van Moorsel weer wereldkampioene
Het was voor Van Moorsel haar zevende mondiale titel, de tweede op de baan. In 1990 (Japan) was ze namelijk ook al de beste op bij de achtervolging. De andere successen boekte ze op de weg. Tweemaal was ze de sterkste bij de rit in lijn, tweemaal won ze de tijdrit en een keer kreeg ze na de ploegenachtervolging de regenboogtrui om haar schouders gehangen.
Met deze gouden plak revancheerde ze zich voor haar mislukte poging het werelduurrecord te verbeteren. "Na al die trainingen voor het werelduurrecord, krijg ik toch nog een cadeautje terug. Natuurlijk zat er een stukje frustratie in mijn lijf. Dat is logisch. Maar een echte topsporter vecht terug."
Nadat ze twee weken geleden een mislukte poging deed het werelduurrecord van de Française Jeannie Longo te verbreken, kon Van Moorsel deze opsteker goed gebruiken. Sinds haar 'tweede leven' als wielrenster jaagt de renster van Farm Frites/Hartol op een wereldtitel op de baan. In 1998 verloor ze op de achtervolging in de eindstrijd van de Australische Tyler Sharman. Een jaar later liep de mondiale titelstrijd uit op een deceptie toen Van Moorsel slechts twaalfde werd. In 2000 liet de WK in Manchester links liggen, omdat haar honger naar succes al in Sydney gestild was. Daar won ze wél de individuele achtervolging en pakte ze zilver op de puntenkoers, een onderdeel dat ze zondag zal afwerken.
Overigens beslist de renster na de baankampioenschappen of ze nog deelneemt aan de WK op de weg in Lissabon (9-14 oktober). Als ze naar Portugal besluit af te reizen zal ze alleen op de tijdrit starten. "Maar zoals ik me nu voel, blijf ik thuis. Drie maanden lang heb ik me volledig op de baan geconcentreerd. Misschien had het zin wanneer het parkoers vlak was, maar er zit een flinke bult in. Daarom hebben andere meiden daar meer te zoeken dan ik."
