Ze was Gods zegen en Zijn straf

Als je steeds ouder wordt, dan ga je je onwillekeurig wel eens afvragen of er misschien toch een hemel en een hel zijn. De hemel lijkt me in dat geval aantrekkelijker dan de hel. Dus besloot ik onlangs, dat ik er zo langzamerhand maar aan moest gaan werken om daar naar toe te gaan.
Ik besloot te gaan collecteren voor een goed doel. Je kunt natuurlijk ook gewoon gireren voor een goed doel, maar dat doe ik al. Als ik echter nadenk over wat ik allemaal in het verleden heb uitgespookt, dan is dat gireren waarschijnlijk niet voldoende.

Ik wilde gaan collecteren voor de Stichting Alzheimer en had met hen contact gezocht. Ze vonden het prima, maar ze vergaten me de collectebus te brengen. Dus ging het over.
Het werd daarom een collecte voor het gehandicapte kind. Als dat geen goed doel is, dan weet ik het niet meer.
Ik heb nooit geweten dat collecteren zo verrassend kon zijn.

Ik dacht dat etenstijd de beste tijd was om te gaan collecteren. Dan zijn de meeste mensen thuis. Ik moest in een buurt met veel galerijenflats collecteren en dat vond ik wel een voordeel, want op die galerijen heb je gewoon zo’n tien deuren naast elkaar en hoef je niet allerlei hekjes open en dicht te doen.
Ik ging op de fiets, want het was niet ver van mijn huis. Maar eenmaal onderweg begon het echt te zeiken van de regen, dus ik kwam al behoorlijk nat bij de eerste flat aan. Bovendien was het maar net boven nul, dus het leek wel ijsregen. En ik had het dan ook ijskoud.
Het was een flat van elf verdiepingen en het leek me het beste om bovenaan te beginnen en dan steeds een galerij lager te nemen.
Het vervelende was wel dat de wind op de galerij stond en dus bleef ik bestookt worden door de koude regenvlagen.
Bij de eerste drie flats brandde wel licht achter de rolgordijnen, maar de deuren bleven gesloten. Bij de vierde flat hoorde ik gestommel. Daar was dus wel iemand thuis, maar ik kwam er al snel achter dat dit geen voordeel was toen de deur open ging.
“Godverdegodverdomme tieft op, kankerlijer! Je bent godverdetering deze week al de derde. Pleur op of ik gooi je naar beneden, kankerhond!”
Ik was vrij snel een galerij lager.

Daar ging het gelukkig wat beter. Een paar deuren gingen open en er kwam ook wat geld in de collectebus. Het waren gezinnen met kinderen en dat hielp blijkbaar. De kinderen mochten het geld in de gleuf stoppen.

En toen kwam ik bij haar aan de deur. Ze deed open in een sexy kimono. Ik schatte haar midden dertig. Ze had roodachtig glanzend, krullend haar. Mooie groene ogen waarmee ze een beetje zwoel naar me keek. Volle lippen, een slanke hals en prachtige benen. De rest zat onder de kimono, maar ik raadde dat het even mooi was als wat ik wel zag.
“Jeetje,” zei ze quasi-bezorgd, “je bent drijfnat! Kom gauw binnen!”
Dat liet ik me geen twee keer zeggen. Ik liep vlak langs haar heen en wat rook ze heerlijk. Geen zware lucht, maar wel bedwelmend.
Ze ging me voor naar de badkamer en zei: “Trek maar gauw die natte kleren uit en neem maar een lekker warme douche, dan stop ik ze wel even in de droger. Ik heb nog wel een badjas voor je.”
Ik deed wat ze had gezegd en even later stond ik onder een lekker warme douche.
Ik had me net ingezeept of ik hoorde haar de badkamer binnen komen.
“God zegent meteen vanwege die collecte,” dacht ik. En inderdaad, het douchegordijn werd opzij geschoven en ze keek goedkeurend naar mijn naakte lichaam.
“Zal ik je even afdrogen, schat?” vroeg ze.
Ik had er geen problemen mee. En ze kon me toch lekker afdrogen! Bepaalde lichaamsdelen kregen zoveel aandacht, dat ik ervan ging kreunen. En toen ik helemaal kurkdroog was, ging ze diezelfde lichaamsdelen weer een beetje nat maken door ze met haar mond te bevochtigen en er aan te likken. Ik vond het allemaal wel best. Sterker nog, ik werd er door bevredigd.

Daarna gingen we naar de slaapkamer. Het was een smaakvol ingerichte kamer. Meerdere spotjes met dimlicht, lichtgroen behang met oosterse motieven, lamellen in dezelfde kleur als het behang, een moderne witte linnenkast met zwevende deuren, een wit slaapkamerkastje met laden en een schitterend tweepersoons bamboe hemelbed. 
Ik ging languit op bed liggen en wachtte op de dingen die komen gingen. Ze liep naar het slaapkamerkastje en haalde uit een van de laden een veertje. Daarna ging ze op het bed zitten en begon me met het veertje te bewerken. Ze ging er langzaam mee van de nek tot de voeten en nam haar tijd. Daarna deed ze hetzelfde met de vingertoppen en vervolgens met haar lippen en af en toe de tong.
Ik was nog maar net begonnen met die collecte en bevond me nu al in de zevende hemel.

Maar voordat ik me weer moest gaan douchen, wilde ik haar ook wel eens lekker gaan verwennen, dus ging mijn rechterhand op onderzoek onder haar kimono. Ik schoof de kimono een beetje opzij en legde mijn hand op haar knie. Langzaam schoof ik met mijn hand omhoog langs haar dij totdat...
“GODVERDOMME!” Het was eruit voor ik het wist.
In plaats van een nat, glad visje te voelen, had ik ineens een dikke, vette paling in mijn hand.
Een travestiet!
Ik wilde meteen van dat bed af, de kleren desnoods onder mijn armen meenemen en weg uit dat huis. Maar helaas.
'Zij' bleek veel sterker dan ik. Ze draaide me met een hand met kracht op mijn buik, terwijl ze met de andere de kimono losmaakte. Even later voelde ik haar lichaam zwaar op me drukken.

Een beetje moeizaam en met mijn benen een beetje uit elkaar liep ik naar mijn fiets. Het zadel leek wel prikkeldraad toen ik erop ging zitten. Met pijn in mijn hart en in mijn reet reed ik naar huis.
Thuisgekomen maakte ik de collectebus open. Zes euro zestig zat er in. Ik heb er maar een vijftigje bij gedaan anders zou het wel een vreemde indruk maken.
Ik besefte dat God niet alleen meteen zegent, maar ook meteen straft.