Er altijd voor elkaar zijn, ongeacht wie of wat je bent
In het kader van Pride Week, plaatst het ministerie van Justitie en Veiligheid deze week verschillende portretten van LHBTI+’ers uit het werkveld.
In deze editie: Ryan de Haan. Ryan werkt al sinds 2016 bij de brandweer, tegenwoordig als brandweerman bij de Victor kazerne in Amsterdam. Daarnaast zet hij zich ook in voor Roze in Rood.
Ryan: “Ik kom oorspronkelijk uit Canada en kwam 11 jaar geleden naar Nederland. Het plan was om alleen een paar maanden in Nederland te verblijven voor een bezoek aan een atelier, nadat ik de kunstacademie had afgerond. In de derde week echter kwam ik mijn huidige partner tegen en dat veranderde mijn plannen. Wij zijn nu al 11 jaar bij elkaar.
Doordat mijn familie en vrienden in Canada woonden, was ik in het begin wel een beetje eenzaam en schreef ik mij in om vrijwilliger te worden bij de brandweerkazerne in Diemen. Dat was zo leuk, dat ik vervolgens aan de slag ging als beroepsbrandweerman bij Kazerne Victor. Ik had eigenlijk nooit gedacht dat ik ooit bij de brandweer zou gaan werken.
Wat ik zo mooi aan mijn werk vind, is dat je bezig kunt zijn met ‘community-building’. Dat past ook erg bij mij. Minder individueel, meer samen. Vanuit mijn werk kan ik veel meer contact met de buurt en de mensen maken. Daarnaast is ons team ook zeer hecht, echt een grote familie. Ik heb veel geluk met mijn collega’s, want ik voel mij hier thuis.
Als lid van Roze in Rood zijn wij zowel binnen de brandweer als daarbuiten altijd bezig om meer verbreding te geven aan en zelf zichtbaar zijn voor de LHBTI+ gemeenschap. Zo heb ik, met steun van de kazerne en de hele brandweerorganisatie, vorig jaar de Victor Pride georganiseerd. Een eigen Pride feest hier bij de kazerne met drag queens, foodtrucks voor de buurt en het uithangen van de regenboogvlag. Dat was ongelofelijk mooi en een groot succes! Tijdens dit feest was er een man die vertelde mij dat hij 24 jaar voor de brandweer heeft gewerkt en dat hij het nooit gedurfd heeft om te vertellen dat hij homo was. Hij zei dat ik waarschijnlijk geen idee had hoe belangrijk het is dat wij de Pride vieren. Het heeft mij toen veel moeite gekost om niet te huilen. Echt fantastisch!
Hoe ik LHBTI+ bespreekbaar maak? Je moet in dit werk veel geduld hebben. Het is niet alleen zichtbaarheid vanuit ons maar het is ook rustig de tijd nemen om met mensen hierover te spreken. Op deze manier worden er vaker vragen gesteld en kun je hun geleidelijk leren om ook met een andere blik naar dit soort zaken te kijken. Ik probeer namelijk altijd iemand de kans te geven om iets meer te leren hierover, door rustig te blijven. Dat werkt met alle onderwerpen zo eigenlijk.
Het begint niet direct met verandering maar wel met awareness. Intern is dit onderwerp bijna nooit een probleem, ik werk echt bij een fantastische kazerne. Als er eens een foute grap wordt gemaakt, wordt dit al snel in het team besproken of zelf verbeterd. Dit is precies hoe het zou moeten gaan. Daarom is het bespreekbaar maken zo belangrijk!
Dat zie ik ook steeds meer bij de brandweer over het algemeen. Er zijn steeds meer brandweermannen en -vrouwen die steeds zichtbaarder durven te zijn in hun culturele achtergrond, geaardheid of een andere vorm van diversiteit. Hoe meer diversiteit er is, hoe minder angstig men is om dit ook te laten zien. Ik vind het daarom ook fantastisch als ik word gevraagd om zo’n interview te doen. Er zijn dan zoveel verschillende mensen die kunnen zien dat het mogelijk is om divers binnen de brandweer te zijn. Daarmee worden vooroordelen verbroken en laten we zien dat wij open staan voor iedereen! Niet alleen wat werk betreft maar ook de mensen die wij willen helpen. Zonder discriminatie.
Wij werken bijvoorbeeld ook met een aantal organisaties in Amsterdam zoals Alle Kleuren Van Oost, Stadsdeel Oost, de ambulance en politie. Zij zetten zich ook in voor meer diversiteit en de LHBTI+ gemeenschap. Door dit contact zijn wij het afgelopen 1,5 jaar dichter bij elkaar gekomen. Daarnaast hopen wij samen met Roze in Rood ook het netwerk met alle kazernes in Nederland te versterken om meer met elkaar te organiseren en onderwerpen zoals diversiteit nog meer bespreekbaar te maken.
De diversiteit binnen onze ploeg helpt ook om goed om te gaan met de diversiteit binnen de buurt. Je hoort helaas wel dat er in Amsterdam-Oost regelmatig geweldplegingen zijn tegen LHBTI+’ers. Wij proberen vooral goede dingen te doen door altijd vanuit onze professionaliteit onze hulp te bieden waar het nodig is en zichtbaar te zijn voor de mensen door onze activiteiten en zo spelenderwijs contact maken. Dat wordt op dit moment wel wat moeilijker vanwege de corona maatregelen. Wel hebben wij elke woensdag een open huis voor de mensen die graag iets meer willen weten over brandveiligheid in en om het huis, ons werk en kazerne.
Ik zie het altijd als een vorm van ‘storytelling’. Dat begint met begrijpen dat iedereen zijn eigen verhaal heeft en dat je daar onderdeel van bent. Dat maakt het makkelijker om een connectie te maken dan als je er vanuit gaat dat zij onderdeel zijn van jouw verhaal. Zo kun je zoveel meer voor elkaar betekenen. Dat is ook het geval met een onderwerp zoals LHBTI+ en diversiteit.
Het is niet altijd een vriendelijke wereld of een vriendelijke stad voor alle LHBTI+ mensen, maar ik ben blij om voor een organisatie te werken die achter mij staat doordat ik trots dit uniform draag maar ook vanwege de persoon die ik ben. Het is gewoon een bijzondere baan. Soms is het rustig en soms maak je als team zware dingen met elkaar mee. Wij hebben elkaar dan ook echt nodig. Als het mogelijk is om volgend jaar een grote Pride te organiseren met alle kazernes in de stad, zou dat echt geweldig zijn!
Doordat het vanwege de coronacrisis niet mogelijk is om zelf actief bij de Canal Parade mee te kunnen varen, viert het Ministerie van Justitie en Veiligheid dit jaar individuele vrijheid door LHBTI+’ers uit het werkveld in deze vorm voor te stellen."
