Hoe het volk juicht terwijl Rome brandt

Regelmatig zie je in de reacties mensen weer lovende woorden spreken over hun “favoriete” gamesbedrijf, kritiek dulden ze niet en je bent een graphicshoer, klein kind, loser, nepgamer of wat dan ook als je voor een ander platform kiest. Nu zijn fans sowieso dom, maar de aankomende generatie zijn ze wat mij betreft helemaal losgeslagen. Het lijkt namelijk alsof de grote jongens in de gamesindustrie werkelijk alles willen doen om de consument even fijn van achteren te pakken. Nu gebeurde dit in het verleden ook wel met hogere prijzen en latere releases in Europa, maar ditmaal krijgen we gewoonweg minderwaardige producten op ons afgeschoven.

Neem nu Microsofts Xbox 360, op zich best een redelijke console met een paar mooie games, maar het ding is overduidelijk uit de deur gejaagd en kent zelfs meer dan een jaar na release nog meer dan een paar problemen. De “red ring of death” is iets waar elke 360 eigenaar dagelijks voor moet vrezen. En dan hebben we het nog niet gehad over bekraste schijven, stukgaande live profielen, de onuitstaanbare herrie die de console maakt of het echoprobleem in de voice chat dat al sinds de launch aanwezig is. Het is overduidelijk dat de 360 nog lang niet klaar was voor release toen Microsoft besloot het ding, in veel te kleine hoeveelheden, wereldwijd te releasen. Een launch die overigens gepaard ging met een riant aantal ports die nauwelijks te onderscheiden vielen van hun broertjes op de vorige generatie consoles. Verbeteringen stonden er ook voor Xbox Live niet voldoende op het programma, men betaalt nog steeds dik voor peer-to-peer online, op dedicated servers hoef je niet te rekenen. Gelukkig voor Microsoft zijn ze echter niet de enige die een minder product op de markt brengen.

Ook de marktleider binnen de consolemarkt, Sony, heeft met haar PlayStation 3 meer dan een paar steekjes laten vallen. De meest overduidelijke fout is natuurlijk het onderschatten van de moeilijkheden die gepaard gaan bij het produceren van een console, waardoor Europese consumenten nog moeten wachten tot eind maart voordat ze de PS3 in hun huiskamer kunnen plaatsen. Hier houdt het helaas niet op, het 380W verslindende loodzware monster kost ook nog eens royaal meer dan de concurrentie. De matigheid van de huidig verkrijgbare games maakt de situatie er niet veel beter op, evenals het online systeem dat amper beter is dan het tenenkrommende systeem van de PlayStation 2. Het enige dat er bij de PS3 overblijft is potentieel, en hoeveel mensen willen nou 600 euro kwijt zijn aan potentieel?

Bij FOK! publieksfavoriet Nintendo is het minstens zo matig gesteld. Alleen The Legend of Zelda: Twilight Princess is langer dan een middagje leuk, welke natuurlijk ook beschikbaar is op de tweehonderd euro goedkopere Gamecube. Ook in de nabije toekomst hoeft men niet op veel te rekenen, veel meer dan supersimpele arcade spelletjes/minigames komen er niet uit, en laat de Wii er daar nu al genoeg van hebben. De betaalbare next-gen console is het, in tegenstelling tot wat fanboys je willen doen geloven, ook absoluut niet. Het is een next-gen prijskaartje op een current-gen console. De games zien er gewoonweg bagger uit. Waar de Gamecube de vorige generatie grafisch nog goed mee kon komen voor minder geld, betaal je nu extra voor een console die technologisch 5 jaar achterloopt met een controller die niet eens perfect werkt. Om maar niet te spreken van de steekjes die Nintendo heeft laten vallen door bijvoorbeeld geen online gaming te hebben bij launch, iets wat gewoonweg niet kan wanneer men al online gamed met handhelds.

Deze nieuwe generatie is geen fluit waard, de consolemakers doen alles wat in hun macht zit om de laatste centjes uit de portemonnee van ons gamers te legen. En terwijl gamers zouden moeten protesteren tegen de obscene consoleprijzen of het genaai met downloadable content staat men alle initiatieven toe te juichen en verdedigt men “hun” bedrijf met hart en ziel. Waarom neemt de gemiddelde gamer toch genoegen met veel te weinig deze generatie? Waarom betalen een hoop gamers gerust 70 euro voor de “collector’s edition” van een game die nauwelijks iets extra’s biedt? Waarom neemt men genoegen met betalen voor online gamen, de kwaliteit van het systeem of zelfs het volledige gebrek eraan? Voor eenieder die nog niet de stap heeft genomen richting next-gen, laat het gewoon zitten, koop een DS.