Dagboek van een chatter...
In het begin ben je nieuwsgierig, kom je er terecht via een link op een site, word je erop gewezen door internet-kennissen en voor je het door hebt, staat je PC de hele dag ingelogd in die room.
Het intrigeert me. Het interesseert me.
Het boeit me om te ontdekken wat al die chatters daar zoeken. Ik lurk, volg de gesprekken tussen bepaalde bezoekers en het valt me op als twee chatters plots “matchen”, ze stil worden en, dat neem ik aan, lekker privé verder gaan met hun dialoog.
Maar niet iedereen is zo gelukkig met de gesprekken in de room, getuige daarvan zijn de lange monologen van sommigen die er af en toe een “verveel” tussendoor pleuren.
Waarom vervelen die zich? Zijn ze alleen? Hebben ze gewoon een baaldag of hebben ze een bepaald verwachtingspatroon voor ogen?
Ik besluit om net zoals bepaalde gebruikers me ook maar met al mijn spontaniteit in de arena te gooien. Je gooit jezelf voor de leeuwen want in dat hechte groepje vaste users, word je niet – doen ze bewust – gelijk met open armen ontvangen. Ze wachten af, wikken, wegen, ontleden voor ze je een kans geven. Je moet de juiste gevatte ‘opmerking’ maken om een reactie te krijgen. Als je daar in slaagt, wordt je inbreng matig getolereerd.
Zouden die chatters dan zo vaak op hun bek gegaan zijn in een virtuele omgeving omdat ze zo wantrouwig zijn? In de chat kan je toch zijn wie je wilt, kan je een rolletje spelen, ben je anoniem en zit je lekker veilig achter dat 17” scherm.
“Beep”, een ander scherm opent zich en ik word aangesproken in een apart kamertje door een persoon van het andere geslacht die wil weten waar ik vandaan kom, hoe oud ik ben en of ik een relatie heb. Oh, ja en of ik ook een fotootje heb? Ik ben de beroerdste niet en stuur een foto waarop de andere partij er één terugstuurt.
Ik bekijk de foto. Heb ik nou toevallig aan de andere kant van de digitale verbinding een echte kanjer die in de vrije tijd poseert of is dit een plaatje dat ergens van een modellensite geplukt is? Ik word argwanend, voel me beetgenomen, maar laat niks merken. Het gesprek gaat al snel verder in de richting van relaties en sex. Toevallig zijn we allebei single dus kunnen we misschien wel wat afspreken, oppert de andere partij. Sex zonder relatie is geen probleem, dus kan het gewoon als we allebei niks verwachten. Mijn argwaan wordt groter.
Rooms zijn dating-rooms... hier wordt aardig wat privé gekletst. Zevenendertig nicknames en maar drie die actief in het openbare kanaal een gesprek voeren. Zouden ze allemaal aan het cybersexen zijn? Afspraakjes aan het maken wanneer ze ‘zonder verplichtingen’ even een nummertje kunnen maken?
Assertief zijn ze wel die chatters, vragen je gelijk alles, maar iets vertelt me dat die persoon IRL (In Real Life) niet zo ad rem en ondernemend is, niet zomaar in een kroeg op iemand afstapt en versiert, maar juist heel erg verlegen en onzeker.
Zou die persoon misschien moeite hebben met contact leggen en is chatten een manier om onzekerheid te overwinnen en zelfvertrouwen op te bouwen? Dat zou best wel eens zo kunnen zijn, de stap naar een chatroom is minder groot dan naar een maatschappelijk werk en als je afgaat, hoef je toch de andere partij niet in de ogen te kijken.
Nog een ander persoon vertelt me in vertrouwen dat de afspraakjes nooit beantwoordden aan de verwachtingen. De ene is in het echte leven gewoon een heel ander persoon, een ander durfde niet op te dagen, weer een ander had gelogen.
Ik kijk wel uit! Mijn intuitie onthult me dat in channels aardig wat psychologische spelletjes worden gespeeld die een persoon wel degelijk van streek brengen en waarschijnlijk nog onzekerder maken.
Ik ga voorlopig niet in op de vele uitnodigingen van het andere geslacht, ook al vinden ze me “leuk”.
Ik verberg me nog wel even in de anonimiteit tot ik een beter beeld heb van de lui die er rond hangen, want er kan makkelijk een psychopaat online zitten die slachtoffers zoekt of een oudje dat zich uitgeeft voor model. Ik besluit ook om geen foto’s meer te sturen maar om af te wachten of ik ook wel leuk ben als persoon zonder dat mijn uiterlijk beoordeeld wordt.
Ik ga mij verdiepen in de persoon achter het scherm, want ik wil weten wie op zoek is naar gespreksstof en wat hun drijfveer is. Mijn eerste aantekening in mijn chattersdagboek is gemaakt.
Is getekend,
CHATTEuR
