column
Nederland uitgewandeld, dus uitgeleefd?
En mocht er onverhoopt toch iets misgaan, bijvoorbeeld onverwachte weersomstandigheden of fysiek menselijke problematiek, dan zal een schuldige gevonden moeten worden. Barbertje moet dus hangen, zo ook bij de Nijmeegse vierdaagse.
Voorop gesteld dat het vanzelfsprekend is dat ziekte en sterfte voor betrokkenen en nabestaande uiteraard verdriet veroorzaakt, ongeacht de omstandigheden, zo ook op de dijk bij Lent gedurende de vierdaagse van Nijmegen. Maar zeg nu eerlijk, welk menselijk wezen heeft er invloed op de weergoden? Precies, niemand. We kunnen naar de maan, maar het beïnvloeden van het weer, dat lukt nog niet. Of het moet natuurlijk de opwarming van de aarde zijn door milieuvervuiling van de mensen, maar dit terzijde.
En wie had kunnen voorzien dat er zoveel mensen onwel zouden worden. Vaker is het snikheet geweest en vaker zijn er mensen bezweken door de hitte, ook tijdens de Nijmeegse Vierdaagse. Een goed geoliede organisatie van vrijwilligers heeft al jaren lang zorg gedragen voor het wandelfestijn in Nijmegen en met succes. Er is voldoende kennis en know-how om dat anno 2006 ook te doen. Maar een goede organisatie is niet in staat ieder detail vooraf te kunnen voorzien dan wel te beheersen al willen we dat graag geloven. Er moet dus een schuldige gevonden worden, want menselijk leed is ongewenst, dus het Openbaar Ministerie (OM) gaat de 'boeven' pakken. Ze wekken daarmee mede de indruk dat alles maakbaar, perfect en mooi moet zijn. En als de praktijk, dat wil zeggen het dagelijkse menselijke bestaan soms tegen zit, dan heeft iemand het gedaan. Zo ook de Nijmeegse marsleider en zijn collega's. Barbertje moet hangen.
Het is te belachelijk voor woorden, wie heeft gezegd dat de wandelaars geen eigen verantwoordelijkheid dragen? Hoe perfect kan iets georganiseerd worden? En welke 'beste stuurlui aan wal' weten het achteraf allemaal weer beter?
Onwillekeurig moet ik denken aan de zaak Erik O., de Nederlandse militair die namens ons allen in Irak diende, die ook door het OM vervolgd werd. Wat had het OM hier nu daadwerkelijk te onderzoeken in een oorlogsgebied, onder zware omstandigheden waarbij mensen soms in een fractie van een seconde moeten beslissen over dood of gedood worden. Ik kan me voorstellen, los van het feit of de Nederlandse aanwezigheid in Irak terecht was, dat een buitenstaander daar niet over mag of kan oordelen. Mocht Erik O. iets fout hebben gedaan, lijkt me een militaire rechtbank of collegiale toetsing eerder op zijn plaats en afdoende. Maar nee, Barbertje moest hangen.
Erik O. heeft gehandeld in een oorlogssituatie en dus een eigen dynamiek, dus OM blijf daarbuiten. De Nijmeegse marsvoorzitter heeft naar eer en geweten een groot vrijwillig team geleid. Misschien dat zaken civielrechtelijk bekeken moeten worden, maar waarom moet het OM het meteen een strafrechtelijk onderzoek gebruiken? (Nadat dit stuk geschreven is, blijkt onderzoek al uitgewezen te hebben dat van strafrechtelijke vervolging geen sprake kan zijn, maar dat doet niet af aan de teneur.) Om recht te doen aan de maatschappij om burgers te laten geloven dat leed alleen veroorzaakt wordt door menselijk falen?
Leed wordt veroorzaakt door het leven zelf en het leven zelf is niet onfeilbaar al willen we dat graag. Dus OM, laat dat leven toch ook een beetje zijn beloop gaan, in voor- en tegenspoed en ga alstublieft echte boeven vangen.
Onwillekeurig moet ik bij dit soort zaken altijd denken aan een uitspraak van LOESJE: "Het meervoud van lef is ...LEVEN."
je kunt de organisatie niet verwijten dat er mensen zijn overleden.
eigenlijk zou een medische keuring vooraf verstandig zijn, want het is toch niet zomaar even een stukje lopen.
en je ziet het zelf: de ene helft roept dat de tocht niet eens gelopen had moeten worden, terwijl de andere helft boos is dattie werd afgeblazen.
en misschien zijn dat nou net de mensen die in geval van doorgang voor dood van de weg geraapt hadden kunnen worden.
typisch nederlands: t is echt altijd wat te zeiken.
kook en bakhobby
www.poppetjeskalender.nl
kook en bakhobby
www.poppetjeskalender.nl
Als je een evenement als de vierdaagse organiseert gaan deelnemers er van uit dat je weet wat je doet en ter zake deskundig bent. Deelnemers vertrouwen dan ook op het oordeel van de organisatie. Je weet als organisatie dat het voor veel mensen een prestige kwestie is om de hele vierdaagse uit te lopen. Mensen kunnen daarin erg ver gaan. Het stuk eigen verantwoordelijkheid van de deelnemeners is daarin erg belangrijk. Echter vanwege dit prestige zullen mensen vaak bereid zijn verder te gaan dan zij feitelijk aankunnen.
Dit wetende moet je als organisatie die verantwoordelijkheid overnemen door in extreme omstandigheden in te grijpen. Het zei door afgelasting, inkorting of een startverbod voor risicogroepen.
Ik vind dan ook een onderzoek van het OM terecht. Als er echt grove fouten gemaakt zijn moet Barbertje dus inderdaad hangen. Het onderzoek heeft blijkbaar uitgewezen dat dit niet het geval is, en daar is dus de kous wat mij betreft mee af.
Persoonlijk vind ik overigens dat je met de gezondheid van je deelnemers voorzichtig moet zijn. Het moddergooien tussen de organisatie en de weerdienst ging over het al dan niet wegvallen van de wind. Als het welzijn van de deelnemers in gevaar komt door iets veranderlijks als de wind, dan heb je volgens mij te veel risico genomen.
Hopelijk is het een les geweest die niet meer herhaaldhoeft te worden.
Just my 2 cents.
Als ik zelf personeelsuitjes als fietstochten en wandelroutes organiseer, dan test ik de route enkele dagen van te voren zelf uit, en met de tocht zelf doe ik gewoon mee. Een beetje het "de dokter die patient is in zijn eigen ziekenhuis"-verhaal dus. Door mee te gaan kan ik zelf bepalen hoe de condities zijn. Dan kom je als organisator tegen wat je tijdens de planning over het hoofd hebt gezien, en je kan dit direct doorgeven aan mede-organisatoren, of zelf direct actie ondernemen.
Zo noem ik als voorbeeld dat bij een puzzelfietstocht ineens een verkeersbord verdwenen was waarop stond welke kant je op moest. Of een sluisdeur die ineens niet meer dicht ging. Bij een van de eerste tochten, in 1994, heb ik zelfs een extra rustpunt halverwege de tocht moeten regelen, omdat tijdens het lopen gewoon bleek dat het gewoon te warm was. Op dat windloze stuk. Een extra rustpunt, bijvulstation voor waterflessen en een sanitaire stop, met aan gratis drankje..... complimenten van de baa... ik bedoel O.R. Bleek achteraf een hooggewaardeerde ingreep.
Nu weet ik wel dat je zo een tocht moeilijk kan testen, maar je kan wel een groepje organisatoren of vrijwillgers met de voorste linie mee laten lopen, om zo de atmosfeer een beetje op te snuiven. Mochten ze onderweg iets tegenkomen, meteen de GSM trekken. Want daarin verschillen organisatoren en vrijwilligers van de gewone deelnemers: ze weten wie ze moeten bellen bij problemen
Overigens, leuk stukje.
De organisatie had inderdaad al op die bewuste dinsdag de tocht in kunnen korten, maar dan krijg je als organisatie weer commentaar dat je de prestatie onderuit haalt. Daarbij komt dat de organisatie is aangesloten bij de ILM (internationale wandelbond) en dat betekend dat ze niet zomaar even de prestatie kunnen verlagen. Kortom je kunt het als organisatie nooit goed doen!!
Laat ik voorop zetten dat het inderdaad heel erg zwaar was vorige week, maar dat ik wel van mening ben dat je als wandelaar een eigen verantwoordelijkheid hebt. Je kan ten alle tijden ermee stoppen of extra rusten.
De organisatie heeft weliswaar misschien een inschattingsfout gemaakt, maar het gaat te ver om de (dodelijke) slachtoffers op hun conto te schrijven. Want iedereen die zelf weleens iets heeft georganiseerd weet dat je nog zo je best kan doen, er zijn altijd omstandigheden die je niet kunt inschatten. Ik geloof er zeker in dat de organisatie met de beste wil en bedoeling heeft gehandeld!
Misschien nog iets om over na te denken: Als een wielrenner tijdens de Tour komt te overlijden, wordt er geen actie tegen de organisatie ondernomen. Wandelen is ook een sport, dus waarom niet accepteren dat er ook hier soms een combinatie van factoren kan optreden waardoor iemand helaas komt te overlijden.
Anyway, hoe groter de wandeltocht en hoe warmer het weer, hoe meer kans op incidenten.
Zeker als je de wandelaars niet zelf een afstand laat kiezen...dat gebeurt volgens je leeftijd.
Maar het is zeker haalbaar. Gewoon genoeg water drinken, zoveel mogelijk schaduw opzoeken en enigzins voorbereid zijn (toch een minimum aan conditie).
Overigens praat je bij de Tour over topsporters die (zelfs tijdens de rit) onder strenge medische controle staan. En ook Tour de France ritten zijn in het verleden ingekort wegens extreme omstandigheden.
Kortom mijn standpunt is dat wanneer iets dergelijks zich heeft voorgedaan er een onderzoek moet komen. Allen dan kun je er iets van leren en voorkomen dat het nog maals gebeurt.
Hoe je ook went of keert, als je iets organiseert dan aanvaard je daarmee verantwoordelijkheid. Die mag je niet ontlopen.
Als je vrijwillig besluit om op een ontzettend hete dag een uitputtende wandeling te gaan maken en je loopt jezelf een hartaanval of je zorgt dat je te weinig vocht inneemt dan is dat je eigen schuld...
Bij kleine kinderen is dat helemaal extreem. Die hebben haast niet meer de kans om eens gezond op hun bek te gaan. Je af en toe bezeren zorgt ervoor dat je een beetje weerbaar wordt. Zolang je er niet dood aan gaat word je er alleen maar sterker van.
Laat dat stelletje kankeraars deze woorden maar eens in hun zak steken!
Alles moet veilig, gezekerd, gekeurd en bestikkerd worden. Alle verantwoordelijkheden worden afgeschoven, niemand weet iets of heeft het gedaan.
Welk mens met een gezond verstand gaat er 50 kilometer lopen in de brandende zon, net zolang tot ie er dood bij neervalt! Je ziet op beelden mensen lopen die niet eens meer weten of ze mens of koe zijn. En dan is het de schuld dus van de organisatie dat je daar loopt?
Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken