Film Review: Pirates of the Caribbean
Jack Sparrow is het personage waarmee Depp eerdere glansrollen in Ed Wood (1994) en Edward Scissorhands (1990) weet te overtreffen. Jack Sparrow, een kapitein zonder schip. Met een laag roet rond de ogen en een chaotisch kapsel vol kralen is hij een markante verschijning. Sparrow praat alsof hij teveel van zijn geliefde rum heeft genuttigd en waggelt alsof hij te lang op zee heeft doorgebracht. Het schijnt dat Depp zijn personage gebaseerd heeft op Keith Richards, gitarist van The Rolling Stones. Hoe het ook zij, vanaf zijn eerste glorieuze scène steekt Depp overal bovenuit. En dat is een hele prestatie wanneer je tegenover acteurs als Geoffrey Rush (Quills) en Jonathan Pyrce (Carrington) staat. Rush is lekker 'over-the-top' gemeen als Barbossa en in de korte momenten dat we karakteracteur Pyrce te zien krijgen, doet ook hij het heel behoorlijk. De twee andere hoofdrollen worden vertolkt door Keira Knightley (Bend It Like Beckham) - die nog steeds als twee druppels water lijkt op Natalie Portman - en Orlando Bloom (The Lord of the Rings), de blonde elf uit The Lord of the Rings. Ze acteren allebei naar behoren, maar dreigen op sommige momenten overweldigd te worden door het acteergeweld van met name Depp en Rush.
Laten we echter niet vergeten dat Pirates of the Caribbean mede geproduceerd is door Jerry Bruckheimer, een naam die nog altijd gelijk staat aan Actie. Veel actie. Sommige mensen zullen bij de combinatie piraten en actie al snel denken aan bloederige moordpartijen, ruwe verkrachtingen en pijnlijke kielhaal-partijen. Wees echter gerust (of juist niet): niks van dat alles zul je zien in Pirates of the Caribbean. Disney is immers de andere producent. Meer dan een aantal kleine hints naar het ruwe piratenbestaan zul je niet aantreffen. De actie in deze film is meer van het 'A-Team kaliber'; veel ontploffingen en gevechten, weinig (zichtbare) slachtoffers. Daarnaast doorspekt regisseur Gore Verbinski (The Ring) de actiescènes ook nog eens op een prettige manier met een aanzienlijke dosis humor. Tijdens alle degengevechten en kanonschoten zijn het vooral Depp en een tweetal klunzige piraten (en een ezel!) die voor een glimlach op het gezicht zorgen. Disney heeft de film dus duidelijk bedoeld voor een groot publiek aangezien de piraten - mede door hun klunzigheid - ook in ondode vorm nooit echt angstaanjagend zijn, hoewel ik zou oppassen met kinderen onder de tien jaar. De knappe, uit de computer afkomstige zwaardvechtende skeletten, doen op sommige momenten een beetje denken aan het werk van de inmiddels legendarische Ray Harryhausen, iets wat zeker een compliment is. Ook een vergelijking met het komische skelettenleger uit Army of Darkness (1993) ligt voor de hand. Samen met de mooie filmmuziek van de tamelijk onbekende Klaus Badelt (The Time Machine) dragen al deze kleurrijke effecten bij tot de sfeervolle film die Pirates of the Caribbean is.
Hoewel scenarioschrijvers Ted Elliott (Shrek) en Terry Rossio (Aladdin) dus alle lof verdienen voor het succesvol overzetten van een pretpark attractie naar het witte doek, is Pirates of the Caribbean niet zonder (kleine) gebreken. Met een lengte van zo'n tweeënhalf uur zal de film voor sommige mensen een (te) lange zit zijn. Daarnaast zouden zij die de film wel uitzitten, teleurgesteld kunnen worden door een enigszins flauw einde, iets wat ik maar wijt aan producent Disney. Dit alles doet echter weinig af aan de film als geheel, maar een ellenlange lofzang wordt ook zo vervelend, niet waar?
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl zal het komende weken zwaar krijgen in de bioscopen, waar de film ondermeer de strijd aangaat met Tomb Raider II, Dumb & Dumberer en The Quiet American. Pirates of the Caribbean is echter een bezoek waard en zal je zeker weten te entertainen, vooral door een fantastische Johnny Depp. Jammer genoeg is zijn naam niet verbonden aan The Haunted Mansion; de volgende Disneyland-attractie die komende lente haar entree maakt op het witte doek. Het lijkt erop dat na alle sequels en 'comic book heroes', nu de pretpark-attracties filmische furore gaan maken. Laten we daarom hopen dat binnenkort ook onze Nederlandse trots - de Efteling - zijn slag weet te slaan in Hollywood. Johnny Depp als Holle Bolle Gijs, dat belooft wat.
Score: 8
|
