CD: The Raconteurs - Broken Boy Soldiers
When all was not fine
And up came from the dingy sewers
Came four lousy thieves
Who florished like trees
Behold The Racounteurs.....
De openingsriff van het album is zo afgemeten en krachtig. Met daarna onverwachte tempowisselingen, ietwat tegendraads en toch ook weer niet. Een opmaat voor de rest van het album, zo blijkt. Steady As She Goes is dan ook een heerlijk compact en spannend nummer van dit gitaar rockend kwartet uit motorcity Detroit. En dan te bedenken dat de muzikanten die The Raconteurs vormen eigenlijk een gelegenheidssamenraapsel van diverse vrij succesvolle bands zijn: The Greenhornes, Brendan Benson, en ook ene heer Jack White van inderdaad The White Stripes. Verwacht echter geen White Stripes album, want dat is het absoluut niet.
Na het liefdesliedje Hands, waarin White de handen en andere uitingen van zijn geliefde bezingt ('when you speak, it's a song to me'), en het lichtelijke panische Broken Boy Soldier volgt het hypnotiserende Intimate Secretary. Zo heeft elk nummer zijn eigen karakter, zonder de compactheid van de schijf te verstoren. Dat is gewoon knap gedaan. Het blijft een eenheid, maar is toch voldoende afwisselend om spannend te blijven. Bovendien hebben de composities iets subtiel nochalants.
Met Together wordt precies halverwege het album een rustpunt ingebouwd, waarna in Store Bought Bones de waanzinnige professor op het orgel wordt losgelaten. Is het wel een orgel? Net zo gemakkelijk loopt dit onrustige nummer over in het liefelijke folky Yellow Sun. Dit vloeiende verloop van tracks maakt het een erg prettig album. Er spreekt een zekere losheid uit, en alles valt op zijn plaats.
Ze deden me bij tijd en wijle denken aan een in corduroy gestoken Urge Overkill. Vooral in het nummer Hands ('Girl..., you've got those hands, that heal, that let me get in touch with what I feel', met de bijbehorende UO gitaarvegen). Ook wat betreft de lengte van het album trouwens: ruim 33 minuten slechts (maar wel tien nummers). Desondanks hogelijk aanbevolen. Eén van de leukere gitaarplaten die ik dit jaar gehoord heb. Broken Boy Soldiers gaat vast hoge ogen scoren in de eindlijstjes, het nummer Steady As She Goes in het bijzonder. Terecht. Het enige punt van kritiek wat ik kan uiten is de eerdere genoemde duur van het album, en het wat abrupte einde. Nou ja, beter dan dat er wat opvullertjes op gegooid worden.
'Raconteur' is een deftig Frans woord voor verhaaltjesverteller. Wat The Racounteurs precies te vertellen hebben, is me niet geheel duidelijk, maar dat ze een heerlijk album gemaakt hebben, en dat het zonde is als dit een éénmalig initatief zou blijken, is me wel duidelijk. Deze zomer onder andere te zien op Werchter en Roskilde.
Alsof de retro sound van The Raconteurs nog niet voldoende is, werpt hun website je terug naar de tijd van de Commodore 64 en Pacman. Maar wel leuk. En inclusief audiostreams van Steady As She Goes en Store Bought Bones.
Label: XL Recordings/V2 Releasedatum: 15 mei 2005
Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!
