Het Soya-boontje

Soya. Leuk woord. Lekker ook, want ik krijg meteen associaties met soya-saus en daardoor al snel met allerlei heerlijke chinese of indische maaltijden. Soya - het water loopt me al in de mond. Hoewel... als ik iets langer het woord "soya" door mijn hersenpan heen-en-weer laat stuiteren komt de gedachte aan vleesvervangers als tahoe en tofu boven borrelen. Eh - nee. Het schijnt ontzettend gezond te zijn om - laten we zeggen - één maal per week een stukje tofu te eten in plaats van vlees, maar van mij hoeft dat nou niet zo nodig. De vergelijking met een stuk schuimrubber vind ik heel erg treffend en dus eet ik liever niets dan dat gummie-spul. Maar dat is mijn smaak. Iedereen die het wel kan waarderen wens ik een smakelijke maaltijd, maar ik pas even.

Een volgende gedachte die zich opdringt bij het woord "soya" is de genetische manipulatie. Een paar jaar geleden is er een enorme stampij ontstaan over de genetisch gemanipuleerde soya. Een stukje gen erin of juist eruit, ik weet het ook allemaal niet meer zo precies, en het brave plantje zou veel beter kunnen groeien, beter bestand zijn tegen onkruid enne... nou ja - soya zou enorm zijn verbeterd. De wereld stond op zijn kop. Neem een willekeurige zoekmachine, tik "soya+genetic" in en de (vermeende) schadelijke effecten van genetisch gemanipuleerde soya vliegen om je oren. De mensheid werd gek gemaakt. Want, hoe kan je herkennen of in het produkt dat je uit het schap in de supermarkt trekt GM-soya zit, of gewone, ouderwetse, natuurlijke soya? Paniek alom. Maar - zoals dat een nieuw maar onomkeerbaar feit betaamt - de rust is weer wedergekeerd. Naar mijn bescheiden mening is dat ook terecht, want in principe staat het veredelen van gewassen niet ver naast genetische manipulatie. Het duurt natuurlijk veel langer en ja - ik realiseer me heel goed dat er voorbeelden genoeg te noemen zijn om die stelling onderuit te halen, maar goed. Ik persoonlijk heb dus geen problemen met GM-soya en de rest van de wereld heeft zich er kennelijk ook al bij neergelegd.

Het "gewone" soyaboontje kunnen we dus gewoon eten en van genetisch gemanipuleerd soya liggen we ook al niet meer wakker. Mooi toch? Ja en nee. Het verhaal gaat verder. Ondanks het feit dat GM-soya dus zoveel beter groeit en bloeit als het "gewone" soya boontje is er kennelijk nog steeds niet voldoende soya om de hongerige wereldbevolking te voeden. Vanmiddag zat ik op mijn werk een tijdschrift te lezen, en wat is er gebeurd? Of liever gezegd, wat gaat er gebeuren? In China gaat men soya-eiwitten in een fabriek maken. Niks niet moeilijk doen met een gennetje in een celkern proppen en maar hopen dat het doet wat we willen dat het doet. Wel nee joh - gewoon het hele eiwit kant en klaar in een fabriek maken! De verwachting is dat de soya-eiwit consumptie in China met meer dan tien procent per jaar zal stijgen, en daar kan je natuurlijk niet tegenop kweken! Nee - gewoon een fabriek opzetten om het eiwitje zelf te fabriceren. De plannen om een fabriek voor dit doel te bouwen staan beschreven, dus kennelijk zijn de testen al lang uitgevoerd en is het lukratief gebleken. Het wereldnieuws hierover is mij volledig ontgaan. Er moet getest zijn of dit "zelfgemaakte eiwit" voor consumptie geschikt is en ik kan me niet voorstellen dat dit allemaal in het geheim is gedaan. Ik vind het typisch. Is men op deze aarde nu gewoon zo gefocussed op "enge" technieken als genetische manipulatie?

Ach. Het zal allemaal wel. Ik loop naar de keuken om een heerlijke marinade op basis van soya-saus te maken. Van wat voor soort boontje? Geen flauw idee en weet je - het interesseert me ook niet.