Lowlands 2006 eindigt modderig
Wat misschien wel de beste dag had moeten worden van Lowlands, werd een dag met een erg goed muzikaal programma, opgevuld met modder. Heel erg veel modder. De dag begon droog en muzikaal met Nizlopi; vrolijke, spontane en grappige liedjes, waarbij de JCB Song uiteraard niet mocht ontbreken. Ondanks het vroege tijdstip was het aanwezige publiek in de India tent niet te beroerd om mee te doen. Vlak voor het einde begon het echter te regenen, en de rest van de dag zou er op het weer geen peil meer te trekken zijn. Schuilend voor de stortbui in de Grolsch tent kreeg het publiek een prachtige klassieke cantus-show voorgeschoteld van een bijna veertig koppig ensemble. Middeleeuwse instrumenten, koorgezang en Latijnse teksten begeleid door een klassiek orkest.
Panic! at the Disco: "What a shame, the poor groom's bride is a..."
Halverwege de middag speelde in de Alpha een band waar veel mensen naar uitkeken; 'MySpace-succes' Panic! at the Disco. Zanger Brendon was wellicht nog niet helemaal fris, want de zang was in het begin bij tijden dramatisch. Gelukkig werd het optreden wel succesvol afgesloten, en klonk de hit 'I Write Sins Not Tragedies' zoals het hoort. Iets later klonk het gegrunt van Opeth uit de voegen van de Grolsch tent, de altijd vriendelijke Zweden zetten een hard en sober optreden neer. In de India speelden op hetzelfde moment The Kooks, die een vertrouwde set en show neerzetten.
De punkrockers van Pennywise, die iets later in de Grolsch speelden, speelden lekker vlot, spontaan en met plezier. Extra leuk voor het publiek was 'Blitzkrieg Bop' van The Ramones, dat ze speelden met de bassist van Less Than Jake, die tot dat moment naast het podium stond toe te kijken. Iets rustiger aan, maar daarom niet minder lekker, deed Greg Dulli het met zijn nieuwe band, The Twilight Singers. De groep werd tijdens enkele nummers bijgestaan door de inmiddels legendarische Mark Lanegan.
Inmiddels was het weer niet meer te houden. Tijdens het optreden van Pennywise leek de kraan vol open te staan en veranderde vrijwel het hele terrein in één grote modderpoel. Even plotseling hield het weer op, en kwam de zon door. Precies het juiste moment voor één van de leukste optredens van de dag: Morningwood in de India tent. Zangeres Chantal Claret bleek zoals voorspeld vooral sexy en gestoord, maar wat kun je verwachten van een band die vrij vertaald ochtend-erectie heet? Het publiek kon alles duidelijk wel waarderen en deed in alles mee. Zelfs toen er vijf mensen op het podium werden gevraagd en door Chantal half werden uitgekleed op het nummer 'Take Off Your Clothes', waarvoor ze naar eigen zeggen in België bijna werd gearresteerd.
Zangeres en Chantal Claret van Morningwood, in de India tent.
De modder maakte het reizen over het festivalterrein bijna onmogelijk, tenzij je deel uitmaakte van de groep die het eigenlijk niet meer uitmaakte en sprong, kroop en zwom door de vele poelen die het terrein inmiddels rijk was. Terwijl Arctic Monkeys een dijk van een optreden neerzette in de Alpha tent, werd op de heuvel ernaast massaal van een modderbaan gesprongen en gegleden.
De Alpha bleef na de Monkeys tot de nok toe gevuld met gespannen fans van Muse. Pathos en bombast van het Engelse trio. Het nieuwe materiaal werd even goed ontvangen als de klassiekers van de band en Matthew Bellamy toverde snoeiharde rock uit zijn gitaren en kreeg met zijn fantastische stem de gehele tent aan het springen. Een memorabel optreden als afsluiter van een geweldig weekend.
Deze week kun je op de FP een review lezen van Lowlands 2006 als geheel.
