2010 FIFA World Cup

Gespeeld op: Xbox 360

Ook verkrijgbaar op: PlayStation 3

Het WK voetbal komt eraan en wat hebben wij er toch zin in! De WK-poultjes zijn de deur uit, het gebak is besteld en er staan alvast liters bier in de koelkast. Met zoveel mogelijk vrienden proberen we zoveel mogelijk wedstrijden live te volgen. EA Sports heeft ervoor gezorgd dat wij tussen de wedstrijden door ook wat te doen hebben. Een lekker potje FIFA natuurlijk!

Het Wereld Kampioenschap voetbal in Afrika: ik kan er niet op wachten. Als straks het eerste fluitsignaal klinkt van het toernooi dan ontplof ik bijna van enthousiasme. Niets is mooier dan tweeëndertig landen te zien strijden om die felbegeerde gouden beker. De spanning aan het begin van een wedstrijd van Oranje is er een die je maar een paar keer per vier jaar voelt. Tot nu toe is het onze helden niet gelukt om die wereldbeker mee naar huis te nemen. Dit jaar gaan ‘wij’ absoluut die beker winnen. Ondanks dat ik dit bij elk WK voetbal denk, heb ik het al zien gebeuren. In 2010 FIFA World Cup van ontwikkelaar EA Sports.

Bovengenoemde spanning vind je grotendeels terug in 2010 FIFA World Cup. Je merkt het gelijk al aan de start van de World Cup-wedstrijd. Doordat grafisch echt alles uit de kast is gehaald voor de sfeer in de game heb je echt het gevoel aan het begin van een belangrijke wedstrijd te staan. Het begint al met een bovenaanzicht van het desbetreffende stadion waar je in speelt. Het ziet er echt uit als een voetbaltempel gevuld met uitzinnige toeschouwers. Het kleurrijke vuurwerk, dat van het dak van het stadion afgeschoten wordt, schiet metershoog de lucht in. Daarna schakelt de regie over naar wat close-ups van dansende fans. Iedere fan heeft van allerlei verschillende carnavalachtige kleren aan en attributen op. Allemaal in de kleuren van hun land. Vlaggen worden wild heen en weer gezwaaid terwijl het slierten en snippers regent in het stadion. De spanning is van de gezichten van de spelers af te lezen. Wesley Sneijder bespreekt de laatste details met Robin van Persie, dé held van Nederland. Hij móet het gaan doen. Zijn gezicht laat zien dat hij meer dan klaar voor deze klus is. De scheidsrechter fluit en de supporters schreeuwen het uit. De Zuid-Afrikaanse klanken van de vuvuzela klinken door dwars door alles heen. Na een gemiste kans van Kuijt schreeuwt Bert van Marwijk, bondscoach van het Nederlands elftal, nog wat aanwijzingen naar de spelers. Bert ziet er gespannen uit, maar wie is er niet gespannen tijdens zo’n wedstrijd? Het publiek begint te zingen: ‘Olé, olé, olé, olé! We are the champions!’ Op dat moment gaat Rafael van der Vaart er vandoor na een welgegeven pass van Mark van Bommel. De aanname is fraai en met de rechter kant van zijn voet zet Van der Vaart Nederland op een 1-0 voorsprong tegen Denemarken. Rafael is als een kind zo blij en voert een gek dansje uit. Het publiek begint harder te zingen en op de tribunes te slaan. Ach, wat is voetbal toch mooi.

Momenten als hierboven maken de game onweerstaanbaar leuk om te spelen. Toch draait het in een voetbalgame niet alleen om de sfeer, maar om de gameplay. FIFA 10 kwam vorig jaar oktober uit en die game was een echte topper in het genre. Uiteraard valt er altijd nog genoeg te verbeteren. Een aantal van die vervelende dingen uit FIFA 10 zijn aangepast en verbeterd. Zo komt de keeper niet meer uit als een huisvrouw met paniek. In FIFA 10 was een lobje erg makkelijk, omdat de keeper zo snel uit zijn doel komt. De keeper neemt in 2010 FIFA World Cup vaker de juiste beslissing door op een strategischere plek te staan. Hierdoor hoeft de keeper niet ver terug te lopen als de bal hoog over hem heen wordt gespeeld. Erg fijn, want vijf keer hetzelfde doelpunt zien in een wedstrijd is niet realistisch. Overigens is de lob zelf ook lastiger gemaakt, net als de steekpass. Deze steekpass komt niet meer altijd aan, zoals in FIFA 10 het geval was. Hier ben ik wat minder over te spreken. Natuurlijk is het geweldig als het daardoor wat meer op echt voetbal lijkt. Probleem is alleen dat het gevoel van willekeur het plezier uit de wedstrijd kan halen. Niets is meer frustrerend dan willekeur in een voetbal-game. Zeker op de hogere niveaus in het spel wil het nog wel eens zijn dat het spel niet helemaal eerlijk is. De computergestuurde tegenstander maakt vaak vreselijke, maar onbestrafte, overtredingen op momenten die beslissend zijn in de game. Een verdediger die na het neerhalen van een doorgebroken speler geen waarschuwing krijgt is heel zuur om te verwerken. Helaas stikt het van dit soort momenten op wereldklasse en legendarisch, de twee hoogste niveaus waarop je de game kunt spelen.

Het speltempo is een stukje opgeschroefd. De spelers rennen net ietsjes sneller over het veld heen dan voorheen. Je kan de snelheid iets lager zetten in de menu’s van de game. Ranked online potjes voetbal zal je gewoon op het nieuwe tempo moeten spelen. Sneller is op zich niet erg, maar de gameplay is op het gebied van voetbalgedachte ook sneller geworden. In vorige FIFA’s moest je soms rustig aan bouwen aan je aanval. Je moest zoeken naar de gaatjes en geduld hebben op de kansen. In 2010 FIFA World Cup kan je de bal veel sneller rond laten spelen en daarmee kom je veel verder dan rustig aan opbouwen. Hierdoor is er wat realisme van de gameplay afgegaan. Het lijkt een soort stap naar iets meer arcade-invloeden in de game. Ik hoop dat men bij EA Sports beseft dat ze zich met FIFA de afgelopen jaren juist af hebben gezet tegen dit soort gameplay. Het is niet realistisch als de bal de hele wedstrijd lang een keer geraakt wordt. Ik bedoel daarmee: zonder aannemen de bal in een keer doorpassen. Spelers kunnen in het echt ook niet negentig minuten lang sprinten. In 2010 FIFA World Cup kan het wel. Laten we hopen dat ze bij EA Sports niet dezelfde fout gaan maken als Konami deed in 2007. Toen brachten ze namelijk Pro Evolution Soccer 2008 uit. De serie die bekend stond om zijn realisme werd met deze game volledig onderuit gehaald door zijn snelle gameplay. Weg was het realisme, weg gingen de fans. Misschien dat EA Sports de snelheid in FIFA 11 weer op orde kan brengen.

De strafschoppen zijn ook aangepast ten opzichte van FIFA 10. Je zal merken dat als je niet oefent op deze krengen, vóór dat je aan welke gamemode dan ook begint, je de bal uit het stadion schopt. Ten eerste is er een metertje bij. Het is een concentratiemeter in de vorm van een balk. Daarin gaat een streepje heen en weer. Doel is om het streepje in het groene, middelste gedeelte van het balkje te stoppen door op de schietknop te duwen. In de tussentijd moet je een onzichtbare indicator sturen naar een de gewenste plaats om te schieten. Druk je te lang of te veel naar een kant dan zal je meters mis schieten. Met de knop die je gebruikte om het streepje te stoppen geef je tegelijkertijd de kracht van het schot aan. Je kan op het trainingscomplex oefenen met een zichtbare indicator. Dat is zeker aan te raden, want het gaat je een aantal strafschoppen kosten voor je het door hebt. De finale om de wereldbeker verliezen vanwege drie gemiste penalty’s kom je niet snel te boven. Er is wel een mankement aan dit systeem. Ik zet graag de informatie onder aan het scherm uit. Zo verschijnen de namen van de spelers boven de spelers zelf, net als je schotmeter. Tijdens het nemen van strafschoppen verschijnt echter geen concentratiemeter in beeld. Daardoor wordt een penalty meer een soort Russisch roulette. Zie er dan maar eens achter te komen dat er sowieso zo’n meter bestaat. Je zal wedstrijden lang jezelf afvragen waarom je toch die penalty’s mist. Ik ben wel heel blij met de ‘nieuwe strafschoppen’. Het was erg makkelijk om zo’n penalty te maken. Nu komt de druk ook wat echter over die je hebt als je zo’n bal van elf meter in een netje moet schieten met miljoenen kijkers. Hierdoor is een strafschop geen zeker doelpunt meer en dat geeft diepgang aan de game.