CD: Bright Eyes - Noise Floor

Jelle Schot (JelleS)
Verzamelaars met een reeks zeldzame tracks zijn altijd gemakkelijk af te kraken. De meeste critici zullen opmerken dat het allemaal songs zijn die de echte albums niet gehaald hebben, en dus kwalitatief een stuk minder. Voor velen is dit een reden om dit soort albums maar links te laten liggen; enkel de echte fans wagen de gok. Ook bij Noise Floor, met 16 rariteiten en b-sides uit de periode 1998 - 2005, zal dit het geval zijn. Bright Eyes is echter een band die inmiddels al zoveel wonderschone indiepop liedjes heeft afgeleverd, waarom zou je überhaupt nog aan de kwaliteit twijfelen?




Met I'm Wide Awake, It's Morning en Digital Ash In A Digital Urn leverde Conor Oberst, zanger, tekstschrijver en hart van Bright Eyes, twee van de beste albums van 2005 af. Dat niveau wordt met Noise Floor absoluut niet gehaald. De ontwikkeling die Oberst in de loop der jaren heeft gemaakt is duidelijk te horen. Zijn aparte maar prachtige stemgeluid blijft de constante sterke factor, maar vooral zijn teksten zijn er duidelijk op vooruit gegaan. Veel nummers zijn helaas nog erg rommelig, ook al ontbreekt het niet aan fijne melodieën. Het is allemaal meteen herkenbaar als Bright Eyes, maar de meeste songs missen de sfeer en meeslependheid van de laatste albums. Hebben die critici uit de eerste alinea dan toch gelijk?

Gelukkig niet, want ook al kost het je een aantal luisterbeurten, er blijken toch nog genoeg ongepolijste diamantjes te ontdekken. 'Trees Get Wheeled Away' uit 2003 doet qua ritme en melodie veel denken aan I'm Wide Awake, It's Morning, terwijl 'I Will Be Gratefull' door de drums en electronica goed op Digital Ash In A Digital Urn had gepast. Twee sterke nummers, maar herkenbaarheidsfactor maakt het niet al te interessant voor een rariteitenkabinet.




Hoogtepunt is dan ook 'Devil Town'; afkomstig van een Daniel Johnston tribute album, en dus ook geschreven door de manisch depressieve singer-songwriter. De prachtige, donkere, surrealistische lyrics die zo kenmerkend zijn voor Johnston maken het nummer, de hysterische gitaar is enkel voor de begeleiding. All my friends were vampires / I didn't know they were vampires / It turns out I was a vampire myself in the devil town

Uiteindelijk is Noise Floor toch voorbehouden aan de diehard fans, de reguliere albums zijn nu eenmaal beter. Je zou wel kunnen zeggen dat de kwaliteit van een artiest vaak goed af te lezen is aan een type album als deze. In dat geval is Bright Eyes één van de beste indiepop acts van de afgelopen jaren. Een conclusie waar ik wel mee kan leven.

Label: Saddle Creek Releasedatum: 09-10-2006 Waardering:

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!