Het filmjaar 2022 volgens de FOK!filmredactie

3. Het filmjaar volgens Daan (daan1601)

Dit is een van de weinige jaren waarin er maanden zijn geweest dat ik mijn Unlimited pasje er niet heb uitgehaald. Dit heeft meerdere redenenen (vaak omdat ik met andere dingen voor FOK! druk was), maar mijn goede voornemen voor 2023 is dan ook om veel meer films te gaan kijken. Mijn selectie is dan wel summier, maar ik sta 100 procent achter de titels die mijn top 5 hebben gehaald. 

2022 heeft wel weer een bezoek opgeleverd aan het BFI London Film Festival, waar ik twee van de vijf films zag die in mijn top 5 zijn beland. Daarnaast zagen Peter en ik samen Till, een film die in Nederland helaas pas in maart uitkomt, maar die ik nu al langzamerhand aan mensen aan het aanraden ben om op het lijstje te zetten. Ik kon na deze film ruim vijf minuten niets zinnigs uitbrengen, omdat het zoveel indruk bij me maakte. Hopelijk is dit een voorbode voor het moois van 2023. Ik heb er zin in, maar eerst even terugblikken voordat de champagne opengaat.

5. Turning Red

Al gaf ik deze film een 7.5, het is er een die is gaan groeien bij me. Vooral de soundtrack, waarin de fictieve boyband 4*TOWN een belangrijke rol speelt, is een geniale zet van producent FINNEAS (de oudere broer van Billie Eilish). Het is een film die veel wist los te maken door de herkenbaarheid voor zoveel verschillende groepen mensen en het bewijst maar weer eens wat de kracht van goede animatie kan zijn. 

4. Guillermo Del Toro's Pinocchio

Deze film noemde ik 'bijna briljant' door een derde akte waarin de vertelling zichzelf een beetje kwijtraakt. Wel heb ik iedereen die deze inmiddels op Netflix of in de bioscoop heeft kunnen zien alleen maar lovende woorden horen zeggen over dit topstukje cinema van Del Toro. Het is dan ook niet gek dat dit al jaren een van zijn passieprojecten was waar hij, naast zijn andere films, als hij tijd over had het meeste van zijn agenda voor leeg hield. Er wordt wederom getoond wat stopmotion allemaal in zijn mars heeft en ik hoop dan ook heel erg dat er meer hieruit volgt.

3. Glass Onion: A Knives Out Mystery

Peter en ik hadden het geluk dat we deze in een volle ODEON-bioscoop midden in Londen konden zien als voorbereiding op de persconferentie die de cast later zou geven op het filmfestival. Het is dan ook erg jammer dat hij, in tegenstelling tot andere landen, in Nederland niet die korte periode in de bioscoop heeft gedraaid, want dit is zeker, zoals regisseur Rian Johnson zelf zegt, een film die je samen moet ervaren met een groep mensen. Het was fantastisch om te merken hoe het mysterie op verschillende tempo's werd ontrafeld en hoe de grappen vielen. Glass Onion is namelijk niet zo zeer een film waarin later wat grapjes zijn verwerkt; het is een film die grappig is door niet zozeer grappig te 'doen, maar te zijn. Ik kan alleen maar zeggen; gaat dat zien!

2. Avatar: The Way of Water

De eerste Avatar-film is een bijzondere film voor mij. Ik was 13 toen hij uitkwam en het heeft eigenlijk mijn echte liefde voor grote films weten aan te wakkeren. Toen ik eerder dit jaar in Walt Disney World was en daar in de attractie Avatar: Flight of Passage stapte wist ik dat ik klaar was om weer naar Pandora af te reizen, een wereld waar ik de afgelopen 13 jaar vaak naar terug ben gereisd door de blu-ray uit de kast te trekken. Het is dan ook voor mij persoonlijk erg jammer dat deze film niet op de eerste plek staat, alhoewel de film wel deed waarvoor ik kwam; ik was drie uur terug op die planeet en ditmaal wist Cameron mij haast zelf mijn adem in te laten houden door de reis onderwater die de cast en crew heeft gemaakt voor deze film. The Way of Water is een adembenemend stukje bioscoopervaring die ik niet zo snel zal vergeten. Het verhaal, daarentegen, jammer genoeg wel voor nu.

1. Top Gun: Maverick

Als er een titel was waar het publiek het eens was over hun scepsis was het wel het vervolg op een film van 35 jaar geleden. De eerste Top Gun zat in ieder geval niet goed bij mij in het systeem en ik moest dan ook flink mijn best doen om überhaupt te herinneren wat daarin gebeurde. Uiteraard heb ik de eerste film herkeken en ben ik samen met mijn moeder naar de bioscoop gegaan. Dat was een fantastische ervaring, aangezien zij weer even helemaal terug ging naar haar jeugd en ik me kon vermaken met de werkelijk onwerkelijke scènes in IMAX. Het is moeilijk te bevatten dat er voor deze film geen gebruik is gemaakt van green of blue screen. De crew van Top Gun: Maverick verdient een speciale vermelding dit jaar, aangezien ze voor mij het mogelijk hebben gemaakt om de beste film van 2022 te maken met échte beelden van acteurs in échte straaljagers. Wauw.