CD: Seether - Karma and Effect
Shaun Morgan stond vroeger bekend als Shaun Welgemoed en dat was een naam geweest die beter bij de albumtitel Karma and Effect pastte dan zijn huidige alias. De titel is echter nogal misleidend aangezien de band hun derde kindje (na de eeneiige tweeling Disclaimer en de re-release Disclaimer II) Catering to Cowards wilde noemen. De platenmaatschappij Wind-Up Records kon hier de humor echter niet van inzien, zeker niet nadat er geruchten de ronde gingen over ranzige teksten die van het labelmanagement geschrapt moesten worden. Of het alleen maar geruchten waren blijft de vraag, maar ik hoor weinig tot geen krachttermen in de teksten terugkomen die een sticker Parental Advisory zouden verdienen. Misschien heeft de Bond tegen het Vloeken iets meer invloed in het puriteinse Amerika.
Sommigen zullen Seether nog kennen van hun Disclaimer-tijdperk in 2002, waarin ze nog ongestuurd, onbezonnen en ongestructureerd(er) waren. Anderen zullen de zanger kennen als wederhelft van Amy Lee (Evanescence) waarmee hij, als tussendoortje, met het nummer Broken in 2004 de billboard top 100 bestormde. De lange tijd van afwezigheid bleek achteraf een goede keuze te zijn geweest aldus de bandleden. Ze zijn terug als een sterker en nieuw geheel en niet meer helemaal afhankelijk van de inspiratie van Morgan en bassist Dale Stewart. De lijn die door het hele album getrokken is, lijkt daarentegen nog steeds van hetzelfde potlood te komen als waarmee de beide Disclaimers zijn geschreven. Donkere, rauwe, persoonlijke teksten die over een abondantie van beukende riffs heen worden gelegd. Het geheel wordt inmiddels wel begeleid door strakke drums.
Opener Because of me begint met een oerschreeuw om aan te tonen dat Seether terug is en weer een rockband wil zijn. De single Remedy (met een intro als Freak van Silverchair) stond inmiddels al een paar weken op nummer 1 in playlists van Amerikaanse rockradiostations, waarmee de radiovriendelijkheid van sommige nummers ook meteen bewezen wordt (zo ook Truth, The gift). De sterkste compositie vind ik persoonlijk I'm the one, waarin een geluidsgolf van gitaren voortdondert over de ruige stem en grunts van Morgan. Never leave en Plastic man kunnen betiteld worden als de ballads op dit album, maar voegen te weinig toe aan het geheel. De track Burrito heeft weinig met het Mexicaanse gerecht te maken maar lijkt in de verte op het nummer Pride van de eerste CD. Het repetitieve karakter is tevens het grootste manco van dit schijfje, de strategie van de nummers komt teveel met elkaar overeen en ook al zijn de hooks en gitaarsolo's anders, het blijft te vaak op een eenheidsworst lijken. Toch is Karma and Effect een goede, degelijke rockplaat waar menigeen, die van Puddle of Mud, Drowning Pool en Staind houdt, zich geen grote bult aan zal vallen, hooguit een klein schrammetje.
Label: Wind-Up Records Releasedatum: 05/24/2005
Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!