Film: Halloween
Halloween is één van die films die de slasherfilms mede populair heeft gemaakt. Black Christmas, dat nog een paar jaar eerder dan Halloween was gemaakt, kreeg recentelijk nog een remake, eentje die ze achteraf gezien beter niet hadden kunnen maken, en nu is het dan de beurt aan Halloween zelf. Na talloze en veelal slechte vervolgen, met als grootste dieptepunt Halloween: Resurrection met acteerkanonnen als Busta Rhymes, mocht Rob Zombie een remake maken. Dit soort mededelingen zijn voor fans meestal reden voor kopzorgen. Maar Zombie had met The Devil's Rejects aangetoond een sterke horrorfilm te kunnen maken, en dat deed de hoop opleven. Kan Rob Zombie onze gemaskerde vriend hernieuwd leven inblazen?
Een keer te veel
Het gezin Myers is allesbehalve een zorgeloos modelgezin. De jonge Michael (Daeg Faerch) heeft het niet getroffen. De vriend van zijn moeder is een onverbeterlijke scheldende dronkaard die de hele dag doorbrengt op de bank en Michaels moeder loopt te commanderen. En tot overmaat van ramp heeft hij ook nog eens losse handjes. Met zijn zus heeft Michael ook al niet zo een goede band. Ze gedraagt zich als een ware heks tegen hem. Alleen zijn moeder en babyzusje doen aardig tegen Michael. Maar zijn moeder werkt 's nachts als stripper en is overdag dus het slaafje van haar vriend. Erg veel tijd voor Michael blijft er niet over. Op school is hij het pispaaltje van de klas. Hij gedraagt zich vrij vreemd, mishandelt dieren voor de lol en moeders mooiste is hij ook niet. Logisch dus dat je compleet doordraait als je net een keer te veel wordt gepest. Michael vermoordt zijn pester op brute wijze en slacht daarna zijn halve familie af. Het kwaad is ontwaakt en Halloweenavond zal nooit meer veilig zijn.
The face behind the mask
Laten we maar meteen met de deur in huis vallen. Kan het nog meer cliché? Dat je wil proberen om Michael Myers een achtergrond te geven is misschien nog een klein beetje te begrijpen, maar om je er dan zo gemakkelijk vanaf te maken is des te onbegrijpelijker. Het is eigenlijk niet eens meer verrassend dat waar vooraf al voor werd gevreesd, bewaarheid wordt.
De charme van Michael in John Carpenter's Halloween was juist mede bepaald door de complete afwezigheid van enige achtergrond en duidelijke motivatie. Michael was niet een verpersoonlijking van het kwaad, hij was het kwaad. Niets meer en niets minder. Zelfs in het originele script werd er nauwelijks verwezen naar Michael als volwaardig personage, maar werd er simpelweg gerefereerd aan 'the shape'. Michael doet tijdens het grootste deel van de film ook vrij weinig. Hij is vooral (on)zichtbaar aanwezig. Het besef dat het kwaad 95% van de film letterlijk op de loer ligt en overal kan toeslaan, maakt dat er tijdens de film een ongekend aanhoudende spanning rondwaart.
Ook Zombie is het duidelijk dat Michael ernstig 'evil' is, maar om dit te verklaren neemt hij een ongelukkig uitvallende beslissing om tal van voorkomende achtergronden van psychisch gestoorden bij elkaar te gooien en lijkt dan bijna hardop te zeggen: met zo een achtergrond word je wel een complete lunatic. Het zal allemaal wel zo zijn, maar het is zo onsubtiel gedaan dat het bijna lachwekkend wordt. Voor een film die zijn bestaansrecht ontleent aan de poging Michael een achtergrond te geven, en 50% van zijn tijd hieraan besteed, is dit toch vrij dodelijk. Het werkt gewoon echt niet.
The night he came home
De eerste kennismaking met de volwassen Michael, gespeeld door ex-showworstelaar Tyler Mane, voelt ook een beetje vreemd aan. Eerst zie je hem als een klein lelijk kind en jaren later staat er opeens een uit de kluiten gewassen gorilla. Hij is zoveel groter dan ieder ander dat het in het begin nogal uit de toon valt. Dat de fysiek van Michael zo veel veranderd wordt, hoeft op zich geen probleem te zijn. Als je dan echter een scène uit het origineel overdoet, moet je hier wel rekening mee houden. Deze reus verkleedt zich als spook door een laken over zijn hoofd te doen en wordt vervolgens aangezien als het vriendje van één van de babysitters die twee koppen kleiner en half zo breed als Michael is... Nodeloos om te zeggen dat dit nogal ongeloofwaardig overkomt.
De slachting die grote Michael aanricht was in het origineel de hoofdmoot van het verhaal. Het is ook dit deel dat het meest lijkt op zijn voorbeeld. Meerdere scènes zijn herkenbaar gebaseerd op het origineel. We gaan nu echter een stuk sneller door de gebeurtenissen heen. Carpenter smeedde een film die het vooral van de altijd aanwezige suspense moest hebben. Veel bloed was er niet te zien. Zombie doet het een heel stuk bloediger en legt het tempo veel hoger. Zo hoog dat elke potentiële spanning helaas finaal onderdrukt wordt. Er wordt nog wel geprobeerd met wilde camerabewegingen, schokkerige beelden en een overdosis aan lage bastonen de spanning te verhogen. Maar hoe vaker en langer deze tactieken worden gebruikt, hoe minder effectief ze worden.
The Babysitter Murders
De drie babysitters die de voornaamste slachtoffers zijn van grote Michael worden gespeeld door Scout Taylor-Compton, Danielle Harris en Kristina Klebe. Helaas weet alleen Scout als Laurie Strode enige sympathie op te wekken. Bij de eerste scènes gaat het eigenlijk al mis bij de andere twee. Zelden erger ik me aan taalgebruik, maar als ze zich al van hetzelfde grove taalgebruik bedienen als de idote vriend van Michaels moeder dan lijkt me iets toch niet helemaal te kloppen. Sympathiek is het in ieder geval niet. Niet dat het een heel groot drama is, want het duurt niet lang voordat Michael heeft huisgehouden bij de twee. De dan nog overgebleven personages, de psychiater van Michael gespeeld door Malcolm Mcdowell, Laurie en Michael zelf, weten de rest van de film gelukkig nog een beetje dragelijk te maken.
Helaas, Zombie's herinterpretatie van Halloween is niet geworden waarop gehoopt werd. Het is een stap voorwaarts vergeleken met de laatste afschuwelijk slechte Halloween-films, maar de middelmaat overstijgt het geen enkel moment. Beter (her)kijk je het origineel of besteed je geld aan iets beters.
Label: Paradiso Filmed Entertainment Releasedatum: 25 oktober 2007
Kijkwijzer:
Waardering: 
