Passagier Seip bleef urenlang onwetend

Passagier Theo Seip (50) uit Bloemendaal verkeerde lang in de veronderstelling dat het ging om een gestoorde man die brand had gesticht in het vliegtuig. "Een gek die zich rot voelde door de kerst en aandacht wilde. Dat idee leefde ook bij andere passagiers."

Pas zes uur nadat het toestel van Delta Airlines op het vliegveld van Detroit was geland, kreeg hij te horen dat het een poging tot een aanslag was geweest. "U heeft geluk gehad", zei de vriendelijke FBI-agent die Seip en zijn echtgenote het nieuws vertelde.

Seip zat met zijn vrouw in de businessclass van het vliegtuig dat de 23-jarige Nigeriaan Umar Farouk Abdulmutallab vlak voor de landing had willen opblazen. "Ongeveer een half uur voor landing hoorde ik geschreeuw. Ik keek achterom en zag ongeveer op een afstand van een meter of 15 tot 20 vlammen en mensen die stonden, bewogen en in paniek waren", vertelt Seip telefonisch vanuit Florida. "Een knal heb ik niet gehoord."

Er werd om water geroepen. "Mijn vrouw gaf haar waterflesje door. Dat deden andere passagiers ook. Ik verbaasde mij dat er geen brandblusser voorhanden was. Na ongeveer twee minuten was het vuur gedoofd."

Vervolgens zag Seip hoe een bemanningslid en twee passagiers een tengere, kleine man van nog geen 1,70 meter naar de businessclass brachten. "Zijn kleding werd gecheckt, hij was geboeid en ik geloof dat ze ook iets deden met tape. Een van de passagiers ging naast hem zitten, de andere ging er schuin achter zitten. ,,Dat was Jasper Schuringa, maar dat heb ik pas veel later gehoord."

"Het werd muisstil aan boord, de landing verliep verder normaal", aldus Seip, die in het dagelijks leven directeur is van een bedrijf dat onder andere leermiddelen ontwikkelt voor technische studies.

Seip en zijn echtgenote waren onder de eersten die van boord mochten. De passagiers en de bemanning kwamen terecht in een afgesloten ruimte. "Wij mochten niets, geen vragen stellen of telefoneren. We kregen geen water. De gewapende agenten, zware jongens, behandelden ons als criminelen. Er werden honden binnengebracht die snuffelden aan de bagage. Ik vond de situatie beangstigender dan in het vliegtuig."

Vier uur later werd iedereen naar een gang gedirigeerd, die uitkwam op een andere ruimte. FBI-agenten verschenen ten tonele. "Die waren een stuk communicabeler." Er werden rijen gevormd en stoelen gehaald en alle 270 inzittenden van het vliegtuig werden verhoord door FBI-agenten. Toen Seip en zijn vrouw aan de beurt waren, was het zes uur in de avond plaatselijke tijd. Het vliegtuig was om twaalf uur 's middags geland.

Na een overnachting in Detroit vlogen de Seips door naar Florida, opgelucht over de goede afloop. "Statistisch gezien vliegen wij vanaf nu veilig."