Idyllische waanideeën
Ik zie iedereen hier in de buurt elke keer weer dezelfde ronde maken. 's Ochtends vertrekken ze richting hun werk, zitten daar tot vijf uur een beetje medecollega's te kloten door zoveel mogelijk Bangbus © afleveringen door te sturen of ongedierte met een hark te vermalen in de bloemperken van de gemeente. Dit doen ze waarschijnlijk zolang dat ik ze zal (en wil) kennen. Een goede kans dat ze in de tussentijd op vakantie gaan, en dat uitje zien als de ultieme kick om even weg te zijn van de dagelijkse sleur.
Mochten ze na een aantal jaar kinderen krijgen zullen deze op hun tijd weer naar school gaan, opgroeien, experimenteren op het pad des levens en zullen misschien een gedeelte afwijken van de normen in het begin. Daarmee bedoel ik het verwekken van kinderen die niet geheel gewenst zijn op 15 jarige leeftijd, per ongeluk met de brommer over de kat van de buren heen denderen en de auto van papa controleren of de kilometer teller echt zoveel afwijkt als dat de flitspaal aangeeft.
Ik denk niet dat ik veel meer mensen ga zien die het echt helemaal anders zullen doen dan de meeste (ook ik niet). Je moet natuurlijk werken om überhaupt iets te kunnen doen! (al zijn sommige bevolkingsgroepen er heilig van overtuigd dat dit absoluut niet nodig is) We zijn dus in principe gedoemd om onszelf te vergeven op die achtbaan die reuze veel lijkt op die in de Efteling, veel downs, weinig ups. Enkel in het begin een stevige trap in de rug. Daarom willen zoveel ouderen terug 18 zijn, wat de beste tijd van hun leven was? Misschien wel, als je kijkt dat je niet gelijk naar vrijgezellenfeesten moet omdat je geen vriendin hebt. Tevens kun je jezelf helemaal de grond in zuipen zonder dat je je er druk om moet maken dat je de ramen nog gezeemd moeten worden, omdat anders de buren je afschilderen als een asociale idioot zonder normen en waarden. Ik geloof best dat dit levensgenieten ooit moet ophouden, maar voor de tijd dat je jong bent moet je er van genieten.
Choose life. Choose a job. Choose a career. Choose a family. -Trainspotting
Je kunt ook kiezen in het begin (kijk maar naar die verdomde hippies vroeger) om zo vroeg mogelijk je ouders te verlaten en de wereld gaan verbeteren omdat je vastberaden bent dat de wereld vergaat zonder jou. Je kunt stoppen met school omdat 'de hele teringzooi je niet aanstaat', om het maar even in schoolse termen te zeggen, en zonder diploma proberen de top te bereiken bij de Aldi. Je kunt een vriendin zoeken waarbij je het idee hebt dat ze zwaar psychotisch is omdat ze telkens tegen de afstandsbediening praat van je zwart-wit televisie die je gekregen hebt op je werk.
Ik betwijfel of dat het betere leven is, al proberen weinig mensen serieus uit zulke situaties te komen die er werkelijk inzitten. Hoe moeilijk is het nou om je kwijlende vriendin te dumpen die meer aandacht schenkt aan Opera dan aan jouw goddelijkheid?
Ik wil niet iemand worden die voor 40 jaar lang alles heeft gegeven en daar een dood bestaan voor heeft gekregen. Maar ik wil ook niet teveel afwijken van alle mensen. Ze kunnen nooit allemaal zo simpel zijn en hersendood zijn om helemaal niets leuks te doen met hetgeen ze verdienen. Ik stel voor dat we alles heerlijk op ons af laten komen en proberen te doen wat we leuk vinden. Zolang we nog op deze aardbol rondkruipen als makke schapen die allemaal gestuurd worden door de overheid.
*Vote me for president!*
Elect
