Film: The Kite Runner

Een van de grootste bestsellers van de afopen twee jaar was het boek De Vliegeraar van de Amerikaans-Afghaanse schrijver Khaled Hosseini. De beste man was in één klap binnen met deze wereldwijde bestseller. Ook zijn tweede boek, Duizend Schitterende Zonnen, ligt bij de boekhandel op de bovenste planken, met natuurlijk de vermelding “van de schrijver van de Vliegeraar” er op geplakt. De Vliegeraar, of The Kite Runner, bevat dan ook een geweldig verhaal. Het boek leest als een filmscript en bevat alle ingrediënten van een geslaagde Hollywoodfilm. Het duurde dan ook niet lang voordat de verfilming werd aangekondigd, en sinds deze week is The Kite Runner dan ook in Nederland op het witte doek te bewonderen.



a way to make things right...
In The Kite Runner wordt het verhaal verteld van de Afghaanse schrijver Amir, die nadat de Russen zijn vaderland binnenvielen in het begin van de jaren tachtig Afghanistan verliet. Hij vertrok met zijn vader naar Amerika om daar een nieuw bestaan op te bouwen. En net nu zijn debuutroman in de winkel komt te liggen, krijgt hij een telefoontje uit zijn vaderland. Rahim Khan, een oude vriend van zijn vader, vraagt Amir om terug te keren naar zijn vaderland. Er is een manier om alles goed te maken. Na deze korte intro springen we terug in de tijd, naar de jeugd van Amir. Hoe hij spelend en vliegerend in het Kabul van de jaren zeventig opgroeit. Het verhaal richt zich vooral op zijn vriendschap met Hassan, de zoon van de huisbediende van de familie en afkomstig van de Hazzara stam, een volk wat hevige discriminatie ondervind in Afghanistan. Dan breekt er een moment aan waarop Amir zich gedwongen ziet om zijn vriend Hassan te verraden. Hassan vertrekt met zijn vader uit het huis, en niet lang hierna vlucht Amir samen met zijn vader naar de Verenigde Staten. Het overnieuw beginnen valt Amir zwaar, maar vooral zijn vader. Hij was een rijk man in Afghanistan, maar is hier gedegradeerd tot pompbediende. Amir trouwt uiteindelijk, en staat op het punt om door te breken als schrijver wanneer zijn verleden hem inhaalt. Hij keert terug naar Afghanistan, om te ontdekken hoe hij zijn verraad goed kan maken.


De jonge Amir met zijn vader

Sterk acteerwerk, grote authenticiteit
Khaled Hosseini kan zich in zijn handen wrijven, The Kite Runner is nu al goed geweest voor twee Golden Globe nominaties. De film is geregisseerd door Marc Foster, die ook al Monster’s Ball en Stranger Than Fiction op zijn naam heeft staan. De acteurs die schitteren in Hosseini’s verfilming zijn echter minder bekend, een groot gedeelte van de film wordt ingevuld door de twaalfjarige Afghanen Zekeria Ebrahimi en Ahmad Khan Mahmidzada die de vrienden Amir en Hassan spelen. De verkrachtingsscène in de film heeft in Afghanistan flink wat stof doen opwaaien, ook al wordt de film niet in Afghanistan uitgebracht. Ondertussen is het er de jonge acteurs wat te heet onder de voeten geworden.

Khalid Abdalla, een van de kapers in Paul Greengrass’ United 93, kruipt in de huid van schrijver Amir. De wat bekendere Iraniër Shaun Toub (Crash) speelt Rahim Khan, en Homayoun Ershadi speelt Amir’s vader Baba. De acteurs overtuigen stuk voor stuk in hun rol, al halen ze de oprechtheid van de jonge kinderen helaas niet. Wat vooral belangrijk is geweest voor de overtuigingskracht van de film, is Marc Foster’s keuze geweest om de hele film in het Afghaanse Dari dialect op te nemen. Een taal die, afgezien van de twee kinderen, een groot gedeelte van de cast niet eigen was. Ondanks dat levert dit een enorme bijdrage aan de authenticiteit van de scènes die zich afspelen in Kabul, ook al zijn die dan weer in China opgenomen en niet in Afghanistan. Afghanen praten eindelijk eens Afghaans, in plaats van Engels, en dat nog wel in een Hollywood film.


De jonge Hassan is ook fervent vliegeraar

Oscarmateriaal
The Kite Runner is gewoon een prachtig verhaal, het is niet voor niets dat het boek wereldwijd zo goed heeft verkocht. Auteur Hosseini heeft gezegd meer dan tevreden te zijn met de verfilming van zijn geesteskind, en dat is niet meer dan terecht. Foster is er in geslaagd een prima vertaling van het boek naar het doek te maken. De film raakt je. Natuurlijk zou er gezeurd kunnen worden dat de etnische spanningen in Afghanistan er in de film te gesimplificeerd vanaf komen. Ook worden de Taliban wel heel erg stereotiep in beeld gebracht. Maar het verhaal komt goed over en wordt sterk opgebouwd. Af en toe misschien een beetje erg politiek correct, maar dat zal een Oscarnominatie zeker niet in de weg staan.


Label: Universal Pictures International Releasedatum: 10 januari 2008
Kijkwijzer: Waardering film: