CD: Lil' Wayne - Tha Carter III
Dat Lil' Wayne’s populariteit de pan uit stijgt blijkt ook uit de cijfers. Hij wist met Tha Carter III in Amerika als één van de weinigen de magische grens van één miljoen verkochte exemplaren in de eerste verkoopweek te verbreken. Bovendien had hij nog vóór het verschijnen van dit album al meer dan tien top 20-hits op zijn naam staan en verscheen hij op vrijwel iedere relevante hiphop-release van de afgelopen 2 jaar. Tel daar de talloze, en daarmee bedoel ik tálloze, mixtapes bij op en het is niet al te verrassend meer dat Lil’ Wayne ook buiten de Amerikaanse landsgrenzen begint door te breken.
Deze ongekende populariteit brengt natuurlijk ook torenhoge verwachtingen met zich mee. Die heeft Wayne niet ingelost, het is niet de beoogde klassieker geworden, maar een teleurstelling is Tha Carter III evenmin. Het album start nagenoeg perfect. Opener '3 Peat' is een refreinloos intro, waarin Lil' Wayne overtuigend de voltallige drie minuten de aandacht op zich eist met een sterk, lang couplet. Samen met die andere Carter (Shawn Carter, beter bekend als Jay-Z) maakt hij vervolgens van 'Mr. Carter' één van de meest memorabele hiphoptracks van het jaar. Na twee sterke coupletten van de gastheer zelf is het de beurt aan Jay-Z om met zijn couplet letterlijk de fakkel over te dragen aan zijn jongere naamgenoot. Zowel muzikaal als lyricaal een indrukwekkend nummer. Net als nummer drie: 'A Millie'. Hoewel de beat op het eerste gehoor vrij storend mag overkomen met de constant herhalende 'a millie, a millie, a millie'-sample, heeft deze zelfde sample in combinatie met de stuiterende bassen ook wel iets verslavends. Het weerhield Wayne er in ieder geval niet van om met drie erg indrukwekkende coupletten er een regelrechte undergroundhit van te maken.
Helaas is niet heel Tha Carter III van dit hoge niveau. 'Mrs. Officer' (met Bobby Valentino) wordt al snel vervelend door het storende refrein en 'Got Money' (met T-Pain) lijkt puur gemaakt te zijn om makkelijk een hitje te scoren met behulp van het inmiddels befaamde autotune effect. Dat dit effect ook op een vernieuwende en inventieve manier gebruikt kan worden blijkt op de fantastische single 'Lollipop'. Het vervreemdende effect van de stemvervormingen zorgen er samen met het geweldige refrein en de weergaloze beat voor dat 'Lollipop' klinkt als iets wat je nooit eerder hebt gehoord en daardoor ook niet snel verveelt. Tha Carter III is een afwisselend album in zijn sound. Naast de eerder genoemde 'A Millie' en 'Lollipop' is er bijvoorbeeld ook plaats voor een nummer als 'Dr. Carter'. Met behulp van een minimale beat die voor een groot deel bestaat uit begeleidende ziekenhuisgeluiden, schaart Wayne zich in de rol van een dokter om tekstueel flinke indruk te maken. In de eerste twee coupletten probeert hij twee rappers te redden van onder meer 'een gebrek aan originaliteit' en 'een beperkt vocabulaire'. Als klapstuk poogt hij in het slotcouplet de algehele hiphop van de ondergang te redden. Op zo’n manier lukt dat wel.
Zoals gezegd bevat Tha Carter III een paar schoonheidsfoutjes, maar daar staan zoveel sterke en bijzondere tracks tegenover dat die foutjes binnen het geheel in het niet vallen. Hoewel Wayne op sommige momenten op rapgebied een tikkeltje te gemakzuchtig overkomt, wordt het wel duidelijk dat hij uniek in zijn soort is. Of Lil' Wayne naast de belangrijkste rapper van het moment ook de beste is? Misschien wel ja.
Label: Universal Releasedatum: juni 2008
Waardering:
