De nieuwe uitdaging
Klopt deels wel maar ik pas deze regel liever toe op de werkomgeving.
In je werk moet je steeds weer de uitdaging blijven vinden. Lukt je dat niet, ga dan wat anders doen. Ons leven bestaat voor het grootste gedeelte uit werken. Je bent meer op je werk en met je werk bezig dan dat je ooit bij je levenspartner kan zijn. Daarom ook is het belangrijk dat je het naar je zin hebt bij het bedrijf waar je werkt en is het misschien nog meer belangrijk dat je de uitdaging blijft zien in wat je doet. Niks lijkt me saaier dan elke dag weer opnieuw tegen je zin te pendelen naar je arbeidsplek.
Als ik even terug kijk naar mijn verleden, ja dat heb ik al, dan heb ik om de paar jaar wel een nuanceverschil aangebracht in mijn dagdagelijkse taak. Soms was die ingreep vrij fors, soms miniem.
Ooit werkte ik professioneel in de entertainmentwereld, 7 jaar lang, maar ik had het toen een beetje gezien... de corruptie in die wereld, neen, daar wilde ik niet langer deel van uitmaken. Toen werd ik maar nerd. Ik was altijd al met computers bezig en er was werk zat in die branche.
Deze keer - ik heb echt het gevoel dat dit een sabbatical jaar wordt - zal de verandering misschien ook vrij drastisch zijn. Vorig jaar al was ik begonnen met de studie Master of Science in Computer & Information Technology, maar wegens omstandigheden heb ik die toen even op non-actief gezet. Enkele maanden geleden besloot ik die studie weer op te nemen en als alles goed gaat, ben ik volgende maand klaar.
Volgend jaar gaat de Aziatische markt over in een vrije-markts-economie met open grenzen en aangezien ik daar inmiddels al wat contacten heb opgebouwd, mijn vriendin is afkomstig uit die regio, heb ik besloten mijn papiertje daar te gaan verzilveren. De cultuur daar spreekt me enorm aan, je kan er aardig wat verdienen en daar vind ik vast een uitdaging die me ligt. Daar staat de Information Technology in veel bedrijven nog in de kinderschoenen. De valuta daar staan nu op hun sterkst en de expats worden massaal benaderd om te komen helpen alles in goede banen te leiden.
Dus, ik ga die richting uit om een uitdaging aan te nemen die nog onbekend is, maar het is spannend, het stimuleert de stof in mijn bijnieren... De adrenaline stroomt en Kris gaat volgend jaar, de streefdatum is begin 2003, verhuizen naar Zuid-Oost Azie. We will see, zoals de zaken er nu voorstaan, is er weinig wat me hier houdt.
Eén dingetje kan ervoor zorgen dat ik hier nog wat langer blijf, maar eigenlijk wil ik dat niet. Ik wil gewoon die uitdaging aangaan. Weg met die sleur.
