E-missie met permissie

Met de verschillende kabinetten Balkenende zijn we overstroomd met waarden en normen. 'Fatsoen moet je doen' en 'VOC-mentaliteit die ons ontbeert'.
Ik vind dat het tijd is voor het terugdringen van die waarden en normen. Een reductie van de emissie van waarden en normen als het ware.
De tijd is er rijp voor, want Jan Peter moet nieuwe vrienden maken. Wouter en André worden de nieuwe maatjes. Samen zijn ze druk op zoek naar een missie voor de komende jaren. Waar moet Nederland naar toe? De emissie van waarden en normen gaat plaats maken voor een allesomvattende missie. Nederland over vier jaar wordt in een zogenaamde 'hostietosti' missie geformuleerd.

En hoe gaat informateur Herman Wijffels te werk?
Met het zingen van vaderlandse liederen natuurlijk, of zoals André Rouvoet het mogelijk zal uitdrukken: 'Vaderlandsche liederen'. En na een drie maal drie is negen, ieder zingt zijn eigen lied mag André dan ook beginnen. Zonder aarzelen heft hij de psalm 79 aan:

O God, heidenen drongen in uw domein,
Bevlekten de tempel, uw heiligdom;
Zij maakten Jeruzalem tot puin

Om dan met het twaalfde vers nadrukkelijk te eindigen:

Betaal Gij, in zevenvoud,
Onze nabuurvolken terug
De smaad, Heer, waarmee zij ù smaadden.

Even kijkt André hemels omhoog, vervult van zijn missie. Hij realiseert zich dan dat hij niet alleen is. Enigszins beschaamd en gegeneerd kijkt hij op en beseft dat hij zich in zijn kaarten heeft laten kijken op een niet mis te verstane wijze.
Herman Wijffels kijkt neutraal voor zich uit, Wouter is geërgerd en je ziet Jan Peter denken.
'Mooi, dat is dan gezegd, dat hoef ik niet meer te zeggen, kan ik mooi over gaan tot iets neutralers met een patriottistisch tintje.' En prompt is hij aan de beurt.

Jan Peter gaat staan en probeert als een echte leider zijn tafelgenoten mee te krijgen met het allombekende:

Heb je van de zilveren vloot wel gehoord,
De zilveren vloot van Spanje?
Die had er veel Spaanse matten aan boord,
En appeltjes van Oranje.
Piet Hein!, Piet Hein!,
Piet Hein, zijn naam is klein,
Zijn daden bennen groot,
Zijn daden bennen groot:
Hij heeft gewonnen de Zilveren Vloot,
die heeft gewonnen, gewonnen de Zilveren Vloot.
die heeft gewonnen de Zilvervloot.

Helemaal in vervoering van het grootse historische verleden van zijn Nederland, kijkt hij zijn gehoor verwachtingsvol aan. Ze hebben niet meegedaan, alleen André roffelde een beetje plichtmatig mee op tafel.
'Toch' laat hij zich nog ontvallen, maar gaat op aanraden van de informateur zitten en wacht nieuwsgierig af waarmee Wouter zijn collega onderhandelaars gaat verrassen. Het zal de Internationale niet worden. Daar houdt Wouter niet van weet Jan Peter. En wat ze zongen bij de socialistische jeugd weet Jan Peter niet. 'Dat is nooit mijn stukje cake geweest' gniffelt de premier. Na een plichtmatig drie maal drie is negen, staat Wouter op. Hij plaatst zijn zeepkist op tafel en gaat erop staan.

Wouter kucht een keer en begint dan als een volleerde rockartiest het nummer van Marco Borsato te zingen. Je ziet hem denken, tijdens de campagne mocht het niet, maar nu gooi ik er alles uit. Henk Jan zou niet om hem heen hebben gekund mocht hij zich bij de X-factor hebben aangemeld.

Dat mooie rood was ooit voor mij
Een kleur van passie en van wijn
Ik wil haar terug, die mooie tijd
Maar zij lijkt lang vervlogen

Als Wouter klaar is, springt hij van tafel, pakt zijn zeepkist en kijkt weer stuurs voor zich uit, alsof het hem geheel onverschillig laat wat het effect is van zijn optreden.

André en Jan Peter zijn overdonderd, alleen Herman Wijffels blijft bij zijn positieven en denkt: 'Wat moet ik hier nu mee? Hoe kan ik uit deze drie liederen een gezamenlijke missie smeden? De een wil terug naar God, de ander naar een even heroïsch als discutabel verleden en de zakelijk leider van de sociaaldemocraten droomt van het dogmatisch socialistisch verleden... Hoe veel truttigheid kun je bij elkaar krijgen? Hier is geen eenduidige missie uit te halen of het moet de hang naar vroeger zijn.'

Herman Wijffels staat op en zegt: 'We gaan het anders doen. We vragen het Nederlandse publiek suggesties aan te leveren. Dan leert André, die heel goed op de hoogte is van de missie van zijn eigen achterban, ook wat er bij de heidenen leeft. Jan Peter leert dan sowieso wat er leeft onder de bevolking en Wouter hoeft niet meer te communiceren in buurthuizen en cafés.'
'We openen een nieuwe e-mailadres, de zogenaamde E-missie en laten de ideeën tot ons komen en boetseren er iets moois uit.'

En daar sta je dan als columnist, formuleer maar eens een missie voor de komende vier jaar?