CD: Marc Almond & Michael Cashmore - Feasting With Panthers
Wat krijg je als je poëzie combineert met de muziek van een Britse experimentele componist, en het resultaat laat zingen door de ex-zanger van een 80's-synthpopduo? Marc Almond en Michael Cashmore's Feasting With Panthers!
Begin jaren ‘80 was Marc Almond bekend als zanger van het vernieuwende synthesizerduo Soft Cell, waarmee hij onder andere de gigantische hit ‘Tainted Love' scoorde. Als soloartiest wist hij enkele jaren later met het album The Stars We Are (1988) en de bijbehorende singles ‘Tears Run Rings' en ‘Something's Gotten Hold Of My Heart' dit succes een vervolg te geven. Veel ander solowerk bereikte door de jaren heen echter nauwelijks het grote publiek en was misschien ook wel helemaal niet voor dat grote publiek bedoeld. Almond laat zich regelmatig inspireren door chansons, poëzie en variété, en het zijn dan ook melancholie, bombast en kitsch die veelal de hoofdingrediënten vormen voor zijn muziek.
Ook deze nieuwe plaat is duidelijk niet voor het grote publiek bedoeld. Almond werkt hierop samen met componist/muzikant Michael Cashmore die bekendstaat om zijn sfeervolle arrangementen die hij onder andere vertolkt met de experimentele neofolkgroep Current 93. In 2007 bracht hij een plaat uit met Antony Hegarty van Antony and the Johnsons en nu is dus Marc Almond aan de beurt. Het resultaat: Feasting With Panthers, een album waarop verschillende (homo)erotische gedichten van onder anderen Count Eric Stenboc op muziek worden gezet. Gedichten over verboden liefde, decadentie en de dood, door Almond op zijn kenmerkende theatrale manier vertolkt in combinatie met Cashmore's sfeervolle, subtiele arrangementen.
Dat dit een goede combinatie is, werd een paar jaar geleden al duidelijk met de EP Gabriel / The Lunatic Lover. Deze twee nummers zijn ook op Feasting With Panthers terug te vinden. Een ander hoogtepunt is ‘The Thief And The Night', met een geweldige muzikale begeleiding door piano, orgel en strijkers. Ook het ruim zeven minuten durende titelnummer is het vermelden waard. Hierin trekt Cashmore werkelijk alle registers open en brengt een nummer met een ijzingwekkende opbouw. Verbindende factor op het album is natuurlijk de zang van Almond, die met zijn door de jaren heen wat zwaarder geworden stem zorgt voor een warme laag op de soms haast serene arrangementen.
Feasting With Panthers is door de enorme lading pathos een album dat niet voor iedereen weggelegd zal zijn en waarvoor je zeker een aantal luisterbeurten nodig hebt voordat het kwartje valt. Wie zich daar echter niet door laat afschrikken zal beloond worden met een prachtige, sfeervolle plaat.
