CD : Meindert Talma & The Negroes - Self Titled

"Myn mokkeltsje is aan het tandenpoetsen. Ik lig al onder de dekens met alleen mijn onderbroekje dat ik gekregen heb van Sinterklaas, nu al weer negen jaar geleden. Toen was de kleur nog paars." Welkom in de wondere wereld van Meindert Talma, dit keer op zijn zesde plaat. Het is de vijfde die hij maakt samen met zijn begeleidingsband The Negroes, uiteraard alleen bestaand uit blanken. Deze keer heeft Talma de plaat geen titel meegegeven. Dat lijkt logisch, aangezien een duidelijk concept nu ontbreekt. De tien nummers op de plaat kennen qua thema nauwelijks samenhang, wat op bijvoorbeeld Kriebelvisje nog wel zo was.

Dat hoeft echter geen probleem te zijn, zo blijkt na beluistering van de plaat. Talma is namelijk een verhalenverteller. Daarvoor hoeft hij niet eens een thema te hebben, hij schudt de verhalen zo uit de mouw. Natuurlijk, hij toont zich in enkele nummers weer een vreemde romanticus. Wie komt er anders op het idee om zijn vriendin te betitelen als een suikerspin? Een hele grote roze nog wel, een lekker zoet pruikerig ding met wangen die blozen. Dat soort dingen dus. Evengoed zingt Talma over een stuk gelopen liefde, maar zet je in Ik houd op aan jou weer op het verkeerde been, door er slinks de woorden "te denken bij mijn dood, maar eerder nooit" aan toe te voegen.

Talma is echter ook niet te beroerd om een Friestalig liedje over een kat te spelen, die echter zo maar een meisje zou kunnen zijn. Als slotstukken van de plaat ziet hij zelfs nog kans om twee nummers te baseren op een oud boek over eigenzinnige Friezen. Heb je toch nog een miniconcept. Als hij dan ook nog een moord laat plegen op een slagersdochter in Een smerig karwei en daarmee een murder ballad maakt waar Nick Cave trots op zou zijn, begrijp je dat het qua teksten ook nu wel weer goed zit bij Talma.



Iedereen die Meindert een beetje kent, weet ook dat het bij hem vooral om de teksten gaat. Die absurde observaties en naar poëzie ruikende zinnen, die hij gortdroog en bloedserieus kan zingen. De hoge kwaliteit daarvan maakt dat de muzikaliteit van Talma en zijn band wel eens wordt vergeten. Orgel- en pianoklanken domineren het geluid, terwijl een spaarzaam ingezette cello ook direct een verrijking vormt. Gevoel voor melodie en een versnelling op het juiste moment heeft Talma ook altijd gehad. Niet te onderschatten dus, die muziek.

Of Talma nu dan wel het succes van Spinvis uit 2002 kan gaan evenaren? Ik vrees toch voor hem. Met vier Friestalige nummers op tien, wordt dat al moeilijk. Aan de ene kant is dat zonde, want Meindert Talma verdient meer aandacht dan hij nu krijgt. Aan de andere kant moet er ook altijd ruimte zijn voor die volstrekt unieke persoonlijkheden, die ongrijpbare platen van hoog niveau maken en altijd een beetje miskend zullen blijven. Ik denk niet dat Talma daar zelf een probleem van zal maken. Laat ik dat dan ook niet doen en ook deze plaat weer gewoon koesteren. Waarbij ik me verwonderd af blijven vragen hoe iemand er op komt om een nummer Buslijn 1, 17.35 uur te noemen en daarin een ontmoeting met een dikke jongeman op te voeren, die Meindert out of the blue vraagt of hij ook zo veel houdt van een gezond warm prakje, gemaakt door een dame in zo’n sexy mantelpakje. Als u dat ook doet, wens ik u veel plezier in de wondere wereld van Meindert Talma, deel zes.

Artiest: Meindert Talma & The Negroes Titel: Self Titled Label: Excelsior Recordings Releasedatum: 09-05-2005 Lengte: 43:50 Genre: Nederlandstalige pop/rock
Beck - Guero
1. Suikerspin
2. Datst Du Niet Mear Bestiest
3. Buslijn 1, 17.35 uur
4. Dunsje Wyldekat Dunsje
5. Voor Altijd Niet Meer De Mijne
6. Ik Houd Op Aan Jou
7. Een Smerig Karwei
8. Myn Mokkeltsje Is Aan Het Tandenpoetsen
9. De Blauwe Fedde
10. Du Tinkst Dat It Komt


Benieuwd? Kijk dan ook op www.meinderttalma.nl! De foto's zijn van Henk Veenstra.