The Three Musketeers
De drie musketiers zijn de afgelopen tientallen jaren onderdeel geweest van vele films. Sinds de succesvolle film The Three Musketeers uit 1973 zijn er bijna ontraceerbaar veel musketierfilms uitgebracht. Weinigen hebben echt een positieve indruk achtergelaten. Springt de meest recente versie van The Three Musketeers er voor de verandering wel bovenuit of is ook deze musketierfilm gemiddeld?
Professionele jagers Athos, Aramis en Porthos, beter bekend als 'De Drie Musketiers', hebben maar één missie. Ze moeten drie sleutels verzamelen waarmee ze toegang krijgen tot de schatkamer van Leonardo da Vinci. Drie sleutels worden nagenoeg geruisloos gestolen van hun eigenaren en de musketiers betreden de kluis vol met tekeningen en plannen van de uitvinder. Na het succesvol wegroven van de blauwdruk van een luchtballon neemt groepsvriendin en spionne Milady de drie mee naar een afgesproken locatie om de roof te vieren. Hier worden ze verraden door de jonkvrouw en haar meester, die de blauwdruk meeroven. De musketiers blijven bewusteloos achter.
Een jaar later. Na hun verraad hebben de drie musketiers hun degens aan de wilgen gehangen. Hun lust wordt echter opgewekt door boerenzoon D'Artagnan. De arrogante vent wil graag lid worden van de illustere groep, maar de originele leden zijn er nog sceptisch over. Dit verandert als D'Artagnan in zijn eentje tientallen soldaten van het Parijse leger weet te verslaan. Hij verdient het respect van de musketiers, die hem meenemen naar hun basis. Enige actie hoeft D'Artagnan niet te verwachten. De drie hebben het na het verraad op een zuipen gezet, vervelen zich helemaal te pletter en voeren niets uit.
Ondertussen probeert een dubbelspion de macht te grijpen en zo Frankrijk in groot gevaar voor een naderende oorlog te brengen. De drie gepensioneerde helden en de jonge D'Artagnan zijn genoodzaakt om het degen weer op te pakken en hun land te verdedigen. Maar zijn de vier wel klaar voor zo'n grote strijd?
Rammelend amusant
The Three Musketeers komt behoorlijk traag op gang. Na de flitsende openingsscène wordt er bijna een uur gewijd aan achtergrond en verhaal. Hier zitten enkele pieken en dalen in als het gaat om vermaak. De actie is zeer minimaal, met welgeteld drie gevechten in ruim zestig minuten. Toch maakt dit de film er niet minder om. De kijker wordt tijdens en tussen de lange gesprekken door vermaakt door mooie sets, ietwat droge humor en een bekende cast. Zo zien we onder andere Orlando Bloom als de Duke van Birmingham, Christopher Waltz als lichtgeschifte heilige en vechtersbaas Richelieu en Milla Jovovich als de sexy Milady de Winter. Bijna de gehele cast levert een nette prestatie af, met uitzonderingen daargelaten. Dit laatste komt voornamelijk door de extreme over- en onderbelichting van bepaalde personages, waarvan zo'n twintig procent geen enkele waarde in de film heeft.
De film heeft zeer veel weg van enkele andere bekende films. Zo zijn twee van de drie eerste grote vechtscènes zeer geïnspireerd op films zoals 300, the Matrix en Resident Evil. De tweede titel is niet zo heel erg gek, de regisseur van The Three Musketeers (en Resident Evil) is namelijk Paul W.S. Anderson. Hij heeft zich flink laten gaan met de 2011-versie van het musketierverhaal. De ouderwetse charme van de drie zwaardvechters is door onder andere de toevoeging van luchtschepen met kanonnen en vlammenwerpers zo goed als weg. De 3D zorgt ook voor geen enkele meerwaarde aan zowel verhaal als film, dus ook deze toevoeging is een spijtige beslissing.
Over het verhaal is ook niet bijster veel goeds te zeggen. Hoewel er wordt gepoogd om door achtergronden toe te lichten en vele gesprekken te laten plaatsvinden rammelt het verhaal aan vele kanten. Des te meer de film vordert en de actie intenser wordt, des te meer ongeloofwaardig en afgeraffeld het lijkt te zijn. Het einde is weliswaar spectaculair maar neigt meer naar het belachelijke dan een serieuze afronding.
Conclusie
The Three Musketeers heeft zoals vele andere musketierfilms een charmant karakter zonder al te veel bijzondere inhoud. Het verhaal is erg matig en de moderne toevoegingen aan het ouderwetse verhaal zijn geen positieve veranderingen. De gevechten zijn wel spectaculair in beeld gebracht en de meeste acteurs leveren een goede prestatie af. De film haalt het bij stukken na niet bij de erg sterke versie uit 1973, maar zorgt wel voor een bijna twee uur durend vermaak.
