Event: James Morrison live in de Melkweg
Afgelopen maandagavond (20 nov.) stond de Engelse singer-songwriter in de Melkweg te Amsterdam. Het concert was al een dikke maand uitverkocht, en de verwachtingen waren hooggespannen. James heeft immers al maanden een hit met het nummer You Give Me Something, en bracht onlangs zijn tweede single Wonderful World uit.
De Nederlandse Stevie Ann opende de show. Mooie liedjes, en een on-Hollands mooie stem, maar het concept waar ze op voortbouwt is niets nieuws. Misschien dat als ze een complete band had meegenomen, dat haar nummers er dan wel beter uitkwamen.
Vanaf het moment dat hij het podium opliep tot aan het laatste akkoord van Call The Police, was James in topvorm. Hij opende met dezelfde track als waarmee hij het album begint: Under The Influence. De stemming was meteen gezet; het publiek zong vol overgave mee met elk zinnetje en James leek acuut onder de indruk te zijn. Een zacht gestamelde 'I'm shy' doet de dames vooraan heel veel goed. Andere nummers die voorbij komen waren de b-kant Better Man, How Come, The Rain Must Fall, en natuurlijk You Give Me Something. Het was indrukwekkend om te zien hoe weinig moeite het James leek te kosten om The First Cut Is The Deepest (Cat Stevens nummer), en It Stoned Me To My Soul van Van Morrison (hoezo toeval) met bezieling en vol overgave te zingen. Een ander absoluut hoogtepunt was The Pieces Don't Fit Anymore. Zelden zo veel inleving gezien bij een artiest als bij James tijdens dit nummer.
James' band bestond uit een viertal lange blanke mannen, waarvan er twee ook nog eens een lange blonde haardos bezaten. Het was een ronduit grappig gezicht hoe deze 'vikingen' zich stortten op James' soul. De band speelde goed, maar vooral ondersteunend. Ze staken een beetje vlak af tegen de muzikale bezieling van James. Het was duidelijk dat hij het middelpunt van de avond was. Zijn ogen leken haast te twinkelen, zoveel plezier leek James te hebben. Alsof dit was wat hij voor ogen had toen hij aan zijn muzikale carričre begon.
Tijdens het concert kwam de gedachte voorbij dat James het vooral moet hebben van zijn stem en uitstraling. Hoe is het toch in hemelsnaam mogelijk dat zo'n charismatische 'working class kid' uit een gehucht in Engeland zoveel soul in zich heeft. Alsof de duivel er wat mee te maken heeft gehad. Daarbij komt het feit dat hij nog maar één album heeft uitgebracht; James kan een heel mooie muzikale toekomst tegemoet zien. Het is alleen aan hem om zichzelf ook nog te bewijzen in de toekomst.
Vlak voor het encore zong hij nog The Last Goodbye. We kunnen ten zeerste betwijfelen of dit ook werkelijk zo zal zijn. James bewees op Undiscovered al over een grote portie talent te beschikken. Afgelopen maandagavond bewees hij ook live absoluut zijn mannetje te staan. Het was indrukwekkend, aangrijpend, en ontroerend. Maar boven alles wist James zich waar te maken.
Gezien: James Morrison in de Melkweg, Amsterdam Datum: 20 november 2006
Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!