Dutroux: Agent barst in tranen uit
De rijkswachter werkte in december 1995 mee aan een serie huiszoekingen in de woningen van Dutroux, toen deze in de gevangenis zat. Zijn taak was te zoeken naar verborgen ruimten of andere sporen die konden wijzen op mensen die in de woningen verbleven hadden. In Marcinelle Docherie ontdekte de agent graafwerken in de kelder, die twee jaar eerder al door andere rijkswachters ontdekt waren, maar constateerde dat de werkzaamheden aan een verborgen ruimte niet voltooid waren. Demarcq concludeerde hieruit dat de verdwenen Julie en Mélissa niet in dit huis waren geweest. Dat de meisjes nog in het huis konden zitten, kwam niet bij hem op. "Ik heb gezocht in de optiek dat ze of dood waren of in een prostitutienetwerk zaten. Ik heb niet naar levende kinderen gezocht", aldus Demarcq.
Enkele dagen later nam de agent deel aan tweede huiszoeking in het huis in Marcinelle, vlak nadat rijkswachter René Michaux daar gefluister had gehoord. Hierover getuigde Demarcq: "Ik heb toen verschillende foto's genomen, ook één of twee van de kelder. Ik ben domweg aan dat rek voorbijgegaan." Toen Sabine en Laetitia acht maanden later uit de kelder in Marcinelle werden gehaald, ging Demarcq naar eigen zeggen totaal door het lint. "Ik ben naar Marcinelle gegaan. Toen ik het rek zag dat omgekeerd gemonteerd was en de schroeven die aan het rek gelast waren, is alles opnieuw door mijn hoofd geflitst. Ik heb niet in de kooi durven kijken. Ik slaap er al jaren niet meer van."
Lees voor meer informatie het dossier over de zaak Dutroux.
