Tom Clancy's Rainbow Six: Vegas

Rainbow Six Vegas is een prachtige game. Van de heerlijke straatjes in Mexico tot diep in de verlichte casino�s van Las Vegas is het detail van de singleplayer game fantastisch verwerkt. Dit geldt ook voor de extreem goede animaties die je in dit spel ziet. Mede door de goede motion capture techniek is touwklimmen, abseilen, dekking zoeken of een kamer instormen nog nooit zo goed weergegeven als nu. Ook het geluid en de speciale effecten zijn erg goed gedaan. Aangezien het een Tom Clancy-game is hebben de makers ook dit keer weer alles tot in het uiterste realisme nagemaakt. Alle wapens bestaan echt en ook het geluid daarvan is tot op zekere hoogte virtueel correct te noemen.

De muziek is ook prima maar op een of andere manier heeft het spel dit niet nodig. Voor een groot gedeelte heeft Ubisoft Montréal gelukkig niet overal muziek aan toegevoegd. Japans gepingel op de achtergrond, dat je ook vaak in het echt hoort in Japanse restaurants, is veel realistischer en leuker om te horen dan beat-muziek tijdens grote vuurgevechten. Gelukkig komt het niet vaak voor, maar het liefst had ik op die paar momenten in het spel geen muziek willen horen. Ik vind het heerlijk om Mexicaanse feest-muziek te horen over de markt-speakers van de kleine winkelstraatjes in Mexico, puur omdat dat in het echt ook zo is. In casino\\\'s hoor je gelukkig dan ook voornamelijk het gepiep van alle slotmachines met zo nu en dan reclame van een nieuwe auto op de achtergrond.

<\/center>

De graphics in de multiplayer games zijn met uitzondering van de verhaallijn co-op game, die je overigens met twee tot vier man kan spelen, overduidelijk minder. Logisch, aangezien ze op grafisch gebied moeten inleveren om een lag-vrije game te realiseren voor dik zestien man. En hoewel we misschien dan op light-sourcing en texture kwaliteit inleveren weet Ubisoft Montréal toch goed het detail te behouden in de multiplayer games.