Femke, kom je buiten spelen?
In het kielzog van de SP riep Femke heel hard dat Wouter kleur moest bekennen. Dit was voor de verkiezingen. En hoewel het moeizaam ging bij Wouter, heeft hij voor het zicht van de camera's gespeeld met Femke en Jan. Stiekem vond Wouter het spel 'Verlinks me niet' een alleraardigst spel. Maar wat zouden zijn andere vrienden ervan denken? Wouter stond wat onwennig aan de zijlijn, zichtbaar weifelend, maar zijn reserves ten spijt, zijn aanhang heeft het hem niet in dank afgenomen. Een slechte verkiezingsuitslag was het spijtige resultaat.
Toen na 22 november jl. de stofwolken verdwenen waren, dacht iedereen dat Jan Peter voor een onmogelijke taak zou staan om zijn volgende kabinet te krijgen. Onverenigbaarheid van karakters en standpunten zouden onoverbrugbaar zijn, met name tussen de PvdA en CDA. En hoewel het kabinet er nog niet is, zien de foto’s van het (in)formatieproces er veelbelovend uit. Dat wil zeggen, veelbelovend in de zin dat een nieuwe regeringsploeg van CDA, PvdA en CU aanstaande is. En ondanks het feit dat Wouter vooraf niet echt met Jan en Femke wilde spelen, lijkt hij toch de finesses van het spel te hebben opgezogen. Al dan niet met behulp van André Rouvoet zijn er toch een aanzienlijk sociale thema's tot beleidsvoornemens gebombardeerd.
Maar vast niet genoeg volgens de socialisten van Jan en GroenLinks van Femke. Dat Jan Marijnissen zijn standpunten weer vier jaar kan verkondigen op zijn bekende populistische wijze hoeft geen betoog. Maar het gaat waarschijnlijk wel wat triestig klinken als je niet in staat bent om met zo’n enorme verkiezingswinst je tanden te laten zien. De standpunten tussen CDA en SP waren onverenigbaar, dus Jan koos al snel het hazenpad om zijn gelijk weer in woorden te verkondigen, terwijl de kiezer om daden had gevraagd.
'We doen al heel veel in de steden' zegt de SP.
Tja denk ik dan, maar het is ontzettend laf om je eigen gelijk niet op het regeringspluche te tonen.
Maar hoe zit het met Femke?
Femke heeft niet gewonnen dus enige bescheidenheid siert haar. Dat heeft ze goed begrepen.
Femke heeft al haar tact en charmes in de ring gegooid om Wouter te verleiden. Het heeft niet mogen baten. Wouter heeft toen niet adequaat gereageerd. Dat heeft in ieder geval niet aan Femke gelegen.
Maar ook Femke heeft haar regeringsaspiraties niet waar kunnen maken. Over het hoe, en waarom niet, is ze onlangs door haar partijcongres aan de tand gevoeld.
Veel van haar partijgenoten waren niet geamuseerd. Integendeel. Toch zullen we er voorlopig niet achter komen waar het mis is gegaan. Waarom kan GL niet aanschuiven bij de mannenbroeders Wouter, Jan Peter en André? Een bedreiging kan het toch niet voor ze zijn en voor Wouter zou het een beter evenwicht kunnen betekenen tegenover de twee christelijke partijen. Of waren de avances van Femke voor de verkiezingen te overrompelend?
Bovendien had GL juist nu kunnen scoren op milieu. Nu het in toenemende mate een onderwerp is van alle partijen. Nu moet Femke toezien hoe anderen het milieu gaan overnemen, terwijl zij het anders en misschien wel beter zou hebben gedaan. We zullen het nooit weten, want Femke is niet buiten komen spelen.
Wat overblijft is hulde voor Wouter. Tot zover dan. Hij blijkt de enige vertegenwoordiger van de progressieve partijen die kleur durft te bekennen en dit in daden omzet, dus compromissen sluit. De PvdA is dus eigenlijk de enige echte linkse volkspartij. Jan Marijnissen zal zich mogelijk wel rijk schreeuwen door geheel ontevreden Nederland een papieren tijger voor te toveren.
En Femke.......?
Meid, wat is het nu jammer dat je geen minister zal worden. Oprecht zonde.
