De borsten van Serena Williams
Terwijl de eerste gezamenlijke kilometers van de Tour de France van start gaan, kruip ik achter mijn computer. Ik geloof niet dat ik veel zal missen in dit half uurtje. Dat moet de vader van Serena en Venus Williams gisteren ook gedacht hebben. Zijn beide dochters stoomden door naar de finale van het enkel- én dubbeltoernooi, maar hij was er niet bij. Het gras thuis, moest namelijk nog gemaaid worden. Deze vader van twee multimiljonairs maait zelf het gras, schijnt. Zelfs tijdens de finale van Wimbledon die ging tussen zijn beide dochters. Niets kon meer mis gaan, moet hij gedacht hebben. Logisch, één zou er vast wel winnen en hij had ze vroeger vaak genoeg tegen elkaar zien spelen. Een trotse vader was hij sowieso al. Serena moest onderweg naar die finale één keer puffen, in de partij tegen Dementieva, zus Venus maakte even duidelijk bij Safina dat je op Grand Slam toernooien moet presteren om een ware nummer 1 van de wereld te zijn, maar verder was het easy voor deze rondborstige lady’s. De longinhoud van Serena is indrukwekkend. Het schijnt dat ze in die immens grote borsten, bij exemplaren van deze categorie is tieten oneerbiedig, een paar extra longen heeft. De slowmotionbeelden zijn overigens geweldig. Als een koe die hartstochtelijk slagroom probeert te kloppen danste ze over het heilige gras van Wimbledon. Luid loeiend, bij elke klap die ze gaf met haar racket als een garde. Het opwippend rokje als het scheutje suiker voor de smaak. Genieten. De Hollanders die ook tennis beoefenen, met de nadruk op oefenen, hebben we niet gezien op Wimbledon. Het schijnt dat we nog niet genoeg geoefend hebben. Op de eerste dag van de Tour kwamen we nu ook niet met spraakmakende resultaten in het nieuws. Ja, Niki Terpstra had genoten van het parcours. Dat dan weer wel. Hij moet nog een paar jaar resultaten bij elkaar rijden, wil hij ook een optrekje kunnen kopen in Monaco, maar had alvast wat rond gekeken. Regeren is vooruit zien moet hij gedacht hebben. Nee, dan neem je het wel serieus. Kenny van Hummel werd voorlaatste. Slechts één renner was nog slechter dan onze medelander. Misschien dat hij vandaag wel een goed resultaat heeft geboekt in de massasprint, hij schijnt te kunnen sprinten, maar dat weet ik nu nog niet. Net als Eljero Elia, die schijnt te kunnen voetballen en zijn voorzitter Munsterman schijnt weer te kunnen onderhandelen. Vooruit, ze krijgen het voordeel van de twijfel. De softballers lieten weer eens zien dat ze niet kunnen softballen. Dat schijnen ze trouwens nog nooit gekund hebben. De VS waren te goed. De honkballers lieten zich aftroeven door Japan. We hadden geen schijn van kans. Theo Bos, Neerlands hoop in bange dagen voor etappeoverwinningen in de komende jaren, mag voorlopig eerst een maand vanaf de zijlijn toekijken. Zijn, overigens in perfectie uitgevoerde armworp, is door het UCI bestraft met een maand schorsing. Ik geloof niet dat Bos er mee zit. Hij ziet dat als extra tijd om te trainen en te rusten. Voor wie de totoformulieren gemist heeft, wat trouwens erg knap zou zijn, je werd er namelijk mee dood gegooid, om de Tour te voorspellen; hierbij alvast een tip voor de Tour van 2010. Winnaar groene trui: Theo Bos.
Wielerminnend Nederland sloot een aantal jaar geleden troetelkindje Thomas Dekker in de armen. Eindelijk hadden we weer een potentiële Tour-winnaar. Dat scheen. Thomas beantwoordde onze hoge verwachtingen door in een Porsche te gaan rijden en vervolgens niets meer te presteren. Verongelijkt mopperde hij waar hij maar kon dat hij het vertrouwen miste van zijn werkgever, Rabobank. Die, op haar beurt, maar zweeg over de ware toedracht. Toen al wist men dat er iets niet pluis was. Dat schijnt. En dat de laffe laboratoria dat woensdag pas bekend maakten is inderdaad kansloos en neigt naar een ernstige vorm van propaganda om een voorbeeld te stellen. Maar het feit dat Thomas nergens ontkent dat hij gebruikt heeft, doet het ergste vermoeden. Laat ik voorop stellen dat er niks mis is met sporters die doping gebruiken. Het is tenslotte hun eigen lijf. Maar ze fietsen ook zonder dat spul nog steeds harder als ik en al is dat dopingnieuws leuk om te volgen, doping mag gewoon niet. Dat schijnt niet bij iedereen bekend te zijn. Je kunt als voetbaltrainer je spits wel leren dat hij ten allen tijde bij de doelman van de tegenstander moet gaan staan, maar het risico bestaat dat hij afgevlagd wordt wegens buitenspel. Omdat het niet mag. Bij wielrennen moet je hard fietsen. Schijnt. Serena Williams heeft natuurlijke doping door twee extra longen van een kuub inhoud. Dat mag wel. Dus moeten we ons concentreren op middelen die er voor zorgen dat we grotere longen krijgen. En als dat komt omdat je vader het gras maait en je dat vervolgens te eten geeft, dan moeten we dat maar gaan doen. Het schijnt dat het werkt.
