Boek: Paul Bloom - Het geheim van genot
Heeft de titel van dit boek je nieuwsgierigheid gewekt? Was dat omdat je a) het interpreteerde als zijnde een boek met tips en trucs, of b) omdat je geïnteresseerd bent in waar genot in algemene zin vandaan komt? De subtitel die deze dubieuze titel begeleidt verklaart wie van de twee, a of b, het meest bevredigd zal zijn na het lezen van dit boek. Auteur en psycholoog Paul Bloom beschrijft in Het geheim van genot namelijk zijn ‘nieuwe inzichten in waarom en hoe we genieten’.
Over smaak valt niet te twisten
Je kunt aan verschillende zaken denken als het gaat om genot. Seks is een voor de hand liggende, maar ook voedsel, hobby’s, kunst en het kijken naar een ongeluk op de snelweg vallen onder deze noemer. En wat te denken van het expres kijken naar films die je bang of aan het huilen maken? Waar komt deze behoefte vandaan? Volgens Bloom draait veel om emotie en het begrijpen van de essentie van het te genieten onderwerp. Zo betalen we grof geld voor een echte Vermeer, maar voor een replica, hoe mooi en echt ook, hebben we een stuk minder over. Over de obsessie met voorwerpen die van beroemdheden zijn geweest nog maar te zwijgen. Aan de hand van nieuw verworven inzichten uit de neurologie, pedagogiek, filosofie en economie probeert Bloom te verklaren waar de oorsprong van dit genot ligt. In Het geheim van genot bespreekt Bloom achtereenvolgens de essentie van genot, voedsel, seks, dierbare voorwerpen, kunst, verbeelding, pijn en – ook interessant – het belang van genot. Want waar zijn die soms vreemde niet evolutionair verklaarbare genotsvoorkeuren eigenlijk goed voor?
Ge-netniet-not
Interessante materie zou je zeggen, maar of het geheim van genot na het lezen van dit boek helemaal ontrafeld is? Nou, nee. Aan het begin van het boek val je eigenlijk een beetje plompverloren middenin het verhaal en is het moeilijk om grip te krijgen op Blooms woorden. Als je goed je aandacht erbij houdt kun je er wel degelijk interessante stukjes uit oppikken, maar echt helder geschreven is het niet. Dat is jammer, want over het algemeen geeft het boek wel het gevoel dat het begrip genot voor Bloom zelf geen geheimen meer kent en dat hij popelt om dit te delen met zijn lezers. Met wat meer rustpunten en het duidelijk maken van een punt per onderdeel was dit al beter bereikt. Toch is Het geheim van genot niet onaardig om te lezen, mede door de humor van Bloom en doordat genot voor iedereen herkenbaar is. Een mooi beginpunt voor nieuwsgierige, zelfonderzoekende genieters.
