CD: The Black Seeds - Solid Ground
Vorig jaar zette de Nieuw Zeelandse band nog de Lima op Lowlands helemaal op zijn kop. Met een fijn stralend zonnetje buiten waren de klinken binnen in de tent zo niet nog zomerser dan weer. Een opbeurende mix van dub, reggae, roots en funk stuiterde door overvolle tent. Destijds was de aanleiding voor de toer het overheerlijke album Into The Dojo. Ook de eerdere creaties van de band waren een succes, al bleef het vrij lokaal. In Nieuw Zeeland behaalde het debuut Keep On Pushing goud en de opvolger On The Sun werd daar zelfs platinum. Ze zetten zichzelf met deze drie albums neer als één van Nieuw Zeelands belangrijkste groepen.
Zanger Barnaby Weir geeft aan dat de groep op Solid Ground wat aan het experimenteren is gegaan met nieuwe geluiden en andere afslagen heeft durven nemen. Vanaf de eerste klanken is het duidelijk dat dub-reggae de klok blijft slaan en dat de roots-elementen nog altijd verwoven zitten in het web van geluiden. De roots van de band pendelen tussen de groene heuvels en de kustlijnen van Oceanië tot aan de urban-invloeden van hun thuisstad Wellington. Ditmaal bemoeien echter ook afrobeat en soul zich wat meer met de muzikale klanken van The Black Seeds. Ondanks deze invloeden behaalt de plaat niet de status “Beste plaat van The Black Seeds” bij mij. De composities klinken dan misschien wel wat volwassener, maar ook is er ingeboet aan inventiviteit en feestelijkheid. Kreeg je bij Into The Dojo stantepede zin om je barbecue uit de garage te trekken, hier blijft het bij een licht toevoeging aan je zomergevoel.
Solid Ground is absoluut geen slecht album, maar het mist net die sprankeling die dub-reggae zo vaak nodig heeft om nog origineel te klinken. Het is echter wel zo dat de plaat naarmate de draaibeurten toenemen beter wordt. Subtiele elementen ontpoppen zich dan tussen de grote lijnen. Conclusie, goed, maar niet het beste werk van de band.
Label: Sonar Kollektiv Releasedatum: Augustus 2008 Waardering:
