[Tour] Door de kramp heen

Het was een mooie strijd
Gesink en Calmejean
Maar Robert won het niet
Winnaar was Lilian

Hij kwam op het buitenblad op finish afgestormd. Gesink verloor terrein. Maar wat was dat? Kramp? Dat zou fataal kunnen zijn. Ik zag nog Hushovd op het asfalt zitten met kramp. Calmejean trapte er echter doorheen. Ongelooflijk. Hij won dus terecht. Jammer voor Robert. Volgende keer beter.

Ik had voor de tv-uitzending begon al een paar keer op Twitter gekeken en wist dus al dat het nogal een chaos was in het peloton. Er waren al vier renners vooruit geweest onder wie de vroegere winnaar Chavanel, maar er was ook een half peloton weg aan het rijden. Dit zou dus zeker geen saaie etappe worden. Toen de beelden tot ons kwamen was er een kopgroepje van 42 renners. Wat kon Sky daartegen doen?

Uit de groep van 42 ontsnapten al snel wat renners. Daaronder ook Ten Dam en de Kort. We kregen ook te horen dat er al veel sprinters weg waren en op achterstand reden. Démare lag al op tien minuten. Bij de groep van de zestien renners die voorop lagen, was Buchmann en dat was toch wel een gevaarlijke man voor Froompie, dacht ik. Na een paar rustdagen kon Sky vandaag aan de bak.

Pauwels en Barguil ontsnapten uit de groep  van zestien. Die blessure van Barguil viel dus wel mee. Daarna scheurde de achtervolgende groep in stukken. Het was oorlog, maar we zagen ook dat Sky stiekem de achterstand aan het verkleinen was. Het eerste stukje van de gescheurde achtervolgende groep kwam bij de koplopers en daar was nota bene Mattews, de sprinter, bij. En dat terwijl zijn collega Démare op zeventien minuten lag.

Er waren twee panters op hun prooi aan het jagen. Dimension Data jaagde op de kopgroep en Sky jaagde op de achtervolgers en de kopgroep. Het was dus duidelijk dat Sky de gele trui niet kwijt wilde. Het waren vooraan echt geen lulletjes, maar de boel schoof toch steeds meer in elkaar.

Wat zou er op de côte de Viry gebeuren? Trentin en Matthews konden het niet meer bolwerken. De achtervolgers roken de voorste groep en dat kwam niet omdat ze stonken. Clarke en Kalme Jan waren in aantocht en ik dacht : waarom zit Gesink daar nou niet bij, want dat moet hij toch ook kunnen? Hij heeft alleen maar rustdagen gehad. En inderdaad kwam hij eraan. Barguil ging voor de bergtrui, maar kreeg hem uiteindelijk niet.

Froome ging in de afdaling even een koe gedag zeggen. Kalme Jan kon weer eens niet kalm blijven en ook Clarke had er zin in. De familie Sky kwam echter steeds dichterbij, ondanks de koe. De kopgroep zou met maar weinig voorsprong aan de laatste klim beginnen. Het werd dus spannend.

En dan kwam de Montée de la Combe de Laisia Les Molunes. Wat zou er gebeuren in de kopgroep en wat in het peloton? Eerste aanval Barguil. De kopgroep liet brokjes vallen. Brokje van Avermaet en brokje Clarke. Zolang  de tenoren in het peloton zich koest hielden was er voor de kopgroep niets aan de hand.

Uit het peloton ontsnapte Feillu. Kalme Jan deed hetzelfde uit de kopgroep. Roche volgde, Gesink bleef wel zijn eigen tempo rijden, maar dat was wel langzamer totdat het grote mes erop ging en Pauwels en Roche werden gelost. Kalme Jan pakte de punten en de bollen en Gesink was nog lang niet bij hem. Dit zou dus geen Nederlandse overwinning worden, dacht ik.

Het peloton was al bezig met de volgende dag, maar kwam toch weer dichterbij.

En toen kreeg Kalme Jan kramp. En ineens waren er aanvallen vanuit het peloton. Dan Martin onder andere. Maar Kalme Jan beet zich door de kramp heen en Gesink was ook niet meer okselfris, zo bleek. De verlossende streep kon de Fransman nog net halen en daarna mocht hij ook op het asfalt gaan zitten. Net als Hushovd. Hij had gewonnen en zoals zo vaak was het peloton weer door Sky tot de orde geroepen. Maar ik kijk nu al uit naar de dag van morgen.

Tweet van de dag: Hans Scheperkeuter: Het is weer tijd voor het oud-Hollandse 'Waar is Gesink?' met Ducrot en Dijkstra

Opmerking van de dag: Herbert: ‘Onze commentator op de motor is bezig met een ziedende afdaling. Waar ben jij?’ Sebastiaan ‘Timmermans: We staan stil.’

De rit van morgen

Morgen maken de renners kennis met de bergen van de Jura. Onder andere een bekende: de Grand Colombier. De slotklim is echter sinds 1974 niet meer in het parcours van de Tour opgenomen. Het is de Mont du Chat, maar dan niet een katje om zonder handschoenen aan te pakken. Hij is 8,7 kilometer lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 10.3%. Ga er maar aan staan.

Vorig jaar heb ik al verteld dat de Mont du Chat onderdeel is van een fietstocht rond het meer. Dat meer is het Lac du Bourget. Het ligt prachtig tussen de bergen, maar die maken de fietstocht dus wel extra zwaar.

Er is echter nog een meer in de buurt: het Aiguebelettemeer. Dat is het op vier na grootste natuurlijke meer van Frankrijk en het heeft een prachtige turquoise kleur en zeven warmwaterbronnen. Lekker water met een temperatuur van zo’n 28 graden. Het wemelt er bovendien van de campings. Die organiseren zomerspelen en feesten met vuurwerk als de Fransen vakantie krijgen.

Chambéry is ook een bezoekje meer dan waard. Het is de hoofdstad van de Savoie en een kunst- en geschiedenisstad. Het historisch centrum is prachtig gerestaureerd. Mooie herenhuizen en gevels in trompe-l’oeil.  De Saint-François-de Sales kathedraal is een bekend trekpleister, evenals het kasteel en de bekende olifantenfontein.

In die fontein zouden renners die last hebben van brandende voeten, zoals Boogerd die altijd had  en ik ze ook heb als ik lang fiets, hun voeten kunnen koelen. Dat zal echter wel niet gebeuren.