beneden kwamen en vloeren onder hen vandaan vielen. Ze sprongen om nog één keer te kunnen ademen voordat ze zouden sterven. Meer dan anderhalf uur lang sprongen ze van alle gedeeltes van de toren. Ze sprongen allemaal alleen in plaats van met z'n allen. Alsof ieder persoon het aanblik nodig had van een andere springer om uiteindelijk zelf ook die stap te nemen. Ze waren allemaal nog erg in leven toen ze sprongen. Een sprong die nog geen tien seconde duurde.
"God, Save their souls!"
Bovenstaande is een slechte klein gedeelte uit het hele
. En dat artikel is zeker de moeite van het lezen waard.
© Esquire ~ Tom Junod
