Spore
De Space Phase is de meest uitgebreide fase van het spel. Het bevat diverse elementen; een vleugje handelsgame als Gazillionaire, een snufje RPG, een beetje RTS, nog een dipje shooter, en nog wat dingetjes uit de vorige fases. Je trekt met je zojuist gebouwde UFO de ruimte in en ontmoet daar andere beschavingen. Sommige zijn wat vriendelijker dan anderen, maar er is één gezamelijke aartsvijand: de Grox.
Het doel van de Space Phase is het bereiken van het centrum van het sterrenstelsel. In het begin gaat dat nog niet echt, het is immers een aardige afstand. Maar door missies uit te voeren voor andere rassen, jezelf te beschermen tegen aanvallen van piraten en door planeten te terraformen, kun je \\\'badges\\\' verdienen, die je weer toegang geven tot betere wapens, snellere motoren, grotere energie-opslagmogelijkheden en ga zo maar door. Uiteindelijk zal je door wormholes kunnen reizen en zo met grote stappen snel thuis zijn. Het enige vervelende is dat de Grox het centrum van de melkweg beheersen.
Je hoorde me net al noemen dat je planeten kan terraformen. Niet elke planeet is van nature geschikt om op te kunnen leven, die zal je moeten terraformen voordat je er kolonies op kan plaatsen. En je wil graag kolonies plaatsen, die leveren immers geld op door de specerijengeisers op de planeten leeg te zuigen. Dat terraformen kost klauwen met geld, waar in het begin lastig aan te komen is. Je zal missies moeten doen, maar je kan ook specerijen kopen van een andere beschaving, en vervolgens voor meer geld doorverkopen. Wat ook leuk is, is een planeet opzoeken waar een beschaving leeft die nog in de Civilization Phase zit. Die produceert namelijk wel specerijen, maar ze kunnen het nog niet exporteren gezien het gebrek aan ruimteschepen. De specerijen liggen dan voor het oprapen in hun steden, en haal jij vervolgens binnen een paar seconden binnen met de trekstraal van je ruimteschip.
Die trekstraal heb je ook nodig voor het terraformen. Je dient namelijk niet alleen de temperatuur en luchtdichtheid van de planeet aan te passen, er moet ook leven aanwezig zijn die ervoor zorgt dat er een natuurlijk evenwicht gehandhaafd blijft. Dat leven moet je kidnappen van andere planeten met je trekstraal, waarna je het op de planeet die je wil aanpassen, weer zachtjes neerzet. Plantje hier, boompje daar, nog een paar herbivoren en carnivoren erbij, en je kan je kolonies gaan bouwen. In het begin ben je hier een hele tijd zoet mee, maar als je verder komt in het spel heb je standaard wel wat beestjes en boompjes in je vrachtruimte, waardoor het toch weer te simpel wordt. Maar gelukkig zijn er genoeg andere dingen te doen.
Je kan, zodra je kolonies hebt, je eigen specerijen gaan verhandelen. Je zult dan op zoek moeten gaan naar planeten die veel geld betalen voor je lading. Er zitten enorme verschillen in prijzen die betaald worden per soort specerij per planeet, soms wel meer dan een factor tien. Wachten met verkopen tot je de juiste planeet hebt gevonden loont dus zeker.
Andere beschavingen en je eigen kolonies kunnen je missies meegeven. Dit zijn niet echt complexe missies, denk aan opdrachten als \\\"Ga naar planeet X en neem daar plant Y voor ons mee zodat we het kunnen onderzoeken\\\", of \\\"Er zijn zieke dieren op onze planeet, die moeten dood\\\". Soms krijg je noodoproepen van beschavingen die aangevallen worden door de Grox of door piraten, je kunt die planeten dat verdedigen als je daar zin in hebt. Je wordt in alles helemaal vrijgelaten. Als je zin hebt om een beschaving die in de Tribal Phase zit, helemaal uit te moorden met antimateriebommen, moet je dat lekker doen. Je zou echter ook graancirkels en monolieten kunnen plaatsen om ze zo sneller te laten ontwikkelen. Als ze eenmaal de Space Phase bereiken zijn ze gelijk je bondgenoten.
Er zijn nog veel meer dingen die je kan doen en ontdekken in de Space Phase. Het is te uitgebreid om alles te behandelen. Waar je met de andere fases in een uur of misschien twee uurtjes klaar was, kun je hier aanzienlijk langer mee zoet zijn, zeker als je alle badges wil halen, of voor het middelpunt van de melkweg gaat. Dan moet je rekenen op zeker 15 uur, maar het is maar net hoe uitgebreid je het wil spelen. Je kan bijvoorbeeld voor elke kolonie weer nieuwe gebouwen ontwerpen in de creature editor, daar gaat dan een hoop tijd in zitten. Of je kan met wat vrijgespeelde gereedschappen planeten optisch aanpassen, door ze bijvoorbeeld een groene hemel te geven. Of je doet Moses na, je creëert een Rode Zee, waarna je hem weer splijt door wat land op te hogen. The sky is the limit, of in dit geval, je creativiteit.
Grote bron van irritatie in de Space Phase zijn de stemgeluiden van de buitenaardse rassen die je op je sterrentocht tegenkomt. In het begin zijn de pwiep-trrrrt-grwl geluiden nog wel leuk, maar iedere keer dat je op en planeet komt en wil handelen, slijmen, oorlog verklaren of hulp vragen, krijg je die herrie weer te horen. Ik heb op een gegeven moment maar de muteknop ingedrukt zodra ik op een planeet inzoomde, het was niet meer om aan te horen. De muziek is niet slecht, maar begint wel eentonig te worden.
Het sterrenstelsel is divers genoeg om mooi te blijven, er zijn mooie nevels en sterren in alle kleuren te bewonderen. De hele melkweg bestaat uit 50.000 sterren, om de meeste daarvan draaien wel een paar planeten. Die zijn natuurlijk niet stuk voor stuk met de hand gemaakt door Wright en consorten, ze worden proceduraal gegenereerd. Dit houdt simpel gezegd in dat ze door de computer gemaakt worden volgens een wiskundig proces, waardoor geen twee planeten hetzelfde zijn. Echter, na 100 planeten bezocht te hebben, beginnen ze toch aardig op elkaar te lijken. Zee, bergen, planeten met leven hebben nog wat bomen en dieren, en dan heb je het wel gehad.
De Space Phase mag dan wel langer duren en ook langer leuk zijn dan de andere fases, toch gaat het na enige tijd vervelen. Na 300 keer specerijen van planeet A naar B te hebben gevlogen, heb je het handelen wel gezien. Als je 20 planeten geterraformd hebt, weet je ondertussen hoe het gaat. Je hoeft het ook niet meer te doen, aangezien je inmiddels zoveel kolonies hebt dat je het verdiende geld niet eens meer op kan maken. En als je eenmaal het middelpunt van de Melkweg bereikt hebt, kun je wel verder spelen, maar het voelt dan allemaal zo nutteloos, je hebt je doel inmiddels behaald. Kortom: de herspeelbaarheid is te laag, de Space Phase bestaat uit diverse soorten onderdelen die op zich te makkelijk en eentonig zijn om lang te kunnen boeien.