Film: Rise of the Planet of the Apes
Als je de apen uit de drie Planet of the Apes-films bekijkt, dan valt altijd op dat het opgemaakte mensen zijn in apenpakkies. Bij Rise of the Planet of the Apes, eindelijk een echt nieuwe Planet of the Apes-film, is dat wel anders. Het special effects-team van de The Lord of the Rings-trilogie en Avatar hebben namelijk een bijna perfecte, computer geanimeerde aap met hoge intelligentie ontwikkeld, die in staat is veel emotie op het witte doek te laten verschijnen.
En die emotie is waar deze film het van moet hebben. De grafische effecten hebben meer een ondersteunende rol, hoe indrukwekkend de gezette prestatie ook is. Dat is ook maar het beste, want een film wordt niet per definitie beter als de animaties vlekkeloos en ongekend strak over het scherm rollen (wat hier dus het geval is). Wanneer een moederaap wordt neergeknald en zij haar baby’tje genoodzaakt achterlaat in een testlab, besluit hoofdrolspeler Will Rodman (James Franco) het kleintje mee te nemen en thuis op te voeden. Maar moeder had net een spuit met stimulerend middel tegen Alzheimer gekregen. Tenminste, dat dacht Rodman.
Vanaf dat punt is de film een wrede achtbaanrit die niet lijkt op te houden, ook niet tijdens de aftiteling. Zelfs dan houden de producenten je aandacht nog vast, omdat er nog één vraag overblijft. Tot dat zover is zie je op indrukwekkende wijze hoe Ceaser, de baby van de neergeschoten moederaap, opgroeit en menselijke vaardigheden leert en toepast. Door zijn doen komen apen en mensen later letterlijk recht tegenover elkaar te staan. Het imposante conflict tussen mens en aap op de Golden Gate Bridge is zo overweldigend in beeld gebracht, dat je bijna niet meer doorhebt wat nou echt of met de computer gemaakt is. En de geanimeerde emoties zijn zo levensecht, dat ze bijna medelijden opwekken met de apen in de hoofdrol (allemaal met overtuigend karakter).
Naast actie en drama bevat de film ook komische taferelen. Zo nu en dan wordt er lacherig omgesprongen met het bronmateriaal, maar dat voelt nooit misplaatst aan. Het is eerder een welkome afwisseling tijdens het kijken. Rise of the Planet of the Apes is één van de beste films van dit najaar. Het verhaal, de emotie en actie houden je constant geboeid en laten je geen moment los. Tel daarbij op dat de animaties van een belachelijk hoog niveau zijn en je hebt goud op je scherm. Hier geldt maar één ding: kijken!
