De Toren van Oneindige Hoogte: Onder Vuur
'Geef me je wapen!'Strever en Erissy draaiden in volle vaart een nieuwe zijgang in, net op tijd om een nieuw salvo te ontwijken.
'Ben je niet lekker?' riep Erissy.
'Heb je die zwevende bol gezien die achter ons aanzit?' schreeuwde Strever terug, 'dat ding houdt niet op voordat we allebei dood zijn.'
Erissy wierp een blik over haar schouder en zag de bol alweer de bocht om komen. Ze gaf het wapen aan Strever.
'Bedankt.'
Strever controleerde het pistool. Het zou toch niet zo mooi zijn als het ding niet bleek te werken.
'Bij de volgende bocht gewoon blijven door rennen,' riep hij tegen Erissy, 'en niet omkijken.'
Ze draaiden de gang in die naar de lift leidde. Strever stopte en drukte zich tegen de wand. Erissy rende door. Ze had niet eens door dat hij was blijven staan. Het was te hopen dat de bol hem niet zou zien staan. Alleen dan hadden ze een kans. Strever probeerde zich zo plat mogelijk te maken, hield zijn adem in en bleef doodstil staan.
De metalen bol zoemde met een bloedvaart langs hem achter Erissy aan. Strever hoorde de wapens klikken in het binnenste van de bol. Aan de achterkant zat een klepje. De enige zwakke plek, zo wist hij. Hij stapte in het midden van het pad en richtte het pistool op de bol. Hij moest opschieten, want Erissy rende hard, maar de bol was haar al bijna op schietafstand genaderd. Als hij mistte was het gedaan met haar en niet lang daarna met hem. Strever vuurde vier schoten af. De eerste drie ketste hopeloos af op de ronding van de metalen bol. De vierde beschadigde het klepje op de achterkant alleen maar. De bol vloog zonder vaart te verminderen verder. Strever vloekte zachtjes. Hij had geen idee wat Erissy bezielde om hem met een wapen te bedreigen, maar zo aan haar einde komen had ze dan ook weer niet verdiend.
Erissy had inmiddels de open lift bereikt en drukte paniekerig op de knop om de deur dicht te laten gaan terwijl ze angstig de bol dichterbij zag komen. Nutteloos. Strever had de bedieningssleutel van de lift in zijn zak gestoken. Strever vuurde nog twee schoten af. Op de bol brak het klepje volledig af. De laatste kogel raakte doel. Kleine vonkjes sprongen uit de achterkant. Met een klap ramde de bol tegen de linkerwand van de gang, kaatste weer naar het midden en bleef daar tollend hangen. De wapens aan de zijkant begonnen hun kogels alle kanten op te spugen. Strever hoorde een kogel langs zijn gezicht fluiten en hij dook naar de grond. Het geluid van de blerende wapens en de inslaande kogels was oorverdovend in de krappe gang. Strever lag op de grond, zijn armen als bescherming over zijn hoofd, overtuigd dat zijn laatste momenten aangebroken waren. In het midden van de gang begon de bol sneller en sneller te draaien. Zijn binnenste gloeiend van de warmte. De geur van brandend plastic vulde de gang. De stroom kogels stopte. Strever tilde zijn hoofd op. De bol was aan het zakken. Strever zag het gevaar. Binnen een seconde was hij van de vloer en op weg naar het einde van de hal. Achter hem raakte de draaide bal de grond en schoot als een kanonskogel door de gang. Strever hoorde de bol komen. Hij was bijna bij de zijgang waar ze eerder uit waren gekomen. Als hij die kon bereiken was hij veilig. De voorbijrazende bol raakte hem nauwelijks, maar de kracht was genoeg om hem tegen de wand aan te slaan. Strever zakte bewusteloos op de grond.
-Strever?- De stem leek van heel ver te komen. -Strever?- net of hij was ondergedompeld in water, -Strever!- maar werd langzaam luider alsof zijn bewustzijn door het oppervlak van de diepe zwarte zee probeerde te breken.
'STREVER!'
'Ja ja, ik ben al wakker.'
Strever ging overeind zitten, zijn rug tegen de wand en voelde aan zijn pijnlijke hoofd. Hij haalde zijn hand terug. Er zat bloed op zijn vingers.
'Ik heb er al naar gekeken,' zei Erissy, 'maar er zit teveel bloed. Ik kan niet zien hoe erg het is.'
Strever keek naar links en vond het gat in de muur waar de bol doorheen was gerold. Door de muur zag hij de rokende resten van de bol liggen.
'We moeten hier weg', zei Strever, 'kun je me overeind helpen?'
Erissy hielp hem overeind en ondersteunde hem terwijl ze naar de lift liepen. De liftdeur stond nog open en Strever zag de kogelgaten in de achterwand zitten.
'Ik heb erg veel geluk gehad', zei Erissy.
Strever steunde met zijn schouder tegen de wand van de lift en haalde de sleutel uit zijn zak.
Naast hem gaf Erissy een gil: 'Strever, kijk!'
Hij keek de gang in en zag drie nieuwe bollen de hoek omkomen die meteen op de lift afvlogen. Strever drukte de sleutel in het paneel, drukte op –1 en hield tegelijkertijd de knop ingedrukt om de deur dicht te laten gaan. Er gebeurde niets. Buiten in de gang richtten de bollen hun wapens op de open lift.
