Haal je kind uit m'n gezicht

Op wat de eerste echte lentedag van het jaar lijkt te zijn zit ik in de bus van werk naar huis. Ik staar blijmoedig uit het raam en luister rustig hypervrolijke K-pop. Plotseling wordt de idyllische rust verstoord: een jochie van een jaar of drie hangt van achter me over de stoel heen, komt met zijn gezicht tot een centimeter of vijf afstand naderbij en schreeuwt keihard in mijn oor: “HALLOOOOO!” Achter het kereltje zit zijn vader breed te glimlachen. Oh god, denk ik. Het is er weer zo één: een ouder met het ‘mijn-kind-is-fantastisch’-syndroom.

Mensen die aan deze trieste aandoening lijden denken dat hun kinderen volledig perfect zijn, dat die kinderen de allermooiste mensen zijn die ooit op de aardkloot hebben rondgelopen, dat de kiddo’s in kwestie niets verkeerd kunnen doen, nooit liegen, niemand pesten en kortom volstrekt volmaakte mensjes in wording zijn. Bovenal lijken ouders die bezeten zijn door het MKIF-syndroom overtuigd te zijn van het feit dat alle andere mensen ook zo denken over hun kotertjes.

Dat is vanzelfsprekend niet het geval. Ik moest de neiging onderdrukken om mijn elleboog hardhandig in het schedeltje van de peuter te rammen – veel kraakbeen, dus dat buigt wel weer terug. Natuurlijk deed ik niets en zette ik eenvoudigweg HyunA nog wat harder.

Er zijn voorbeelden te over te geven van dit soort ouders en onopgevoede snertkinderen. Van terrassen tot busstations, van scholen tot speelplaatsen en van pretparken tot de IKEA kom je ze tegen. De knulletjes en meiskes weten een verrassend uiteenlopend scala aan ongerief uit te halen en de ouders met MKIF verenigen zich in het negeren of bemoedigen van het recalcitrante gedrag.

Begrijp me goed: het zal me een zorg zijn of je kinderen hebt of niet. Neem er vooral een handvol of voor mijn part twintig. Ga je gemoedelijke gang. Maar denk niet dat ze perfect zijn. En doen ze iets fout, dan is een reprimande op z’n plek. Ga niet glazig zitten grinniken, daarmee het foute gedrag feitelijk belonend.

Voed kortom je kinderen op. Bestraf ongewenst gedrag. Denk niet dat de rest van de wereld op je nageslacht zit te wachten. Ga er niet vanuit dat de chemische stofjes die jou aan je kind binden ook bij anderen aanwezig zijn, want dat zijn ze niet. Al is mijn hoop op verbetering van het gedrag van zowel ouders als kinderen nihil. Het is te hopen dat er binnen afzienbare tijd een medicijn tegen MKIF wordt ontwikkeld.