Film: We Feed The World
Het zijn harde feiten die de documentaire met de ironische naam We Feed The World van de Oostenrijkse regisseur Erwin Wagenhofer ons toont. De film was vorig jaar al op het IDFA te bewonderen, maar krijgt nu alsnog een landelijke release. Net als An Inconvenient Truth beschikt ook deze docu een boodschap die iedereen zou moeten aanschouwen. Wanneer de meeste mensen op tv een kind in Afrika van de honger zien sterven gaat de portemonnee al snel open, maar wat ze zich niet realiseren is dat onze eigen regeringen er nog steeds deels voor verantwoordelijk zijn. Ook biedt het een andere kijk op het immigratievraagstuk. De subsidie die wij onze eigen boeren geven zorgt er nog steeds voor dat er een overschot ontstaat, dat uiteindelijk terecht komt op de Afrikaanse markten. Goed voor de hongerbestrijding zou je denken, maar de Europese en Amerikaanse groenten en fruit worden er voor één derde van de prijs die de plaatselijke boeren vragen verkocht. De boeren in het land verdienen niks meer en er zit dus weinig voor ze op dan naar onder meer Spanje te komen om daar te werken als tomatenplukker.
Wagenhoffer kiest er voor om de problemen in allerlei gebieden en bedrijfstakken te tonen. We zien hoe de globalisering de kleine Franse vissers bedreigt en hoe kuikens en kippen met duizenden tegelijk worden verwerkt. Van dat laatste zou je haast vegetariër worden, ware het niet dat de film toont dat het met de groente niet veel beter gaat. We reizen af naar Roemenië om te zien hoe de multinationals de plaatselijke boeren dwingen gemuteerde zaden te gebruiken, die voor de volgende oogst niet meer gebruikt kunnen worden.
Verwacht echter geen 'linkse propaganda', beide kanten van het verhaal worden getoond. Het blijft uiteraard een didactische film, maar zo krijgt bijvoorbeeld de CEO van Nestlé de kans om zijn mening te geven. Dat hij zichzelf compleet belachelijk maakt, daar kan de documentairemaker niets aan doen. De directe wijze is sterk, want de menselijke kant tonen is altijd schokkender dan een aantal droge feiten. Probleem van de verschillende locaties en onderwerpen is wel dat er van een echt duidelijke betoogstructuur geen sprake is. Ook oplossingen worden niet gegeven.
De mooie en schokkende beelden zijn echter genoeg om continu te boeien. Ook al waren de feiten voor mij niet nieuw, het kwam toch even hard aan. Net als Darwin's Nightmare toont We Feed The World dat er veel mis is met de Europese (en Amerikaanse) aanpak van de voedselproblematiek. Het is naïef om te denken dat deze film er iets aan gaat veranderen, maar het minste dat je kunt doen is er naar kijken. Kennis is macht, en de verkiezingen komen immers dichtbij. Voor wie het niet erg vindt anderhalf uur lang geïnformeerd te worden zeker een aanrader.
Label: Cinema Delicatessen Releasedatum: 9 november 2006
Kijkwijzer:
Waardering: 
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!