Pokémon Mystery Dungeon: Rescue Team DX

In 2005 kwam een zeer geliefde Pokémon spin-off uit: Pokémon Mystery Dungeon. De game behield enkele essentiële kenmerken van Pokémon en combineerde dit met frisse gameplay. De serie vond al snel een fanbase en na vijftien jaar is het tijd om terug te keren.

Pokémon Mystery Dungeon DX Screenshot

In Mystery Dungeon ben je als mens in Pokémon veranderd. Helaas ben je al je herinneringen kwijt, dus je hebt geen flauw idee wat er is gebeurd. Nadat je hebt bepaald welke Pokémon en welke partner je wilt vorm je al snel een Rescue Team om andere Pokémon in nood te helpen. Wat volgt is een bizar, maar interessant verhaal met genoeg plots en twists. Als Rescue Team red je andere Pokémon, recruit je Pokémon voor je team en verken je veel willekeurige dungeons.

Voor deze remake heeft de game een flinke grafische overhaul gekregen en het resultaat is om bij weg te smelten. De artstyle past perfect bij de sfeer en energie van Mystery Dungeon, iets wat hielp bij de kwaliteit van het origineel. De omgevingen komen direct uit een schetsboek en de 3D-modellen van de Pokémon zijn meer dan prima. De muziek is simpel en doeltreffend, maar heeft net iets te weinig variatie om echt lange tijd naar te luisteren. Hoewel de tunes elk type dungeon een andere sfeer meegeven, spendeer je teveel tijd in deze dungeons om het gebrek aan variatie lang te negeren.

Pokémon Mystery Dungeon DX Screenshot 2

Wat dat betreft voelt Mystery Dungeon voor mij aan als een game die voornamelijk bedoeld is om in korte bursts te spelen, net als altijd eigenlijk. Dit merk je ook in de opbouw van de game. Elke dag haal je missies, organiseer je de items die je bezit en doe je een dungeon. Na elke dungeon ga je naar de volgende dag. Dit herhaal je keer op keer op keer op keer. Dit kan klinken als complete nachtmerrie, maar zo erg is het ook weer niet. De 'dagen' zijn er voornamelijk om de verhaallijn vooruit te helpen en je de mogelijkheid te geven nieuwe missies en dungeons te selecteren. Hierdoor voelt de game echter niet aan als groots avontuur.

Ook gaat het een beetje mis in de dungeons. Elke dungeon is willekeurig gegenereerd, wat fijn is voor de variatie, maar het onderzoeken en zeker de combat kan wat klungelig aanvoelen. Combat is slim gedaan, want het behoudt de kern van Pokémon: turn-based combat. Hoewel elke Pokémon tegelijkertijd kan bewegen, gaat de tijd pas verder wanneer jij als speler een zet maakt. Je hebt dus gewoon tijd om te plannen, je aanval te kiezen of items te gebruiken. Met meerdere Pokémon in een dungeon en tot acht Pokémon in jouw team duurt het echter lang voor je een move kunt maken. Ook is het net te makkelijk om per ongeluk een verkeerde zet te maken, wat weer langdurige gevolgen heeft omdat je moet wachten op je volgende beurt.

Pokémon Mystery Dungeon DX Screenshot 3

Dezelfde problemen kom je tegen in het verkennen. Met acht Pokémon in je team lopen ze elkaar al snel voor de poten, dunne gangen zijn lastig om soepel doorheen te lopen en input voelt enigszins stroef aan. Het is net alsof er een korte hapering is na elke stap die best kan vervelen. Dit is allemaal op te lossen door auto-modus aan te zetten, waardoor jouw team automatisch door een dungeon loopt op zoek naar items, objectives en de trap naar een volgende verdieping. Zo 'spelen' is echter niet mijn ding, want je speelt niet meer zelf.

Er zijn meer kleine dingetjes die Pokémon Mystery Dungeon: Rescue Team DX een beetje ouderwets aan doen voelen. Het inventory-management is een irritatie-punt en het vrijspelen van camps om nieuwe Pokémon onder te kunnen brengen is onnodig. Toch blijft het een uiterst charmante game met simpele en toch uitnodigende gameplay. Eigenlijk weten de meesten wel wat er van Mystery Dungeon te verwachten valt en voor deze remake is dat niet anders.