CD: The Cheaters - s/t

In de donkere sombere krochten van Oslo dalen drie jongens af naar de jaren '60. The Cheaters hunkeren naar warmte, genegenheid en passie. De tijd dat alles gezellig was, vetkuiven en vespa's. Vrind Balkenende zou het samen met z'n maat Rouvoet helemaal verantwoord vinden. Totdat ze erachter komen dat The Cheaters ook van invloeden zoals The Stooges en MC5 snoepen. Want ook een fuzzbox geeft warmte, genegenheid en passie. En sex, heel veel sex.



Dit album is een geile plaat. Ik kan niet anders zeggen. Kan ik wel, maar dan lieg ik en ik doe liever geen 'Jorannetje'. Het is echt een geile plaat. Naar goede Noorse traditie rockt het album de pan uit, met net dat ranzige out-of-control geluid, zonder dat het een brij wordt. Het is meer dan alleen hard en snel. En nog origineel ook. Het gevaar bij dergelijke retroschijven is dat de muziek een kopie is. Niet bij The Cheaters.

Het geluid is te braaf voor jaren '70 punk en te ruig voor jaren '60 beat. De combinatie is hemels, om in het tijdsgewricht te blijven: mieters! Alle nummers hebben iets licht hypnotiserends, gedreven door de energieke structuur van de nummers. Ze huppelen voorbij, met de middelvinger omhoog. Geen moeilijke capriolen, maar warme fuzzy garagebeat met het hart op de goede plaats.

Ik kan daar nog heel lang over orakelen, maar het past meer bij deze schijf om kort en bondig te zijn. Hup-hup jongens en meisjes, naar de platenzaak...


Label Big Dipper Records Datum: 6 februari 2008
Waardering: