Argentijnen helemaal klaar met de kerk

In navolging van andere -veelal westerse- landen waar de bevolking al eerder een dikke middelvinger richting het geloof opstak, wordt nu ook de Rooms-Katholieke Kerk in Argentinië geconfronteerd met massale leegloop. Veel Argentijnen zijn de wantoestanden binnen de kerk spuugzat en schrijven zich in groten getale uit.

De druppel die de emmer deed over lopen was dat de katholieken een wetsvoorstel dat abortus niet langer strafbaar zou maken, kapot hebben gelobbyd. Veel Argentijnen hebben de buik inmiddels vol van dat soort relikneuterige bemoeienissen. Personen die zich uitgeschreven hebben maken hier dan ook niet bepaald een geheim van. Veel van hen tooien zich met een groene zakdoek: het symbool voor de legalisering van abortus in het kathozieke land.

Wat hierbij helpt is dat een uitschrijving kinderlijk eenvoudig is gemaakt. "Als je bij ons een formulier invult en een kopie van je ID-bewijs inlevert, dan zorgen wij voor je uitschrijving", vertelt Analía Mas van de Seculiere Coalitie, die sinds 2009 strijdt voor de scheiding van kerk en staat. Nadat de club de abortuswet had getorpedeerd ontving de politica nogal wat mailtjes waarin veel mensen aangaven helemaal klaar te zijn met de bende van Jezus. Reden voor Mas om een collectieve apostasie op te zetten.

Net zoals in andere landen waar goed onderwijs belangrijker gevonden wordt dan geschriften uit de bronstijd, zijn veel Argentijnen alleen in naam katholiek; men was wel ooit -onvrijwillig- gedoopt, maar dit was meteen het enige daadwerkelijke vage katholieke ritueel waar men bij betrokken is geweest. Ondanks een seculiere levensbeschouwing staan veel Argentijnen nog steeds te boek als christen. Deze mensen zijn er nu helemaal klaar mee. Zo weet bijvoorbeeld ene Laura Ojeda te vertellen dat 'de kerk de militaire dictatuur heeft gesteund en zich heeft verzet tegen vrouwenrechten'. 
"Ze hebben ons gays nooit geaccepteerd. Ze mogen dus niet namens ons spreken", vult haar vriendin Flo Silva aan. Dat katholieke priesters tevens een naam hebben gemaakt door overal te wereld hun seksuele lusten te botvieren op jonge kinderen zal wellicht ook een rol spelen.

In het verleden was het nog een hele klus om jezelf los te kunnen weken van kerk. "Ik had een uittreksel van het doopregister nodig dat je fysiek moet ophalen bij de parochie waar je bent gedoopt, maar dat is vijftig kilometer verderop", aldus Walter Alini. Deze handeling gaf overigens niet eens het gewenste resultaat. Walter ontving een brief waarin hem werd medegedeeld dat hij weliswaar de kerk had verlaten, maar dat zijn gegevens nog steeds te vinden waren in het doopregister.

Erg veel effect zullen de uitschrijvingen trouwens niet hebben op het beleid van het land. De subsidie die de kerk ontvangt is niet afhankelijk van de hoeveelheid schapen dat men vertegenwoordigt. Momenteel betaalt de Argentijnse staat nog steeds het salaris van de 130 bisschoppen en 550 priesters. Bovendien hoeft de club geen belasting te betalen en ontvangen ze regelmatig extra cadeautjes van de overheid (lappen grond, rekeningen die de staat voor ze betaalt, etc.).

Niet veel politieke partijen durven hun vingers te branden aan de voordelen die de Katholieke Kerk geniet in het land. Zo'n 75 procent van de Argentijnen identificeert zichzelf (voorlopig) nog als katholiek. Politieke partijen zijn bang dat wanneer ze de kerk geen uitzonderingspositie meer geven en hetzelfde behandelen als andere organisaties,dit nog wel eens stemmen kunnen gaan kosten. Slechts een kleine (linkse) politieke partij komt concreet op voor een echte scheiding van kerk en staat.