CD: Zea - Insert Parallel Universe

Erik (getikte_rik)
Zo'n zeven jaar geleden schreef ik, -samen met een andere vrijwilliger van een klein poppodium-, een knus blaadje vol over muziek waar vooral wijzelf fan van waren. Op een gegeven moment gingen we ook avonden organiseren waar interessante bandjes van Nederlandse bodem werden geprogrammeerd. Eén van die bandjes was het Amsterdamse Zea. Destijds verscheen hun eerste album Kowtow To An Idiot, en wij kwamen "woorden te kort" om de muziek van Zea in één woord op de 'festival-flyer' te omschrijven. Uiteindelijk hielp de band ons een handje door met de term 'rammelnoise' over de brug te komen. Inmiddels zijn we zeven jaar verder, en is het derde album Insert Parallel Universe van Zea uitgekomen. Nog steeds 'rammelnoise'?



Het omschrijven van muziek is nooit echt gemakkelijk, maar Zea, inmiddels uitgedund tot frontman Arnold de Boer en 'sampler' Remco Muermans, spant wederom de kroon. Vanaf de eerste tot de laatste noot wisselen samples, beats maar ook ouderwetse gitaarrifjes elkaar af. Zo hoor je op de openingstrack My Bed Is A Monument Of Hate Against My Job een drum-and-bass-fundament dat langzaam wordt aangevuld met hoekige, rammelende gitaarriffjes. Tracks als New Kicks en Conformity Sneeze klinken met het opgewekte melodietje in het refrein een beetje naar -kent u ze nog?- Bis, de frisse kauwgompop uit Glasgow.

Naast de veelzijdige toepassing van elektronica, en de bekende, wonderlijke songtitels als het genoemde My bed Is... , Why Do Good Things Happen To Bad People en Boredom For Beginners, bevat dit album ook genoeg distortion die de poppy basis regelmatig een behoorlijk rauwe rand geven. Zo bevat het 'noisy' It Was Red gitaarlijntjes die van Pixies' Joey Santiago hadden kunnen zijn. Beweerde Zea zelf niet al eerder "beter" te zijn dan de Pixies met hun cover Here Comes Your Man van 'Death To The PIXIES, We're Better!'? Ook het dwingende, opzwepende Faster mondt uit in een geweldige bak herrie die live ongetwijfeld voor een hoop opwinding in de zaal zal zorgen. En in het afsluitende No Past For Space horen we naast de droefheid van enkele nummers van Becks Mellow Gold, behoorlijk wat vleugjes van Sebadoh en Guided by Voices.

Insert Parallel Universe is een typische luisterplaat. Een plaat voor de liefhebber, de fijnproever. De term 'intelligente muziek' vind ik altijd wat steriel en hoogdravend, maar als ie dan toch gebruikt moet worden, dán voor deze plaat. Maar ook een verrassende plaat die lekker eigenwijs is. De term 'rammelnoise' die we dus ooit gebruikt hebben voldoet niet meer. Ik zou het nu simpelweg omschrijven als: 'ongewoon goed'.


Label: Transformed Dreams Releasedatum: 6 juni 2006
Waardering:

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!