Bestolen door Schultz
Spekkopers, die ProRail-directeuren. Hun prestatiebonussen worden gewoon standaard bij hun loon opgeteld, behalve bij opperdirecteur Gout, want die heeft al een bonusvrij salaris. Makkelijk verdiend. Er is veel tumult losgebarsten over dat bijplussen van de salarissen van de ProRail-directie. Maar hoe terecht is dat eigenlijk?
Allereerst: telkens als er een nieuwe (interim-)directeur wordt aangesteld, barst er in de Kamer een soort folkloristisch theater los. Nietserige backbenchers die bij gebrek aan betere kandidaten op de kieslijst mochten, stormen naar de interruptiemicrofoon en de televisiecamera en roepen om het hardst “Verdient de directeur niet te veel?” Leuk voor op de bühne, maar inhoudelijk natuurlijk regelrechte onzin. Het gaat er in de eerste plaats om, wat iemand kán. Wat iemand presteert. Zelfs de domste ProRail-directeur is acht keer zo slim als het gemiddelde Kamerlid, laten we dat even niet uit het oog verliezen. En trouwens, als iemand heel goed presteert, mag diegene goed verdienen ook. Daar is niets mis mee.
Het kabinet nam een tijdje terug een raar besluit. De variabele beloning van een aantal ProRail-directeuren wordt omgezet in een vast salaris. Dat is gek. Want ook als de gevraagde kwaliteit niet wordt geleverd, krijgen de betrokkenen die bonus dus standaard in de vorm van een vaste loonsverhoging. Dus wel de lusten, maar niet de verantwoordelijkheid. Niet presteren, wel incasseren.
En gezien de prestaties van ProRail is zelfs een gedeeltelijke bijtelling bij het loon van de betrokkenen onterecht. Want zo geweldig presteert ProRail niet. Bovendien is de timing hoogst ongelukkig. De verbouwing van het station van Zwolle loopt een enorme vertraging op, de wissels van ProRail waren onlangs nog volstrekt onvoldoende bestand tegen ons Hollandse winterweer, door een lawine van storingen is Schiphol uitsluitend per vliegtuig bereikbaar (nou ja, in ieder geval niet per trein) en mede door het ontbreken van het nieuwe beveiligingssysteem reed zaterdag een trein door rood, met een dodelijk slachtoffer en vele tientallen gewonden als triest resultaat. En woensdag ging het in Utrecht maar op het nippertje goed met een vergelijkbaar incident, waarbij eveneens een trein met passagiers was betrokken. Ook daar was het verbeterde veiligheidssysteem nog steeds niet geïnstalleerd. Op zo’n moment komt de mededeling dat enkele ProRail-directeuren een forse salarisverhoging tegemoet mogen zien, niet erg prettig op mij over. Je wekt als ProRail-top toch de indruk dat je een stelletje gewetenloze graaiers bent. Tijdens deze slechte prestaties toch het salaris laten stijgen vind ik een klap in het gezicht van de reiziger en een salariëring onder de noemer ProVeel.
Ik heb -als partner bij een geheel onafhankelijke reizigersorganisatie- het volste recht van spreken. Kamerleden en bewindspersonen naar mijn mening niet. Die moeten niet populistisch roeptoeteren, maar hun bek houden en ons land fatsoenlijk besturen. Ik word een beetje moe van van die types als Kamerlid Aptroot en minister Schultz die ook meteen weer een grote mond hebben over die salarisverhoging bij ProRail. Okee, er komt een aanzienlijk bedrag terecht op de bankrekening van de ProRail-top. Geld dat dus niet kan worden besteed aan het onderhoud van het spoor. Maar die paar duizend euro vallen in het niet bij de honderden miljoenen aan OV-bezuinigingen die Aptroot en Schultz ondanks hun grote mond intussen voor hun verantwoording nemen. Het is niet fair dat de ProRail-top wordt afgeschilderd als een stelletje graaiers door een minister en haar parlementaire vazal die zélf een schandalige greep in de OV-kassa op hun geweten hebben! Zij zijn zélf degenen die de reiziger écht tekort doen. Schultz zegt nu dat ze wil optreden tegen de voorgenomen salarisverhoging. Terecht. Maar laten Schultz en Aptroot niet proberen, dat in politieke zin uit te buiten. Want zij zijn de grootste dieven. De reiziger is voor honderden miljoenen bestolen door Aptroot en Schultz. Daar kan geen ProRail-directeur tegenop.
