Heroes of Annihilated Empires
Deze game is dus het eerste deel van een trilogie, die draait om de wereld Atlans. De makers hebben het over een verhaal van epische proporties en hebben rond en in deze game wat aanwijzingen verspreid over de mogelijke vervolgen. Echter, in deze game is het verhaal redelijk standaard (naar fantasy-maatstaven). Het eind geeft eigenlijk meer vragen dan dat het beantwoordt, maar zo gaat dat nou eenmaal met trilogieën. Het verhaal zit wel zo goed in elkaar, dat het tot een van de pluspunten van deze game gerekend kan worden. Normaliter heb ik nooit zo veel zin om een slappe RTS-campaign met een inwisselbaar verhaal te spelen. Bij HoAE heb ik echter van het eerste tot het laatste level met verwachting uitgekeken naar wat er komen ging.
Je speelt de ranger Elhant, welke je volgt in een conflict tussen de Elves en de Undead. Elhant is niet de standaard held, die je in de meeste games tegenkomt. Hij is een arrogante kwal, die alle bevelen negeert, druïdes constant aanspreekt met “Old Man”, eigenlijk geen geduld heeft om de sub-quests die hij krijgt van de dorpelingen op te lossen, maar alles wil doen om zijn volk van de ondergang te redden. Het verhaal wordt verteld met behulp van cut-scenes en strips. Strips? Ja, met tekstwolkjes en al. Dit werkt eigenlijk veel beter dan die slappe in-game beelden met nog slappere voice-acting; een originele en effectieve manier om het verhaal te vertellen.
Tijdens zijn 15 missies lange quest komt Elhant voornamelijk Elves, Undead en neutrale creaturen tegen. Pas in de latere levels komt Elhant de andere volken even tegen, maar die zijn wel terug te vinden in de skirmish-mode. Nice! Het grootste gedeelte van zijn quest brengt Elhant alleen of met een klein groepje volgelingen door (RPG-mode). De maps zijn zeer groot en er is genoeg te beleven. De neutrale creaturen komen in veel verschillende smaken en moeten allemaal op een andere manier worden aangepakt. Hoewel Elhant als Ranger begint, krijg je genoeg mogelijkheden om Elhant aan te passen (100 levels). Aan het eind beschik je dan ook over een über-unit, die geen problemen heeft met een legioenetje Undead (en dat is nodig ook). Helaas kan dit allemaal niet voorkomen dat de singleplayer soms wat langdradig wordt. Soms zijn creatures zo pittig dat je wat pijlen moet schieten, wegrennen, wachten tot ze je niet meer volgen, wat pijlen schieten, enzovoorts. Ook beschikt de game over een level cap. Er is niks zo irritant als een level van al het gespuis ontdoen, zonder dat je levelt.
Gelukkig worden deze momenten afgewisseld met (naar mijn idee te) sporadische RTS gameplay. Dit gebeurt wanneer Elhant tegen een groepje Fairies (niet te verwarren met sprites) aanloopt, Elfse bouwsters. Elke keer denk je dan een momentje rust te hebben, maar over het algemeen kloppen na een minuutje de eerste Undead aan de deur. Deze zullen (gescripte) aanvallen blijven uitvoeren, totdat je je zaakjes op orde hebt en een legertje richting de Undead kan sturen. Tot het zover is, zul je echter alle zeilen bij moeten zetten om te overleven. Je rent met je Hero van hot naar her om je verslappende verdediging te helpen, probeert je Fairies ondertussen zo goed mogelijk aan te sturen en ook nog even een legertje bouwen. Dit zijn veruit de leukste tijden die je met deze game zult beleven, het is alleen jammer dat deze maar drie-vier keer voorkomen.
Skirmish
Op het gebied van de skirmish/multiplayer (tot 7 spelers) probeert GSC wat toe te voegen aan de huidige standaard. Je krijgt namelijk de keuze om in RPG- of RTS-mode te spelen. Bij RTS verandert je Hero in een standbeeld in ruil voor een aantal werkers. Verder spreekt het redelijk voor zich, maar de moeite waard van het vermelden zijn de volken. Naast de Undead en de Elves kan je spelen met de Mechanicians (dwergen) en de Cryo-race (ijs-volk). Elk volk is uniek, met verschillende economieën en verschillende units. Kies je voor RPG, ben je volledig aangewezen op je Hero. Je zult hem zo snel mogelijk moeten levelen, om hem in een leger-verslindende superman te maken. Helaas lijkt het er nu op dat RTS een flinke voorsprong heeft op RPG. Een klein legertje met wat upgrades zal weinig moeite hebben met een level 30 Hero.