Evenement: TMF Awards 2004

Geloof het of niet, maar er zijn bezoekers die zich al voor de middag melden en dat terwijl de show pas om zes uur begint! Duizenden mensen staan al in de rij als wij om vier uur 's middags aankomen. Gemiddelde leeftijd een jaartje of 14-15, het merendeel van het vrouwelijke geslacht. Bij het zien van Jim en Dewi begint een groepje meteen te gillen en steekt daardoor andere groepjes aan. Sommige meiden weten niet eens waarom ze gillen!

Als je vraagt voor wie ze komen lopen de antwoorden uiteen. Special D., Kane, Di-rect, maar enthousiast zijn ze allemaal! Eenmaal binnengekomen bereiden wij ons voor op een lange avond. De eerste fotografen stellen zich al op bij de fotowand in de persruimte, wij checken onze apparatuur, drinken wat en voor je het weet is het zes uur.

TMF Awards 2004
Kylie

Als de lichten doven, neemt een oorverdovend gegil het Ahoy' over. Het geluid van een dikke 10.000 schreeuwende tieners, het doet me toch wel wat. Zeker als Jeroen Post er een schepje bovenop doet en de show opent met een kreet waar Robin Williams in Good Morning Vietnam een puntje aan kan zuigen. Bij het noemen van de namen van de acts die gaan komen wordt steevast flink gegild. Het hardst bij de topacts van de avond: Blue, Di-rect, Sugababes, Special D., Hilary Duff en Kylie.

Zo op en neer lopend tussen de zaal en persruimte wil je nog wel eens wat missen, toch hebben we wel een aantal optredens kunnen zien. Jamelia bijvoorbeeld, die weliswaar playbackte maar de billen waar ze zelf zo trots op is maken wel wat goed. Tussendoor reiken Justin Torkildsen en Adrienne Frantz, beter bekend als Rick Forrester en Amber Moore uit de soap The Bold & The Beautiful, een award uit aan Marco Borsato. Adrienne komen we later trouwens nog tegen op de VIP Afterparty. Erg gelukkig, waarschijnlijk door de wijn die erin gaat als limonade. Blij dat een Amerikaan het eens naar z'n zin heeft zonder zich ondersteboven te blowen.

TMF Awards 2004
Hilary Duff

Andere optredens die we meepikken zijn ADHD met Spike van Di-rect op gitaar, Frans Bauer, The Sugababes (waarvan ik eigenlijk niet had verwacht dat ze live zouden zingen), Kurt Nilsen, Special D., Hilary Duff (hopeloos geplaybackt), Kylie, Blue (ook hopeloos geplaybackt) en natuurlijk Marco Borsato met Do. De line-up is op zich goed samengesteld, er is genoeg interessants voor het TMF publiek, al blijft het jammer dat er niet heel veel live is. De vraag is of het publiek dat echt zou merken, ik denk van niet. Ik ben te kritisch!

Als de show uiteindelijk om tien uur is afgelopen vragen we een aantal bezoekers wat ze ervan vonden. Ze vonden het allemaal geweldig. Op zich logisch, je hebt met vooral jonge meiden te maken die hun idolen eindelijk in het echt kunnen zien. Of ze dan playbacken of live zingen maakt dan ook weinig uit.

TMF Awards 2004
Blue

De organisatie was in ieder geval perfect. Dat Sylvie Meis een complete categorie vergeet, is alleen maar grappig, ik had ook niet anders verwacht. Ook in het interview achteraf heeft Sylvie eigenlijk weinig bijzonders te melden. Jeroen Post heeft het in ieder geval prima naar zijn zin gehad. "Ik heb me uitzonderlijk vermaakt. Het gevoel van voor een Ahoy' te staan is een gevoel, dat verveelt nooit. Het is altijd leuk, altijd knallen. Je staat stijf van de adrenaline, maar je doet wel je ding en je hebt plezier in je werk." Tussendoor is Jeroen ook steeds bezig met het publiek, dat hem blijft roepen. "Ja, maar vergeet niet dat zij degenen zijn die zo enthousiast zijn, zodat je je even een artiest waant. Mijn favorieten van de avond? Hmm, Dinand met 'Dreamer' en Frans Bauer met het volkslied."

Net als duizenden anderen hebben Nolius en ik ons in ieder geval prima vermaakt. Als het aan ons ligt zie je volgend jaar dan ook weer een verslag van de grootste awardshow van Nederland.